A Comparative Analysis of the Types of Words and Factors Influencing the Selection of Address Terms in Japanese and Thai

Main Article Content

Roykaew Siriacha

Abstract

This research aimed to compare the types of words and factors influencing the selection of address terms in Japanese and Thai. Data were collected from Thai original short stories and their Japanese translated versions. The results revealed that the address terms more prevalent in Thai than in Japanese were proper nouns, nouns and noun phrases, second-person pronouns, and kinship terms. Those are the direct address terms on a high level of entering the addressee’s personal space. On the other hand, the address terms more prevalent in Japanese than in Thai were demonstrative pronouns and the absence of address terms. Those are indirect address terms on a low level of entering the addressee’s personal space or not entering the addressee’s personal space at all. Therefore, it can be concluded that the level of directness in each address term related to the level of entering the addressee’s personal space was one of the factors that make the selection of types of address terms in Japanese and Thai different.  

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กนก รุ่งกีรติกุล. (2552). เปรียบเทียบความถี่ในการใช้คำสรรพนามบุรุษที่ 1-2 ในภาษาไทยและภาษาญี่ปุ่น-วิเคราะห์จากนว นิยายต้นฉบับและฉบับแปล-. เอกสารหลังการประชุม Conference on ‘East Asia Studies’ Bangkok, 26, 263- 282.

กนก รุ่งกีรติกุล. (2555). เปรียบเทียบความถี่ของการปรากฏและไม่ปรากฏคำสรรพนามแทนตัวผู้พูดและคู่สนทนาในภาษา ไทยและภาษาญี่ปุ่น-วิเคราะห์จากหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นต้นฉบับและฉบับแปลภาษาไทย-. เอกสารหลังการประชุม วิชาการระดับชาติเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษาในประเทศไทย ครั้งที่ 5 (มนุษยศาสตร์), 5, 151-169.

กาญจนา นาคสกุล. (2540). คำสรรพนามในภาษาไทยสะท้อนวัฒนธรรมไทย. จดหมายข่าวราชบัณฑิตยสถาน, 7(73), ค้นเมื่อ 19 สิงหาคม 2565, จาก http://legacy.orst.go.th/?knowledges=คำสรรพนามในภาษาไทยสะท้e.

เมธินี อังศุวัฒนากุล. (2560). คำเรียกขานที่ใช้ในความสัมพันธ์แบบคู่รัก. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.

ร้อยแก้ว สิริอาชา. (2562). การเปรียบเทียบการใช้คำแทนตัวคู่สนทนาในภาษาญี่ปุ่นและภาษาไทย-กรณีศึกษาในเรื่องสั้นญี่ปุ่น แปลไทย-. เอกสารหลังการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 13 สมาคมญี่ปุ่นศึกษาแห่งประเทศไทย “จากเฮเซ สู่ เร วะ”, 13, 97-117.

สำนักงานราชบัณฑิตสภา. (2560). พจนานุกรมศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ทั่วไป) ฉบับราชบัณฑิตสภา. กรุงเทพมหานคร: เอบิช อินเตอร์กรุ๊ป.

Barke, A. & Uehara, S. (2005). Japanese pronouns of address: Their behavior and maintenance over time. In R. Lakoff & S. Ide (Eds.), Broadening the Horizon of Linguistic Politeness (pp. 301- 313). Amsterdam: John Benjamins.

Ratitamkul, T., Siriacha, R., & Uehara, S. (2022). A parallel corpus study of referential forms in Japanese and Thai. In C. Shei & S. Li (Eds.), The Routledge Handbook of Asian Linguistics (pp. 548-565). Oxon: Routledge.

石黒圭 (2013). 『日本語は「空気」が決める 社会言語学入門』 東京: 光文社.

ケェンチャック,カノックポーン (1989). 「タイ語と日本語の人物呼称の用法に関する対照研究」 『待兼山論叢』 23, 61-78.

鈴木孝夫 (1973). 『ことばと文化』 東京: 岩波書店.

滝浦真人 (2008). 『ポライトネス入門』 東京: 研究社.

三上直光 (1981).「現代タイ語の呼称詞」『慶応義塾大学言語文化研究所紀要』13, 119-136.

三輪正 (2005).『一人称二人称と対話』 東京: 人文書院.