คำไทย-คำเทศ

ภาษาไทย

ชิต บุรทัต. (2544). หนังสืออ่านกวีนิพนธ์ สามัคคีเภทคำฉันท์ (พิมพ์ครั้งที่ 35). กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.

ปรมานุชิตชิโนรส, สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระ. (2537). ปฐมสมโพธิกถา. กรุงเทพฯ: คณะสงฆ์วัดพระเชตุพน.

พรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต), พระ. (2553). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.

พระคัมภีร์สุโพธาลังการ (พิมพ์ครั้งที่ 2) (แย้ม ประพัฒน์ทอง, ผู้แปล). (2512). กรุงเทพฯ: วัดภคินีนาถ.

พระไตรปิฎก เล่มที่ 28 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 20 ขุททกนิกาย ชาดก ภาค 2. (2560). สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน 2566 จาก www.84000.org

โพธิวงศาจารย์, พระมหา (ทองดี สุรเตโช). (2558). ศัพท์วิเคราะห์. กรุงเทพฯ: เสี่ยงเชียง.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

ศิลปากร, กรม. (2540). วรรณกรรมสมัยอยุธยา เล่ม 1. กรุงเทพฯ: กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์.

สุโพธาลังการมัญชรี (พระคันธสาราภิวงศ์, ผู้แปล). (2546). นครปฐม: วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุภาพรรณ ณ บางช้าง. (2558). ไวยากรณ์บาลีตามแนวกัจจยานวยากรณ์ โมคคัลลานวยากรณ์ สัททนีติปกรณ์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). นครปฐม: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

เสฐียรโกเศศและนาคะประทีป. (2511). กามนิต. พระนคร: บรรณาคาร.

ภาษาต่างประเทศ

พระไตรปิฎกเล่มที่ 28 ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 20 สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (2): ปญฺญาส-มหานิปาตชาตกํ. (2559). สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน 2566 จาก www.84000.org

อภิธานปฺปทีปิกา และอภิธานปฺปทีปิกาสูจิ. (2535). กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

Davids, T. R. & Stede, W. (2007). Pali –English Dictionary. NewDelhi: Motilal Banarsidass.

Huffman, F. E. (1977). Cambodian Literary Reader and Glossary. London: Yale University Press.