แนวทางการออกแบบสื่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสำหรับการท่องเที่ยวโดยชุมชน ตามความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในจังหวัดเพชรบูรณ์

บทคัดย่อ

ภาษาอังกฤษมีบทบาทที่สำคัญในเรื่อของการสื่อสาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของการท่องเที่ยว ภาษาและการท่องเที่ยวมีความเกี่ยวข้องกันอย่างสำคัญยิ่งเนื่องจากการเดินทางของนักท่องเที่ยวที่มาจากหลากหลายเชื้อชาติและมีความหลากหลายทางภาษา งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางสำหรับการออกแบบสื่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสำหรับการท่องเที่ยวโดยชุมชนโดยผ่านการวิเคราะห์ความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในจังหวัดเพชรบูรณ์ กลุ่มตัวย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้ประกอบการและมีส่วนได้ส่วนเสียกับการท่องเที่ยวในชุมชนบ้านหวาย จำนวน 25 คน โดยใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ที่มีค่าเที่ยงตรงทั้งฉบับเท่ากับ 0.88 เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยแสดงให้เห็นความต้องการสองประเด็นหลัก ได้แก่ ความต้องการของผู้ประกอบการและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในประเด็นของเนื้อหาสำหรับการออกแบบสื่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยวโดยชุมชน และความต้องการในประเด็นของรูปแบบของสื่อการเรียนรู้สำหรับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับการท่องเที่ยวโดยชุมชน ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียส่วนใหญ่มีความต้องการเนื้อหาภาษาอังกฤษในรูปแบบภาษาอังกฤษเพื่อมัคคุเทศก์สำหรับการท่องเที่ยวโดยชุมชน โดยเน้นเรื่องของสถานที่ท่องเที่ยวในชุมชน วัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น อาทิเช่น เจดีย์พ่อขุนผาเมือง วัดโพนชัย ประเพณีการเส็งกลอง ศาลาข้าวสารดำ อนุสรณ์สถานเมืองราด และกลุ่มผ้าทอบ้านหวาย กลุ่มตัวอย่างต้องการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อกล่าวต้อนรับนักท่องเที่ยว อธิบายโปรแกรมการท่องเที่ยว บรรยายเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว การกล่าวลา และสำนวนอื่น ๆ สำหรับการเป็นมัคคุเทศก์ โดยเน้นการฝึกให้แก่นักเรียนในชุมชน นอกจากนี้ เนื่องจากสถานการณ์โควิด 19 ในปัจจุบัน ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในชุมชนยังต้องการสื่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในรูปแบบสื่อออนไลน์ และต้องการฝึกภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษาผ่านการเรียนรู้แบบออนไลน์ เนื่องจากสามารถฝึกได้ด้วยตนเอง และต้องการเน้นทักษะการฟัง-พูดที่ประกอบไปด้วยคำศัพท์ ประโยค และบทสนทนา พร้อมคำแปล และสามารถนำไปฝึกฝนด้วยตนเองได้