THE KNOWLEDGE MANAGEMENT FOR INHERITANCE THAI CULTURAL IN DHONBURI DISTRICT, BANGKOK
Main Article Content
Abstract
This research aimed to manage and distribute knowledge based of the production process and management of Thai craft , the Thai classical music and the cultural tourism in Thonburi district for Inheritance Thai culture. This research was research program, made by research and development. The result showed that : 1. The operation of production process of Thai craft had production guideline, identity and way of Thai art and cultural in Dhonburi District to paper mache product. According to the management of Thai craft culture conservation and Inheritance , the management process :Planning , Organizing,Leading and Controlling ,the outcome not only aim to make profit, but also to create valuable of Thai craft and to conserve the traditional . 2. Thai classical music culture sources Ban Partayakoson, it was found that located on Thonburi bank of The Chao Phraya River since then under the successor of the 8th generation; according to the management administration of the band mostly focused on art according to the artist did not aim to make profits, but to create musical work and to conserve the tradition of Thai classical music. 3. The cultural tourism : The Kamphaengthongphatthana community is an old community, they have historic sites, antiques and historical stories. beliefs about artistic aesthetics, local culture and the simple way of living consistent. The management process both 4 aspects: Planning, Organizing, Leading and Controlling. The management results are not intended to generate profits or experience business success but creative and continue to develop the community as a cultural tourism destination in Thailand. The results of the assessment of the appropriateness of information, knowledge management in the video format and media, the overall picture is at the highest level (X = 4.62, S.D. = 0.47)
Article Details
References
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). การพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: เพรส แอนด์ ดีไซด์.
พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม และอนุสัญญาว่าด้วยการสงวนรักษา มรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ค.ศ. 2003 (พ.ศ. 2559). (2559, 1 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 133 ตอนที่ 19 ก, หน้า 1-114.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2551). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. นครปฐม: มหาวิทยาลัย ศิลปากรวิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์นครปฐม.
วิสุทธ์ ไพเราะ.(2551). การบริหารจัดการดนตรีไทยร่วมสมัย กรณีศึกษาวงโจงกระเบน.สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2562, จาก http://www.tcithaijo.org/index.php/cultural_approach/article/view/19766
สารานุกรมเสรี. (2550).คลังปัญญาไทย. สืบค้นเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2562, จากวิกิพีเดีย https://th.wikipedia.org/wiki/คลังปัญญาไทย
Creswell, J. W., & Clark, V. L. P. (2017). Designing and conducting mixed methods research. Sage publications.