Pronunciation Errors of Short and Long Vowels in Japanese: A Case Study of Upper Secondary Students in Three Southern Border Provinces of Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research studied the pronunciation errors in short and long Japanese vowels by pronunciation testing phonological structure /CV/,/CVR/,/V/,/VR/,/CyV/,/CyVR/. The vocabulary has meaning for every word and it is classified at the knowledge level of JLPT N5-N3 of 101 words. The sample was 115 Thai learners of Japanese that were studying at the upper secondary level (Matthayom 4-5) at six schools in three southern border provinces in Thailand. According to the analyses, the mispronunciation from short vowels to long vowels occur easily with the /o/ phoneme. When considering the mispronunciation at the beginning and end of the words, it was caused by the influence of adjacent consonant sounds, while the mispronunciation at the middle of the words was caused by the influence of the vowel sounds that come before them. These factors provide the circumstance to add one more mora. However, the mispronunciation from long vowels to short vowels occur easily with the /i/ phoneme. When considering the mispronunciation at the middle and end of the words, it was caused by the influence of the consonant sounds that come before them; however, the mispronunciation at the beginning of the words was caused by the vowel sounds.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นของผู้เขียนบทความนั้นๆ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการหรือของวารสาร jsn Journal
References
กัญญารัตน์ เอี่ยมวันทอง. (2551). ลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของสระในภาษามลายูถิ่นปาตานี. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กามารุดดีน อิสายะ. (2553). การใช้ระบบเขียนอักษรยาวีในภาษามลายูปาตานี: ความท้าทายต่อสังคมมลายูในภาวะวิกฤติทางภาษา. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6 (1), 99-136.
คณะวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วิทยาลัยครูสงขลา. (ม.ป.ป.). คำยืมภาษามาลายูในจังหวัดสงขลา. สงขลา: ม.ป.พ.
ชัยยศ รองเดช. (2562). การเปรียบเทียบลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของสระเสียงสั้นและสระเสียงยาวภาษาญี่ปุ่นที่ออกเสียงโดยผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่มีภาษาแม่แตกต่างกัน: กรณีศึกษาจังหวัดปัตตานี. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา, 9 (2), 142-162.
ตามใจ อวิรุทธิโยธิน. (2553). การศึกษาลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ในภาษาไทยกลางมาตรฐานสำเนียงใต้โดยเปรียบเทียบกับภาษาไทยกลางมาตรฐานและภาษาไทยถิ่นใต้. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทัศนีย์ เมธาพิสิฐ. (2554). ภาษาศาสตร์ภาษาญี่ปุ่น. ปทุมธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธนพร ศรีวุฒิพงศ์. (2559). การศึกษาประสิทธิผลการฝึกแชโดอิ้งเพื่อพัฒนาการออกเสียงสูงต่ำของคำยืมภาษาญี่ปุ่นในภาษาไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธัญญารัตน์ สงวนศรี. (2554). ปัญหาการออกเสียง Yo-on (เสียงพยัญชนะควบ) ของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทย. มหาวิทยาลัยบูรพา: ม.ป.ท.
นิเย๊าะ จาหลง. (2560). การออกเสียงพยัญชนะภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชาวไทยที่พูดภาษามลายูถิ่นปาตานีเป็นภาษาแม่. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 13 (1), 103–134.
นิเย๊าะ จาหลง. (2556). การออกเสียงพยัญชนะภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชาวไทยที่พูดภาษามลายูถิ่นปาตานีเป็นภาษาแม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
มะนาวาวี มามะ, นุรฮูดา สะดามะ, ซำสีนาร์ ยาพา, อัฟฟาน สามะ, และ มูหมัด เจะและ. (2564). การเปรียบเทียบระบบเสียงระหว่างภาษามลายูถิ่นปาตานีกับภาษามลายูมาตรฐาน. วารสารวิชาการ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 7 (2), 1-12.
ยุพกา ฟูกุชิม่า และ ทัศนีย์ เมธาพิสิฐ. (2561). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับทักษะการฟังเสียงสูงต่ำภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชาวไทย. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา, 8 (1), 37-58.
