การจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิชาภาษาไทยโดยใช้โมเดลกราฟฟิติ ที่มีต่อความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ และทักษะการทำงานร่วมกับผู้อื่นของนักศึกษามหาวิทยาลัยอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

              บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบ 1) ความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้โมเดลกราฟฟิติของผู้เรียนกลุ่มทดลอง 2) ทักษะการทำงานร่วมกับผู้อื่นก่อนและหลังเรียนของผู้เรียนกลุ่มทดลอง 3) ความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจหลังเรียนของผู้เรียนกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม และ 4) ทักษะการทำงานร่วมกับผู้อื่นหลังเรียนของผู้เรียนกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยอุบลราชธานีที่ลงทะเบียนเรียนวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2561 แบ่งเป็นกลุ่มทดลองซึ่งจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้โมเดลกราฟฟิติ จำนวน 90 คน และกลุ่มควบคุมซึ่งจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบปกติ จำนวน 85 คน ผลการวิจัย พบว่า 1) กลุ่มทดลองที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้โมเดลกราฟฟิติมีความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจหลังทดลองสูงกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) กลุ่มทดลองที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้โมเดลกราฟฟิติมีความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) กลุ่มทดลองที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้โมเดลกราฟฟิติมีทักษะการร่วมมือหลังทดลองสูงกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4) กลุ่มทดลองที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้โมเดลกราฟฟิติมีทักษะการร่วมมือสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05