การจัดกลุ่มชาวญี่ปุ่นและการศึกษาความต้องการ ที่มีต่อการท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาวในประเทศไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดกลุ่มของชาวญี่ปุ่นที่มีแนวโน้มต้องการเข้ามาท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาวในประเทศไทย และเพื่อศึกษาความต้องการและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจเพื่อการท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาวรวมทั้งเปรียบเทียบความต้องการและปัจจัยที่เกี่ยวข้องจำแนกตามกลุ่มของชาวญี่ปุ่น กลุ่มตัวอย่าง คือ ชาวญี่ปุ่นทีมีอายุตั้งแต่ 50 ปีขึ้นไป และมีแนวโน้มต้องการเข้ามาท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาวในประเทศไทยทั้งที่อาศัยอยู่ในพื้นที่จังหวัดชลบุรี และจังหวัดระยอง และประเทศญี่ปุ่น จำนวน 151 คน เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสอบถาม การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถามออนไลน์ ช่วงเดือนสิงหาคม 2561 – กุมภาพันธ์ 2562 วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติพรรณนา และการจัดกลุ่ม (cluster analysis) แบบเชิงชั้น (hierarchical clustering) ผลการศึกษาพบว่า การจัดกลุ่มชาวญี่ปุ่นแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มคนโสด/ไม่มีภาระต้องดูแลครอบครัว (กลุ่ม A) (ร้อยละ 27.15) กลุ่มชายชาวญี่ปุ่นมีครอบครัว/มีภาระต้องดูแลครอบครัว (กลุ่ม B) (ร้อยละ 62.25) และกลุ่มหญิงชาวญี่ปุ่นมีครอบครัว/มีภาระต้องดูแลครอบครัว (กลุ่ม C) (ร้อยละ 10.60) โดยพบว่า ปัจจัยดึงดูดที่ต้องการเข้ามาพำนักระยะยาวในประเทศไทยในกลุ่ม A ให้ความสำคัญกับอากาศมากที่สุด กลุ่ม B และ C ให้ความสำคัญกับค่าครองชีพมากที่สุด และกลุ่ม A เป็นกลุ่มที่มีแนวโน้มอาศัยอยู่ในประเทศไทยนานกว่ากลุ่มอื่นๆ สำหรับความต้องการที่มีต่อการท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาว พบว่า ทั้ง 3 กลุ่ม ต้องการใช้บริการโรงพยาบาลรัฐมากที่สุด กลุ่ม A และ B คาดว่าจะมาพำนักในคอนโดมิเนียมมากที่สุด ส่วนกลุ่ม C คาดว่าจะมาพำนักใน Serviced apartment มากที่สุด สำหรับปัจจัยที่คำนึงถึงในการเลือกที่พักอาศัย กลุ่ม A และ B ให้ความสำคัญกับราคา/ค่าเช่ามากที่สุด ส่วนกลุ่ม C ให้ความสำคัญกับความสะอาดและเรียบร้อยมากที่สุด โดยทั้ง 3 กลุ่ม เลือกสภาพแวดล้อมของที่อยู่อาศัยที่อยู่ในเมืองมากที่สุด และต้องการอาศัยอยู่ใกล้โรงพยาบาลโดยสามารถใช้เวลาในการเดินทางไปสถาบันทางการแพทย์ภายใน 15-30 นาที ส่วนบริการ/การอำนวยความสะดวกที่ต้องการเพิ่มเติมพบว่า กลุ่ม A ต้องการบริการประกันสุขภาพมากที่สุด กลุ่ม B และ C ต้องการล่ามมากที่สุด
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นของผู้เขียนบทความนั้นๆ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการหรือของวารสาร jsn Journal
เอกสารอ้างอิง
กมลรัฐ อินทรทัศน์ และคณะ. (2549). ศักยภาพของไทยต่อการดำ เนินการท่องเที่ยวแบบพำ นักระยะยาว. กรุงเทพฯ: สํานักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
ณิชาภัทร สุรวัฒนานนท์. (ม.ป.ป.). การท่องเที่ยวกับบทบาทขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย ฮีโร่จำเป็นหรือ ฮีโร่ตัวจริง?. https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_29Oct2019.aspx
เบญจรัตน์ มรรยาทอ่อน. (ม.ป.ป.). Visit world campaign-meeting the 2010 challenge. จุลสารวิชาการอิเล็คทรอนิกส์
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. http://www.etatjournal.com/upload/260/Visit_World Campagine.pdf
พนิดา อนันตนาคม. (2557, กรกฎาคม-กันยายน). ข้อเสนอยุทธศาสตร์ตลาดลองสเตย์: การศึกษาภูมิหลังทางวัฒนธรรมและการใช้ชีวิตของกลุ่มเป้าหมายให้มากขึ้น. วารสารการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (3). http://www.etatjournal.com/web/menu-read-web-etatjournal/menu-2014/menu-2014-jul-sep/606-32557-longstay)
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. (2551). รายงานเรื่องรูปแบบที่พักแบบพำนักระยะยาวที่เหมาะสมสาหรับประเทศไทย. ํ กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
วรางคณา ก่อเกียรติพิทักษ์ และดวงพร ภิญญะพันธ์. (2553). ข้อสังเกตบางประการต่อผลทางเศรษฐกิจและสังคมจากการพำนักระยะยาวของชาวญี่ปุ่นในประเทศไทย. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 26(2), 53-70.
วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2554). ส่วนประสมตลาดการท่องเที่ยวพำนักระยะยาวสำหรับนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่. Naresuan University Journal, 2011. Special Issue, 80-88.
วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2556). การตลาดการท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 8(2), 48-61.
ศรีสุดา โสภา. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของชาวญี่ปุ่นที่มาพำ นักระยะยาว (Long stay) ในจังหวัดเชียงใหม่. คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุดปรารถนา ดวงแก้ว. (2558). การปรับตัวทางสังคมและวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่นวัยหลังเกษียณที่พำนักระยะยาวในเชียงใหม่ ประเทศไทย. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 57-75
อรชร มณีสงฆ์ และพัชรา ตันติประภา. (2561, มกราคม-มิถุนายน). ความพึงพอใจต่อบรรยากาศการตลาดกับความตั้งใจในการมาซ้าของผู้มาเยือนแหล่งท่องเที่ยวแบบพ ํ ำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 14(1), 59 -76.
Elisa Nishikito. (2020). The Current Situation of Aging Japanese Retirees and Their Impacts on Medical Services in Chiang Mai Province, Thailand. jsn journal, 10 (2), 100-118.
Funck, Carolin and Coope, Malcolm. (2015). Japanese tourism: Spaces, places and structures. New York: Berghahn.
JTB Tourism Research & Consulting Co. (2019). ロングステイ (long stay). Retrieved from https://www.tourism.
jp/tourism-database/glossary/long stay/)
Ono, Mayumi. (2008). Long-stay tourism and international retirement migration: Japanese retirees in Malaysia.
Yamashita et al., eds. Transnational Migration in East Asia Senri Ethnological Reports, 77, 151-162.
Ono, Mayumi. (2010). Long-stay tourism: Elderly Japanese tourists in the Cameron Highlands, Malaysia. Senri Ethnological Studies, 76, 95-110.
一般財団法人ロングステイ財団 (Long Stay Foundation). (2019). ロングステイ財団について.https://www.longstay.
or.jp/about/history/(in Japanese)