รูปแบบการบริหารจัดการที่ประสบความสำเร็จ ของกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้างสำหรับโครงการ ก่อสร้างขนาดใหญ่ในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล

ผู้แต่ง

  • ศิรัส เคนพะนาน มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

คำสำคัญ:

รูปแบบการบริหารจัดการ, กลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้าง, โครงการก่อสร้าง, ปัจจัยความสำเร็จ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณลักษณะของผู้ประกอบการในกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้างที่ประสบความสำเร็จ 2) ศึกษาความสัมพันธ์ของคุณลักษณะของผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จ และความสำเร็จใน          การบริหารจัดการ 3) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จในกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้าง และ 4) พัฒนารูปแบบการบริหารจัดการกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้างที่ประสบความสำเร็จ เป็นวิธีการวิจัยแบบผสมผสาน ได้แก่ เชิงปริมาณใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย เลือกตัวอย่างแบบเจาะจง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารโครงการก่อสร้างกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำนวน 400 คน วิเคราะห์สถิติด้วยร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์แอลฟา การถดถอยพหุคูณ เชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการวิจัย เลือกตัวอย่างแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ 1) ผู้บริหารระดับสูง 2) ประธานกรรมการ และ 3) ผู้จัดการโครงการ จำนวน 14 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า         1) คุณลักษณะอุปนิสัยผู้ประกอบการ ภาพรวมอยู่ระดับมาก (gif.latex?\bar{x}  = 4.34) ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรม ภาพรวมอยู่ระดับมาก (gif.latex?\bar{x} = 4.36) ความสำเร็จการบริหารจัดการ ภาพรวมอยู่ระดับมาก (gif.latex?\bar{x}  = 4.27) 2) ความสัมพันธ์คือ คุณลักษณะผู้ประกอบการกับปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จ (R = 0.281 - 0.652) ความสำเร็จในการบริหารจัดการ                 (R = 0.326-0.776) และความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จกับความสำเร็จในการบริหารจัดการ (R = 0.346 - 0.661) มีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3) ปัจจัยความสำเร็จคือ คุณลักษณะผู้ประกอบการมีอิทธิพลทางบวกและทางลบต่อปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .01 และ 4) รูปแบบ ได้แก่ ความสัมพันธ์คุณลักษณะผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จ และความสำเร็จในการบริหารจัดการ ประเมินรูปแบบครอบคลุม ได้แก่ การใช้ประโยชน์ ความเป็นไปได้ เหมาะสม และถูกต้องครอบคลุมเหมาะสม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม. (2560). ผู้ประกอบการยุคใหม่ ทำอย่างไรจึงจะสำเร็จ. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม โดยกองส่งเสริมผู้ประกอบการและธุรกิจใหม่.

กิตติพศ กวีสิทธิสารคุณ. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยสำหรับคัดเลือกสัญญาก่อสร้างและผลสัมฤทธิ์ของโครงการก่อสร้าง. ใน วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมก่อสร้างและการจัดการ. สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

ข่าวอสังหาริมทรัพย์. (2564). เทคโนโลยี ทางรอดอุตสาหกรรมก่อสร้างไทย. เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2564 จาก https://baania.com/th/article/เทคโนโลยี-ทางรอดอุตสาหกรรมก่อสร้างไทย

ชลิตา บุญนภา. (2559). คุณลักษณะของผู้ประกอบการและโอกาสของธุรกิจที่มีผลต่อความสำเร็จของผู้ประกอบการธุรกิจวัสดุก่อสร้างในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน สารนิพนธ์การศึกษาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ชัยชนะ ชิดช่วงชัย และคณะ. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่. ใน การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 56: สาขาวิทยาศาสตร์และพันธุวิศวกรรม, สาขาสถาปัตยกรรมศาสตร์และวิศวกรรมศาสตร์, สาขาอุตสาหกรรมเกษตร, สาขาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2562). การบริหารสินทรัพย์และหนี้สิน. เรียกใช้เมื่อ 25 ธันวาคม 2562 จาก https://www.bot.or.th/Thai/FinancialInstitutions/PruReg_ HB/RiskMgt_Manual/Documents/AssetsLiabilityManagement.pdf

ธเนศ มหัทธนาลัย. (2564). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2564 - 2566: ธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง. เรียกใช้เมื่อ 5 ตุลาคม 2564 จาก https://www.krungsri.com/th/ research/industry/industry-outlook/Construction-Construction-Materials/Construction-Contractors/IO/io-Construction-Contractors-21

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 2. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาการพิมพ์.

ประธานกรรมการ. (22 กันยายน 2563). เรื่องรูปแบบการบริหารจัดการที่ประสบความสำเร็จของกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้างสำหรับโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (ศิรัส เคนพะนาน, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้จัดการโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่. (26 กันยายน 2563). เรื่องรูปแบบการบริหารจัดการที่ประสบความสำเร็จของกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้างสำหรับโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (ศิรัส เคนพะนาน, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้บริหารระดับสูง. (24 กันยายน 2563). เรื่องรูปแบบการบริหารจัดการที่ประสบความสำเร็จของกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้างสำหรับโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล. (ศิรัส เคนพะนาน, ผู้สัมภาษณ์)

พิชญา มัชฌิมศรัทธา. (2554). บุคลิกการเป็นผู้ประกอบการภูมิความรู้ ความชำนาญ ทักษะการจัดหาทรัพยากรใหม่ และความสำเร็จในการประกอบธุรกิจของผู้ประกอบการโรงแรมอิสระใน เขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2564). เจาะทิศทางก่อสร้างไทยปี 62. ธนาคารกสิกรไทย. เรียกใช้เมื่อ 14 ตุลาคม 2564 จาก https://kasikornbank.com/th/business/sme/ KSMEKnowledge /article/KSMEAnalysis/Documents/Thai-Construction-Direction_2019.pdf

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี พ.ศ. 2561 - 2580. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

Arcadis. (2021). International Construction Costs 2020. Retrieved April 1, 2021, from https://www.arcadis.com/en/news/middle-east/2020/4/arcadis-2020-international-construction-cost-index

Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. (3rd ed.). New York: John Wiley and Sons Inc.

Covey, S. R. (1989). The 7 Habits of Highly Effective People. New York: Simon & Schuster.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper Collins. Publishers.

Kaplan, R. S. & Norton, D. P. (1996). The balanced scorecard. Boston: Harvard Business School.

Kaplan, R. S. & Norton, D. P. (2001). The strategy-focused organization: How balanced scorecard companies thrive in the new business environment. Harvard: Business School.

Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic, M (Ed.), Attitude Theory and Measurement (pp. 90-95). New York: Wiley & Son.

Schermerhorn, J. R. et al. (2000). Organizational Behavior. U.S.A.: Fairford, GLO, United Kingdom.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

04/30/2022

รูปแบบการอ้างอิง

เคนพะนาน ศ. . (2022). รูปแบบการบริหารจัดการที่ประสบความสำเร็จ ของกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมก่อสร้างสำหรับโครงการ ก่อสร้างขนาดใหญ่ในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(4), 456–473. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/254238

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย