พุทธจริยศาสตร์กับการพัฒนาระเบียบวินัย นักศึกษาชั้นปีที่ 4  สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ คณะศึกษาศาสตร์  มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา

สงัด   เชียนจันทึก; พิทักษ์  แฝงโกฏิ; มนตรี  อธิการกันทร

ผู้แต่ง

สงัด เชียนจันทึก มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา
พิทักษ์ แฝงโกฏิ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยวิทยาเขตล้านนา
มนตรี อธิการกันทร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยวิทยาเขตล้านนา

คำสำคัญ:

พุทธจริยศาสตร์, การพัฒนา, ระเบียบวินัย, นักศึกษา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการปฏิบัติตามหลักพุทธจริยศาสตร์ของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ คณะศึกษาศาสตร์ 2) ศึกษาการปฏิบัติตามระเบียบวินัยของนักศึกษา 3) วิเคราะห์การปฏิบัติตนที่มีผลต่อการพัฒนาระเบียบวินัยของนักศึกษา และ 4) เสนอแนวทางการพัฒนาระเบียบวินัยตามหลักพุทธจริยศาสตร์แก่นักศึกษา เป็นการวิจัยแบบผสมผสานบูรณาการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพเข้าด้วยกัน กลุ่มตัวอย่างคือนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ คณะศึกษาศาสตร์ จำนวน 73 รูป/คน และอาจารย์ 5 รูป/คน รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าไคสแควร์ ผลการวิจัย พบว่า 1) นักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ คณะศึกษาศาสตร์ ปฏิบัติตามหลัก พุทธจริยศาสตร์ด้วยหลักศีล 5 คิดเป็นร้อยละ 94.5 ด้วยหลักกุศลกรรม 10 อกุศลกรรม 10 และด้วยหลักมรรค 8 คิดเป็นร้อยละ 2.7 อย่างละเท่ากัน 2) การปฏิบัติตามระเบียบวินัย ของนักศึกษาใน 4 ด้านอยู่ในระดับมาก ( $gif.latex?\bar{x}$ = 3.63) โดยวินัยด้านการทำงานที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์มีค่าเฉลี่ยมากกว่าด้านอื่น ๆ ( $gif.latex?\bar{x}$ = 3.72) รองลงมาวินัยด้านการควบคุมตนเอง ( $gif.latex?\bar{x}$ = 3.68) วินัยด้านความประพฤติทั่วไป ( $gif.latex?\bar{x}$ = 3.62) และวินัยด้านการเรียน ( $gif.latex?\bar{x}$ = 3.51) ทุกด้านมีค่าแปลผลอยู่ในระดับมาก 3) หลักพุทธจริยศาสตร์มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติ ตามระเบียบวินัยของนักศึกษา โดยรวม 4 ด้านที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 4) หลักพุทธจริยศาสตร์ ควรนำมาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาระเบียบวินัยของนักศึกษาเพราะมุ่งเน้นให้ปฏิบัติในทางที่ถูกต้อง มีความคิดดี ทำดี เป็นรากฐานการเป็นสมาชิกที่ดีในสังคม

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2547). การส่งเสริมปลูกฝังการมีระเบียบวินัยให้นักเรียน. เรียกใช้เมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2563 จาก https://sites.google.com/site/thamirongreiyn thungtxngmikd/kar-sng-serim-pluk-fang-kar-mi-rabeiyb-winay-hi-nakreiyn-pheux-xari

ณัฐชญา จิตภักดี และคณะ. (2564). การพัฒนามนุษย์ตามหลักพุทธจริยศาสตร์. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 8(2), 208-219.

ทัศนียา แสนทิพย์. (2559). การศึกษาความมีวินัยในตนเองของนักเรียนโรงเรียนนิคมสร้างตนเองจังหวัดระยอง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ธัญญพัทธ์ สวนดง. (2561). การสังเคราะห์ทฤษฎีจริยศาสตร์เพื่อเป็นพื้นฐานในการประกอบธุรกิจโรงแรม. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ปาจรีย์ เกตุสำเภา. (2554). แนวทางการจัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนบ้านกระสังสามัคคีสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์เข. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

พรนิภา จันทร์น้อย. (2560). รูปแบบกิจกรรมการพัฒนาพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนตามคุณลักษณะบัณฑิตอุดมคติไทย. ใน ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาผู้นำทางการศึกษาและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

พรรณรุจี สะอาด. (2558). ปัญหาและแนวทางพัฒนาวินัยของนักเรียนของโรงเรียนบ้านแก้ว สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

พระมหาจิรัตถกร อริโย (มะสุใส). (2554). ปัจจัยทางจิตสังคมที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ควบคู่คุณธรรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพัฒนาสังคม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

มนตรี ระยับศรี. (2552). ศึกษาสาเหตุและแนวทางป้องกันและแนวทางแก้ไขปัญหาการประพฤติผิดวินัยของนักเรียนโรงเรียนสวนป่าเขาชะอางค์ สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. (2562). หลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ (4 ปี) (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2562). นครปฐม: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

ยาใจ เดชขันธ์. (2556). ปัจจัยพหุระดับที่มีอิทธิพลต่อคุณธรรมของนักเรียนโรงเรียนประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฏีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.

รุ่งอรุณ พรเจริญ. (2556). แนวทางการพัฒนาวินัยนักศึกษาตามความคิดเห็นของบุคคลกรสายวิชาการ . ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2561). วินัย: เรื่องใหญ่กว่าที่คิด. เรียกใช้เมื่อ 30 ตุลาคม 2563 จาก https://www.watnyanaves.net/en/book_detail/405

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564) . กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี .

สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. (2559). Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืน. เรียกใช้เมื่อ 20 กันยายน 2563 จาก http://www. stabundamrong.go.th/web/download/newkm/thailand4.0.pdf

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). รูปแบบและกลไกการเสริสร้างวินัยในสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานของประเทศเกาหลี. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักทะเบียนและวัดผล. (2562). สถิตินักศึกษาประจำปีการศึกษา 2562. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตล้านนา.

สุคนธา ซินศิริ. (2554). ศึกษาคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนระดับช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนชลราษฎรอำรุงสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาชลบุรีเขต 18. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุนทร สุขทรัพย์ทวีผล และคณะ. (2561). การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดและการพัฒนาตนเองตามหลักมงคลสูตร ที่ปรากฏในสุภาษิตพระร่วง. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 7(1), 223-231.