การศึกษาการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยสำหรับนักเรียน ที่มีความหลากหลายในชั้นเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตามแนว การออกแบบการเรียนรู้ที่เป็นสากล
คำสำคัญ:
เด็กที่มีความต้องการพิเศษ, การออกแบบการเรียนรู้ที่เป็นสากล, นักเรียนที่มีความหลากหลายบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา และความต้องการ ในการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยสำหรับนักเรียนที่มีความหลากหลายในชั้นเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตามแนวการออกแบบการเรียนรู้ที่เป็นสากล ใช้รูปแบบวิธีวิจัย เชิงพรรณนา แบ่งเป็น 3 ขั้นตอนได้แก่ 1) สอบถามการจัดการเรียนการสอนของครูผู้สอนวิชาภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย จำนวน 99 คน 2) สังเกตการจัดการเรียนสอนของครูผู้สอนวิชาภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย จำนวน 4 คน และ 3) สัมภาษณ์ครูผู้สอนวิชาภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 จังหวัดเชียงราย จำนวน 4 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม แบบสังเกต และแบบสัมภาษณ์ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย และ การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลวิจัยพบว่า 1) ผลการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยสำหรับนักเรียนที่มีความหลากหลายในชั้นเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ตามแนวการออกแบบ การเรียนรู้ที่เป็นสากล หลักการที่ 1 นำเสนอข้อมูลด้วยวิธีที่หลากหลาย มีค่าเฉลี่ย 3.88 หลักการที่ 2 จัดเตรียมวิธีการหลายวิธีในการดำเนินการและการแสดงออก มีค่าเฉลี่ย 3.78 หลักการที่ 3 ใช้วิธีการที่หลากหลายเพื่อให้ผู้เรียนสนใจและมีส่วนร่วม มีค่าเฉลี่ย 3.96 2) สภาพการจัด การเรียนการสอนวิชาภาษาไทยสำหรับนักเรียนที่มีความหลากหลายในชั้นเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 2 เป็นการจัดการเรียนการสอนแบบเรียนรวม ปัญหาที่พบ ได้แก่ การจัดการชั้นเรียน การสอนอ่านและเขียนภาษาไทยสำหรับที่มีนักเรียนที่มีความหลากหลาย และมีความต้องการที่จะสอนนักเรียนให้อ่านออก เขียนได้ทั้งชั้นเรียน ซึ่งสอดคล้องกับหลักการออกแบบการเรียนรู้ที่เป็นสากล
เอกสารอ้างอิง
กนกพร วิบูลพัฒนะวงศ์. (2561). การออกแบบการเรียนรู้ที่เป็นสากล (Universal Design for Learning). ใน เอกสารประกอบการสอน หลักสูตรการศึกษาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาพิเศษ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เกศรินทร์ ศรีธนะ. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาการอ่าน การเขียนของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ในโรงเรียนเรียนรวม ตามกระบวนการอาร์ทีไอ (Response to Instruction: RTI). ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการศึกษาพิเศษ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ปิยะ กันธิวงค์. (2561). รายงานการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. เชียงราย: โรงเรียนบ้านหนองหม้อ.
พิมลพรรณ เชื้อบางแก้ว. (2562). การบริหารความหลากหลายของบุคลากรในองค์การ: กลยุทธ์การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในยุคเศรษฐกิจสร้างสรรค์. เรียกใช้เมื่อ 27 ตุลาคม 2563 จาก http://www2.feu.ac.th/acad/llrc/JID/Detail.aspx?id=303
ภูฟ้า เสวกพันธ์. (2562). การศึกษาแบบเรียนร่วม: ปฏิบัติการขั้นสูงในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรกุล เชวงกูล. (2560). การสอนภาษาไทยในระดับประถมศึกษา. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ศานติกรศิ์ วงค์เขียว และอนุชา กอนพ่วง. (2560). รูปแบบการบริหารเพื่อส่งเสริมมาตรฐานการเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนรวม สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(2), 230-243.
สำนักงานพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1. (2561). สรุปข้อมูลนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษ ประจำปี 2560. เชียงราย: สำนักงานพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). การติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาเรียนรวม สำหรับเด็กพิการและเด็กที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษ. กรุงเทพมหานคร: 21: เซ็นจูรี่ จำกัด.
Center for Applied Special Technology. (2011). Universal Design for Learning (UDL) Guidelines: Full-text Representation Version 2.0. Retrieved October 27, 2020, from https://udlguidelines.cast.org/
Hitchcock, C. et al. (2002). Providing new access to the general education curriculum. Teaching Exceptional Children, 35(2), 8-17.
Kampen, M. (2019). 5 Ways To Make Teacher Professional Development Effective. Retrieved 2020 1, November, from https://www.prodigygame.com/main-en/blog/teacher-professional-development
Nicole, S. et al. (2006). Response-to-Instruction and UniversalDesign for Learning: How Might They Intersect in the General Education Classroom? Retrieved 2020 1, November, from http://www.ldonline.org/article/13002/
Peter, W. (2018). Inclusive and Adaptive Teaching Meeting the Challenge of Diversity in the Classroom. New York: Routledge.
Rose, D. H. & Meyer, A. (2002). Teaching every student in the Digital Age: Universal design for learning. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development (ASCD).
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




