การพัฒนาต้นแบบกลุ่มให้คำปรึกษาตามแนวคิดซาเทียร์สำหรับผู้ดูแลเด็กบกพร่องทางสติปัญญา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาต้นแบบกลุ่มให้คำปรึกษาตามแนวคิดซาเทียร์สำหรับผู้ดูแลเด็กบกพร่องทางสติปัญญา และเพื่อเปรียบเทียบระดับความเครียดของผู้ดูแลเด็กบกพร่องทางสติปัญญาก่อนและหลังเข้าโปรแกรม วิธีการศึกษา ผู้วิจัยใช้แนวคิดจิตบำบัดซาเทียร์เป็นแนวคิดหลักในการพัฒนากระบวนการให้คำปรึกษารูปแบบกลุ่มเพื่อเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย โดยมีรูปแบบการวิจัยแบบ Pretest –Posttest Control Group Design กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ดูแลเด็กบกพร่องทางสติปัญญาอายุ 6-15 ปี เก็บข้อมูลในช่วงเดือนพฤศจิกายน2562 – มกราคม 2563 จำนวน 27 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 13 คน และกลุ่มควบคุม 14 คน กลุ่มทดลองจะได้เข้าร่วมกลุ่มให้คำปรึกษาตามแนวคิดซาเทียร์ จำนวน 8 ครั้ง ครั้งละ 90-120 นาที ส่วนกลุ่มควบคุมจะได้รับบริการตามปกติ กลุ่มตัวอย่างจะได้รับการประเมินก่อนและหลังการทดลอง ด้วยแบบประเมินและวิเคราะห์ความเครียดด้วยตนเองของกรมสุขภาพจิต วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติไคสแควร์ และสถิติค่าที ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มทดลอง มีคะแนนค่าเฉลี่ยความเครียดหลังเข้ากลุ่มให้คำปรึกษาตามแนวคิดซาเทียร์ลดลงกว่าก่อนเข้าโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 (p=.014) และเมื่อเปรียบเทียบคะแนนค่าเฉลี่ยคะแนนความเครียด ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม หลังเข้าร่วมโปรแกรม พบว่า คะแนนค่าเฉลี่ยความเครียดของกลุ่มทดลองน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (p=.003) สรุปได้ว่า กลุ่มให้คำปรึกษาตามแนวคิดซาเทียร์สำหรับผู้ดูแลเด็กบกพร่องทางสติปัญญา ส่งผลให้กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนความเครียดลดลงแตกต่างจากกลุ่มที่ได้รับบริการปกติ