HUMAN RESOURCE MANAGEMENT OF MULTINATIONAL ENTERPRISES IN LAOS PDR : A CASE STUDY OF SAVAN-SENO SPECIAL ECONOMIC ZONE
Keywords:
Multinational human resource management, Savan-Seno special economic zone, Laos PDRAbstract
This qualitative study aimed to study the opportunities, issues and recommendations of human resource management (HRM), HRM functions and national culture influence on HRM of multinational enterprise in Laos PDR. The in-depth interview with purposefully sampling is used for collecting data. The key informants are 5 Thai executive managers, human resource (HR) managers and HR officers who work in 3 multinational enterprises in Savan-Seno Special Economic Zone, Laos PDR. The findings were that the opportunities for investing in Savan-Seno Special Economic Zone are advantages in taxes and duties, lower labor cost, and lower infrastructure cost. The issues are manpower, resignation, operation time, government contact and law. The recommendations are Thai HR officers should adapt themselves to work with foreigners, make connection with government and other multinational enterprises. They should learn national language and culture and should have Laos work as the HR officers. The 3 multinational enterprises use HRM policies from Thailand, but not totally, they adapted the policies follow the environment. The enterprises adapt the recruitment and selection system with Laos, which followed Thai training system. Each enterprise followed Lao labor law for compensation system. They set their welfare similar to Thailand by following Lao culture and regulations. Performance appraisal approaches as same as in Thailand that the employee relation is not mention. National culture influences on HRM, Laos preferred to work with comfortable feeling, good communication and being respect.
References
กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ. (2558). เขตเศรษฐกิจพิเศษ สะหวัน-เซโน จุกพลิกโฉมการลงทุนใน สปป.ลาว. กรุงเทพมหานคร : กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ.
จิระประภา อัครบวร. (2557). การศึกษาเปรียบเทียบแนวโน้มงานทรัพยารกมนุษย์ในประเทศอาเซียนปี พ.ศ. 2557-2558. วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ, 6(2), 4-25.
ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย. (2549). ปัจจัยดึงดูดการลงทุนในเขตเสรษฐกิจพิเศษสะหวัน-เซโน ของ สปป.ลาว. กรุงเทพมหานคร : ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย.
ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย. (2555). เขตเศรษฐกิจพิเศษ Savan-SENO...แรงขับเคลื่อนเศรษฐกิจสำคัญทางภาคกลางของ สปป.ลาว. กรุงเทพมหานคร : ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย.
พงษ์รัตน์ดา บุตรโต. (2556). โอกาสทางการค้าและการลงทุนในแขวงสะหวันนะเขต สปป. ลาว. กรุงเทพมหานคร : กรมการค้าต่างประเทศ.
พฤกษ์ เถาถวิล และ สุธีร์ สาตราคม. (2556). สปป.ลาว: อุปสรรคการกำกับควบคุมของรัฐตามกรอบ MOU ระหว่างประเทศด้านการจ้างงาน. วารสารสังคมลุ่มน้ำโขง, 9(2), 25-54.
พวงผกา กงเพชร, ดาวใจ ศรลัมพ์ และ ปิยรัตน์ ลีรคมสัน. (2557). การเตรียมความพร้อมด้านทรัพยากรบุคคลเพื่อความสำเร็จในการประกอบกิจการในศาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว). วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ, 6(2), 117-125.
รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร, ภาคภูมิ ภัควิภาส, สุธีมนต์ ทรงศิริโรจน์ และ สาลินี ชัยวัฒนพร. (2559). แนวทางการจัดการข้ามวัฒนธรรมทางธุรกิจต่อสถานภาพผู้ประกอบการไทยในวัฒนธรรมลาว: หลวงน้ำทา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 10(4), 47-59.
ศุภชัย วรรณเลิศสกุล. (2553). เขตเศรษฐกิจพิเศษ-เซโน: โอกาสและอุปสรรคสำหรับการลงทุนจากประเทศไทย. วารสารวิชาการ มอบ., 1(12), 70-80.
ศูนย์พัฒนาการค้าและธุรกิจไทยในอาเซียน. (2557). มารยาททางธุรกิจและวัฒนธรรม. สืบค้นเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2560, จาก สำนักงานส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ ณ เวียงจันทน์ http://cks.ditp.go.th/
สำนักงานคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2557). รายงานสรุปผลการสำรวจพื้นที่ชายแดนและเขตเศรษฐกิจพิเศษไทย ลาว เวียดนาม. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ ณ เวียงจันทน์. (2559). รัฐบาล สปป.ลาวตั้งเป้าพัฒนาเศรษฐกิจ 5 ปีข้างหน้าให้เติบโตไม่ต่ำกว่า ร้อยละ 7.5. ข่าวเด่นประจำสัปดาห์ : สปป.ลาว.
สุนันทา เสียงไทย. (2559). การบริหารทรัพยากรมนุษย์แบบญี่ปุ่นในเมืองไทย. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 32(2), 1-17.
Aycan, Z., N. Kanungo, R., Mendonca, M., Yu, K., Deller, J., Stahl, G., & Kurshid, A. (2000). Impact of Culture on Human Resource Management Practices: A10-Country Comparison. Applied Psychology: An International Review, 49(1), 192-221.
Crawley, E., Swailes, S., & Walsh, D. (2013). Introduction to International Human Resource Management. United Kingdom : Oxford University Press.
Graham, J. L. (2010). Chapter 18: John L. Graham: Culture and Human Resources Manaement. In A. M. Rugman (Eed.), The Oxford handbook of international business (2nd ed ed.). Oxford : Oxford University Press.
Holtede, G. (1994). The business of International Business is Culture. Inteernational Business Review, 1(3), 1-14.
Luthans, F., D. H. Wesh, & Rosenkrantz, S. A. (1993). What do Russian Managers Really Do? An Observational Study with Comparison to US Manager’. Journal of International Business Studies, 24(4), 741-762.
Nel, P. S., & Sisavath, M. (2014). International Human Resource Management in the Context of Human Capital of Multi-national Organization in Loas.
Riyadh, M. H. H., Zaman, S., & Hasan, M. M. (2015). Impact of Culture on HRM practices: a Comparative Study between foreign MNCs and South Asian Companies in South Asia. Journal of Business and Management, 17(6), 15.
Sparrow, P., Shuler, R., & Jackson, S. (1994). Convergence or divergence: human resource practices and policies for competitive advantage worldwide. The International Journal of Human Resource Management, 5(2).
The World Bank Group. (2016). Enterprise Surways: Lao PDR 2016 Country Profile. Washington. Ugoani, J. N. N. (2016). Cultural dimensions in global human resource management: Implication for Nigeria. Independent journal of management & production, 7(3), 27.
