สภาพปัญหา ความต้องการจำเป็น และแนวทางในการจัดการเรียนรู้ทางพลศึกษา รายวิชากิจกรรมเข้าจังหวะ ด้วยวิธีการสอนแบบปรากฏการณ์เป็นฐาน
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้ทางพลศึกษา, กิจกรรมเข้าจังหวะ, การจัดการเรียนรู้แบบปรากฏการณ์เป็นฐาน, ทักษะในศตวรรษที่ 21บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ ศึกษาสภาพปัญหา ความต้องการจำเป็น และแนวทางการจัดการเรียนรู้ทางพลศึกษา รายวิชากิจกรรมเข้าจังหวะ ด้วยวิธีการสอนแบบปรากฏการณ์เป็นฐานในระดับชั้นมัธยมศึกษา เก็บข้อมูลจาก 1) กรณีศึกษา 2 โรงเรียนเพื่อศึกษาสภาพปัญหา รายวิชากิจกรรมเข้าจังหวะ สังคมศึกษา ศิลปะ และภาษาอังกฤษในระดับชั้นมัธยมศึกษา ด้วยการสัมภาษณ์ครูผู้สอนที่มีประสบการณ์การสอน พลศึกษา ศิลปะดนตรี สังคมศึกษา และภาษาอังกฤษ 8 คน และสนทนากลุ่มนักเรียนที่เคยเรียนวิชากิจกรรมเข้าจังหวะ 20 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาสรุปอุปนัย และการเปรียบเทียบ 2) สัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ 5 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา พบว่า 1) สภาพปัญหา คือ ไม่มีการกำหนดวัตถุประสงค์ที่นำไปใช้ในชีวิตจริงและพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21 เนื้อหาและกิจกรรมไม่มีการบูรณาการ ไม่มีสื่อการเรียนรู้ที่นำไปทบทวนการเต้น ผู้เรียนไม่สามารถอธิบายความรู้กิจกรรมเข้าจังหวะได้ การจับคู่เต้นผู้เรียนมีความสามารถต่างกัน และผู้เรียนขาดความรับผิดชอบในการส่งงาน 2) ความต้องการจำเป็น คือ ควรระบุวัตถุประสงค์การเรียนรู้และทักษะในศตวรรษที่ 21 ให้ชัดเจน บูรณาการเนื้อหาวิชากับรายวิชาอื่น ๆ ให้เวลาการฝึกเต้นมากขึ้น อธิบายบริบททางสังคม เพศ และความสามารถการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน มีวีดิทัศน์ให้ศึกษาเพิ่มเติมและเข้าถึงได้ง่าย ผู้เรียนและครูผู้สอนควรสรุปประเมินการเรียนรู้ร่วมกัน โดยเน้นพัฒนาด้านการเต้น และทักษะในศตวรรษที่ 21 ที่สำคัญ 3) แนวทางในการจัดการเรียนรู้ ควรอิงสมรรถนะสำคัญและกำหนดเนื้อหาการบูรณาการ ในรายวิชา พลศึกษา ศิลปะดนตรี สังคมศึกษา และภาษาอังกฤษ เน้นเชื่อมโยงองค์ความรู้ไปใช้ จัดเตรียมสื่อที่หลากหลายและเข้าถึงได้ง่าย ประเมินผลแบบมีส่วนร่วมระหว่างผู้เรียนและผู้สอนที่หลากหลาย
เอกสารอ้างอิง
ชลาธิป สมาหิโต. (2562). การจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้ใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน. วารสารมหาวิทยาลัย ศิลปากร, 39(1): 113-129.
ถนอมขวัญ ทองโปร่ง , กาญจนา สิ่งประสงค์ , คณิศร ธีระวิทย์ และพัชรินันท์ ยังทรัพย์อนันต์ และภิฑชญา สุนทรกลัมพ์. (2563). การศึกษาสภาพปัญหาการใช้นวัตกรรมการจัดการเรียนการสอนของอาจารย์โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง ฝ่ายมัธยม, วารสารศิลปการจัดการ, 4(1), 124-139.
ผกาวดี สะเภาคำ. (2558). สภาพการจัดการเรียนการสอนพลศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษาภาคเหนือของประเทศ ไทย. สักทอง วารสารมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร, 21(1): 145-159.
ราชกิจจานุเบกษา. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561 - 2580). เรียกใช้เมื่อ 3 กันยายน 2564 จาก http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/A/082/T_0001.PDF.
ฤทธิไกร ไชยงาม, กันยารัตน์ ไวคำ, หทัย ไชยงาม. (2561). ปัญหาและแนวทางการแก้ไขเพื่อพัฒนาทักษะผู้เรียน ภาษาอังกฤษของชุมชนเรียนรู้ทางวิชาชีพครูผู้สอนภาษาอังกฤษในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด ขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 12(2), 7-17.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). สรุปผลการวิจัย PISA 2015. เรียกใช้เมื่อ 3 กันยายน 2564 จาก http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER6/DRAWER056/GENERAL/DATA0000/00000070.PDF.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2554). กิจกรรมเคลื่อนไหวเสริมทักษะพัฒนาการเด็ก. เรียกใช้เมื่อ 1 กันยายน 2564 จาก http://talkaboutsex.thaihealth.or.th/knowledge/934.
สำหรับเด็กปฐมวัย. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 30(1): 113-129.
อดุลย์ วังศรีคูณ. (2557). การศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21 ผลผลิตและแนวทางการพัฒนา. วารสารมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 8(1): 1-17.
อมรรัตน์ เหล็กกล้า. (2555). สภาพปัญหาและความต้องการพัฒนาเทคโนโลยีและนวัตกรรมทาง การศึกษาของ โรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชน. ในวิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพัฒนามนุษย์และสังคม. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อรพรรณ บุตรกตัญญู. (2561). การเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานเพื่อสร้างมุมมองแบบองค์รวมและการเข้าถึงโลกแห่งความจริงของผู้เรียน. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(2): 348-365.
อัจศรา ประเสริฐสิน, เทพสุดา จิวตระกูล และ จอย ทองกล่อมศรี. (2560). การศึกษาแนวทางการจัดการ นวัตกรรมทางการศึกษาไปใช้ในการพัฒนาการเรียนการสอนและการทำวิจัย. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 10(2), 78-89.
Coopersmith. S. (1984). SEI: Self-esteem Inventories. California: Psychologist Press Inc.
EduCluster Finland. (2017). Phenomenon - Based Learning – Developing Teacher Competences. Finland.
Karlsson, P. (2016). Finding Leverage in Supporting Upper Comprehensive School Teachers with Phenomenon-Based Learning and Co-Design. (Master's of Creative Sustainability). Department of Design Aalto University.
Symeonidis, V., and Schwarz, J. F. (2020). Phenomenon-Based Teaching and Learning through the Pedagogical Lenses of Phenomenology: The Recent Curriculum Reform in Finland.
World Economic Forum. (2018). The Global Competitiveness Report 2017–2018. Retrieved September 4, 2021, from www.weforum.org/docs/GCR20172018/05FullReport/TheGlobalCompetitivenessReport %E2%80%932018.pdf.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
เวอร์ชัน
- 07/20/2022 (2)
- 06/30/2022 (1)
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