ยูเนียนสาสมีต้า สาเมาะ. (2553). ภาษาเพื่อการสื่อสารในสื่อท้องถิ่นสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารภาษาและวัฒนธรรม, 29 (2), 69-87.
รัตติยา สาและ. (2552). เรียนภาษามลายูถิ่นด้วยนิทาน. ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก สาขาวิชาภาษามลายู คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สุดธิดา ศรีจันทร์. (2551). การเปรียบเทียบลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของเสียงสระในภาษาไทยถิ่นปัตตานีและภาษาไทยถิ่นกรุงเทพ. คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัษฎายุทธ ชูศรี. (2565). แปดประเด็นภาษาศาสตร์ภาษาญี่ปุ่นเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Franky R.N., Yokoyama N., Isomura K., Usami Y., and Kubota Y. (2012). The Acquisition of Japanese Vowel Length Contrast by Indonesian Native Speakers: Evidence from Perception and Production. Journal of the Phonetic Society of Japan, 16 (2), 28-39.
Gallego, N. (2012).『フィリピン語を母語とする日本語学習者に見られる短母音の長音化の問題に関する基礎的研究』Doctoral Thesis for Graduate School for International Development and Cooperation, Hiroshima University.
Selinker, L. (1972). Interlanguage. International Review of Applied Linguistics in Language Teaching, 10, 209-232.
Yin S., and Yasuhara R. (2020). The Sound Prolongation in Japanese of Vietnamese Japanese Learners. Bulletin of International Pacific University, 15, 43-49.
Yupaka S., Isomura K., Pakatip S. (2008).「タイ人教師による日本語音声教育の現状調査」タマサート大学主催日本語教育国際シンポジウム,『東南アジアにおける日本語教育の展望』発表予稿集、146-150.
小熊利江 (2006).「自然発話に見られる日本語学習者の長音と短音の学習過程」『Sophia linguistica』54: 193-205.
栗原通世 (2005).「中国語北方方言話者の日本語長音と短音の産出について」『言語化学論集』9: 107-118.
杉本妙子 (2005).「ベトナム語圏日本語学習者の発音に関わる誤用についてⅡ:音声聞き取り調査と発音調査における長音化・短音化の誤用の比較と考察」『コミュニケーション学科論集』17: 73-93.
スタートーンタイ・サウワニー (2004).「日本語の発音における母語の影響について―タイ人日本語学習者を対象として―」『外国語学研究』5: 169-175.
千葉真人・佐藤純・大田真也 (2009).「日本人教師が感じているタイ人学習者の発音の問題点とその具体例」『国際交流基金バンコク日本文化センター日本教師紀要』6: 115-124.
チューシー・アサダーユット (2004).「タイ語母語話者の日本語発音に関する干渉の考察と指導提案」『バンコク日本語文化センター日本語教育紀要』1: 21-37.
戸田貴子 (1998).「モーラと中間言語の音節構造」『筑波大学留学生センター日本語教育論集』13: 13-45.
戸田貴子 (2003).「外国人学習者の日本語特殊拍の習得」『音声研究』7 (2): 70-83.
戸田貴子 (2007).「日本語教育における促音の問題」『音声研究』11 (1): 35-46.
トラカーンタロンサック・ターンポーン (2012).「タイ語を母語とする日本語学習者の「シ」「チ」「ジ」の生成 : 語中位置と音環境による難易度」『日本語・日本文化研究』22: 295-307.
林良子 (2013).「日本語の発音―教室での気づきから論文投稿まで―」『日本語音声コミュニケーション』1: 34-48.
晴夫窪薗 (1998).「モーラと音節の普遍性」『音声研究』2 (1): 5-15.
メーターピスィット・タサニー (2014).「タイ人日本語学習者のための音声教育の現状と課題―教師の教育方法と学習者の取り組み方を中心に―」『早稲田日本語教育学』16: 87-104.
黄志軍. (1999).「日本語音声指導の注意点―初級段階の中国人学習者を対象に―」『日本語の地平線：吉田彌壽夫先生古稀記念論集』くろしお出版.