การพัฒนาความร่วมมือระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคม ในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ  ในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม

พิชญ์สินี   เสรีโรจนกุล; ปิยากร หวังมหาพร

ผู้แต่ง

พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล มหาวิทยาลัยศรีปทุม
ปิยากร หวังมหาพร มหาวิทยาลัยศรีปทุม

คำสำคัญ:

ความร่วมมือ, คุณภาพชีวิต, โรงเรียนผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม 2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือ ในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม และ 3) เสนอแนวทางการพัฒนาความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 ราย คัดเลือกแบบเจาะจงจากผู้บริหารหรือผู้แทนจากภาคราชการ ภาคเอกชน หรือ ภาคประชาสังคม ที่มีบทบาทหรือมีประสบการณ์ในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม จัดระบบข้อมูลด้วยโปรแกรม ATLAS.ti 9 ตรวจสอบความถูกต้องและสมบูรณ์ของข้อมูลโดยวิธีการตรวจสอบสามเส้า วิเคราะห์และสังเคราะห์เชิงเนื้อหาโดย การตีความ ผลการวิจัยพบว่า ความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุจำแนกอธิบายได้ 2 มิติ ได้แก่ 1) มิติด้านโครงสร้าง ประกอบด้วย การเจรจาและตัดสินใจ การสรรหาผู้นำ การกำหนดผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย แต่ยังไม่พบการสร้างพันธะสัญญาและการสร้างความชอบธรรมที่ชัดเจน และ 2) มิติด้านกระบวนการ ประกอบด้วย การกำหนดเป้าหมายและการวางแผน การสนับสนุนทรัพยากร การสร้างความไว้ใจและการจัดการความขัดแย้ง การกำกับดูแล ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือ ได้แก่ 1) ผู้นำ 2) ตัวแสดงที่เกี่ยวข้อง พันธมิตร และเครือข่ายทางสังคม 3) สภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม 4) ทรัพยากร 5) ข้อตกลง ระเบียบ กฎหมายและแนวทางปฏิบัติ 6) ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแสดงและองค์การ 7) ความสามารถของบุคลากรและองค์กร และ 8) การกำกับดูแล สรุปแนวทางการพัฒนาความร่วมมือได้ว่า เทศบาลควรกำหนดโครงสร้างและกระบวนการความร่วมมือในการดำเนินงานให้ชัดเจนเพื่อให้ความร่วมมือบรรลุผลสำเร็จ

เอกสารอ้างอิง

กรมการปกครอง. (2563). สถิติจำนวนประชากรและบ้านจังหวัดชลบุรี ข้อมูล ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562. เรียกใช้เมื่อ 13 มกราคม 2563 จาก http://data.cbo. moph.go.th/DATA-PERSON.php

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562). สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 จังหวัด ข้อมูล ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562 ข้อมูลจากกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย. เรียกใช้เมื่อ 10 พฤษภาคม 2563 จาก http://www.dop.go.th/download/knowledge/th158 0099938-275_1.pdf

กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่อง สังคมผู้สูงอายุ (ฉบับปรับปรุง). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

เกรียงศักดิ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2543). การจัดการเครือข่าย : กลยุทธ์สำคัญสู่ความสำเร็จของการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ซัคเซส มีเดีย.

ชลธิชา การถาง และมะลิวัลย์ น้อยบัวทิพย์. (2561). การพัฒนาแนวทางการสร้างความร่วมมือของกลุ่มงานในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 26. วารสารการบริหารและนิเทศการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 9(1), 83-94.

ชาย โพธิสิตา. (2562). ศาสตร์และศิลป์การวิจัยเชิงคุณภาพ : คู่มือนักศึกษาและนักวิจัยสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ทวิดา กมลเวชช. (2553). นโยบายสาธารณะในบริบทการบริหารปกครอง. ใน อัมพร ธำรงลักษณ์. การบริหารปกครองสาธารณะ : การบริหารรัฐกิจในศตวรรษที่ 21 (หน้า 35-61). ปทุมธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต.

นายกเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (20 กุมภาพันธ์ 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้

สัมภาษณ์)

ประธานศูนย์ส่งเสริมฝีมือจักสานด้วยไม้ไผ่. (10 เมษายน 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล,

ผู้สัมภาษณ์)

ผู้ช่วยนักพัฒนาชุมชนเทศบาล. (3 พฤษภาคม 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้

สัมภาษณ์)

ผู้บริหารโรงแรม I-destiny. (31 มีนาคม 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้อำนวยการโรงพยาบาลพนัสนิคม. (7 เมษายน 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้

สัมภาษณ์)

พฤต เอมมานูเอล ใบระหมาน. (2552). การสร้างความร่วมมือเพื่อต่อต้านการค้าแรงงานทาสบนเรือประมง. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาบริหารรัฐกิจ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พัฒนาการอำเภอพนัสนิคม. (22 เมษายน 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้สัมภาษณ์)

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2561). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา.

เลขานุการคณะกรรมการชุมชนย่อยที่ 10. (10 เมษายน 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล,

ผู้สัมภาษณ์)

วสันต์ ศรีสมพงศ์. (2559). การบริหารจัดการแบบร่วมมือในโครงการคลองหมอนนา ตำบลรำแดง อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์.

มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

วสันต์ เหลืองประภัสร์ และคณะ. (2557). การสังเคราะห์ตัวแบบเชิงทฤษฎีและการบริหารจากผลการดำเนินโครงการวิจัยเพื่อพัฒนากลไกความร่วมมือเพื่อแก้ปัญหาร่วมกันของคนในพื้นที่. ใน รายงานวิจัย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

วีระศักดิ์ เครือเทพ. (2550). เครือข่าย: นวัตกรรมการทำงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

สาธารณสุขอำเภอพนัสนิคม. (7 เมษายน 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้สัมภาษณ์)

สุดารัตน์ สุดสมบูรณ์ และคณะ. (2559). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการดูแลผู้สูงอายุไทย. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 9(1), 121-127.

อดีตผู้ตรวจราชการกระทรวงสาธารณสุข. (3 เมษายน 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้

สัมภาษณ์)

อาสาสมัครสาธารณสุข. (9 เมษายน 2564). ความร่วมมือและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความร่วมมือในการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองพนัสนิคม. (พิชญ์สินี เสรีโรจนกุล, ผู้สัมภาษณ์)

แอน มารี ทอมสัน และเท็ด มิลเลอร์. (2002). รัฐประศาสนศาสตร์ไทย : การจัดการภาครัฐแบบประชารัฐ. ใน ปิยากร หวังมหาพร (หน้า 91). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Agranoff, R. & McGuire, M. (2003). Collaborative public management: New strategies for local government. Washington, DC: Georgetown University press.

Ansell, C. & Gash, A. (2007). Collaborative Governance in Theory and Practice. Journal of Public Administration Research and Theory, 18(4), 543-571.

Ansell, C. & Gash, A. (2017). Collaborative Platforms as a Governance Strategy. Journal of Public Administration Research and Theory, 28(1), 16-32.

Bryson, J. M. et al. (2006). The design and implementation of cross-sector collaborations: Proposition from the literature. Public Administration Review, 66(s1), 44-55.

Bryson, J. M. et al. (2015). Designing and Implementing Cross-Sector Collaborations: Needed and Challenging. Public Administration Review, 75(5), 647-663.

Cigler, B. A. (1999). Cited in Morse, Ricardo S. 2005. Facilitating Interlocal Collaboration: Community and the Soft Skills of Public Management. Retrieved May 13, 2020, from

https://pdfs.semanticscholar.org/c2fb /98805ba5a436363148aa537d11c55 fe1cc26.pdf?_ga=2.68255953. 1763695584.1589387220-1897601539.1586266846

Emerson, K. & Nabatchi, T. (2015). Collaborative Governance Regimes. Washington, DC: Georgetown University Press.

Emerson, K. et al. (2012). An Integrative Framework for Collaborative Governance. Journal of Public Administration Research and Theory, 22(1), 1–29.

Milward, H. B. & Provan, K .G. (2000). How Networks are Governed. In Heinrich, C.J. and Lynn, L.E., Jr. Governance and Performance: New Perspectives (238-262). Washington, DC: Georgetown University Press.

O'Leary, R. & Gerard, C. (2012). Collaboration Across Boundaries: Insights and Tips from Federal Senior Executives. Washington, DC: IBM Center for the Business of Government.