การพัฒนาโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ (กรุงเทพมหานคร)
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1. ระดับปัจจัยเชิงสาเหตุฯ 2. ระดับจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู 3. ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู 4. ความสอดคล้องของโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุฯ กลุ่มตัวอย่างการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ (กรุงเทพมหานคร) จำนวน 322 คน เครื่องมือที่การวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสหสัมพันธ์และวิเคราะห์เส้นทางด้วยโปรแกรมลิสเรล ผลการวิจัยพบว่า
- ระดับปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
- ระดับจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู โดยรวมอยู่ในระดับมาก
- สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลทุกตัวมีความสัมพันธ์ในทิศทางบวกกับตัวแปรสังเกตได้ของจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
- รูปแบบความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างของปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยคุณลักษณะส่วนบุคคล ด้านความตั้งใจในการเลือกประกอบวิชาชีพครู สิ่งแวดล้อมทางการศึกษาด้านความสัมพันธ์กับอาจารย์ และจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาครู ด้านการเป็นแบบอย่างที่ดีต่อศิษย์มีน้ำหนักความสำคัญมากที่สุด สามารถทำนายจิตวิญญาณความเป็นครู ได้ร้อยละ 90.00
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กัตติกา ภูหานาม, และ สมพงษ์ พันธุรัตน์. (2561). การพัฒนาแบบวัดและเกณฑ์จิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์และครุศาสตร์. ใน ดร. สาคร สร้อยสังวาล, การประชุมวิชาการนา เสนอผลงานวิจัยระดับชาติ เครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือครั้งที่ 17 "บูรณาการงานวิจัยสู่การพัฒนาท้องถิ่นที่ยั่งยืน". พิษณุโลก: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
ปิยะวัฒน์ กรมระรวย. (2560) โมเดลเชิงสาเหตุปัจจัยที่ส่งผลต่อจิตวิญญาณความเป็นครู (วิทยานิพนธ์ สาขาวิธีวิทยาวิจัยทางการศึกษา). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม
ณัฏฐภรณ์ หลาวทอง และปิยวรรณ วิเศษสุวรรณภูมิ. (2553). พัฒนาแบบวัดจิตวิญญาณครู.วารสาร วิธีวิทยาการวิจัย, 23(1), 25-54.
ดวงใจ ชนะสิทธิ์ (2562). ปัจจัยเชิงสาเหตุของการส่งเสริมจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูมิภาคตะวันตก. (วิทยานิพน.ธ์ สาขาวิชาวิจัย วัดผลและ สถิติการศึกษา). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี
ดุษฎี โยเหลา, ลัดดาวัลย์ เกษมเนตร, ประทีป จินงี่, Priya. K, ปิ่นกนก วงษ์ปิ่นเพ็ชร์, ภิญญาพรรณ ร่วมชาติ, และ จารุณี แซ่ตั้ง. (2553). รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการ การสร้างเครื่องมือประเมินและตัวชี้วัดระดับการพัฒนา จิตวิญญาณสำหรับบุคลากรด้านสาธารณสุข. สืบค้น 10 มีนาคม 2565, จาก http://www.thaisisf.org
มานี แสงหิรัญ และคณะ. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อนักศึกษาในการเลือกเรียนคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. อุตรดิตถ์: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
รุ่งทิวา มูลสถาน (2565) กลยุทธ์ที่เหมาะสมในการปลูกฝังจิตวิญญาณความเป็นครูที่สอดคล้องกับศตวรรษที่ 21 : กรณีนักศึกษาสายครูวิทยาลัยแม่ฮ่องสอน สืบค้น 12 พฤษภาคม 2565,จาก : http:// www.research.cmru.ac.th
สุพิชญา โคทวี. (2557). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาเพื่อสร้างเสริมจิตวิญญาณความเป็นครู สำหรับนักศึกษาครุศาสตร์ในมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วิทยานิพนธ์ การศึกษาดุษฏีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. พิษณุโลก: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุมน อมรวิวัฒน์. (2554). ครุศึกษากับความเปลี่ยนแปลงที่ท้าทาย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พัชรินทร์พี.พี.
อมรรัตน์ แกนสาร. วัลนิกา ฉลากบาง. วาโร เพ็งสวัสดิ์. และพรเทพ เสถียรนพการ. (2560) พัฒนาตัวบ่งชี้จิตวิญญาณความเป็นครู ของครูสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้น พื้นฐาน. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 7(1), 7-15.
Intarasompun, W., Muangnual, P., and Punchatree, N. (2022). Active Learning Management and Using E-Portfolio as Authentic Assessment for Teacher Students. Journal of Yanasangvorn Research Institute Mahamakut Buddhist University, 13(2), 108–118.
Reimers, E. (2003). Teacher Professional Development: An International Review of the Literature. Paris: UNESCO International Institute for Educational Planning.
Rhodes, R. A. W. (2006). Old Institutionalism. In R. A. W. Rhodes, S. A. Binder, & B. A. Rockman (Eds.), The Oxford Handbook of Political Institutions. Oup: Oxford University Press.
Tosati, S. ., Sitthisopasakul, T., and Intarasompun, W. . (2021). Enhancing Learning Process by Integrating Contemplative Education Coaching System and Research Base Learning (Ccr) to Strengthen Teacher’s Competencies in Educational Measurement Evaluation and Research Program, Faculty of Education, Bansomdejchaopraya Rajabhat University. Journal of Modern Learning Development, 7(1), 124–137.
Intarasompan, W. (2021). A quality in education of lower central network school with coaching and mentoring pass online system. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), 12(8), 2586-2594.