การสร้างความตระหนักรู้เรื่องระบบคำของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยด้วยแบบฝึกคำศัพท์คันจิภาษาญี่ปุ่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความตระหนักรู้เรื่องระบบคำของผู้เรียนก่อนและหลังใช้แบบฝึกหัดคำศัพท์คันจิภาษาญี่ปุ่นที่พัฒนาด้วยการสร้างความตระหนักรู้เรื่องระบบคำและเพื่อศึกษาความคิดเห็นของผู้เรียนต่อแบบฝึกหัดคำศัพท์คันจิภาษาญี่ปุ่นที่พัฒนาด้วยการสร้างความตระหนักรู้เรื่องระบบคำ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบทดสอบวัดความตระหนักรู้เรื่องระบบคำและแบบสอบถามความคิดเห็นของผู้เรียนต่อแบบฝึกหัดคำศัพท์คันจิภาษาญี่ปุ่นที่พัฒนาด้วยการสร้างความตระหนักรู้เรื่องระบบคำ กลุ่มตัวอย่างคือผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นที่มีผลสอบการสอบวัดระดับความสามารถภาษาญี่ปุ่น (JLPT) ระดับ N3 หรือผลการสอบความสามารถภาษาญี่ปุ่น (JPT) คะแนนตั้งแต่ 430 คะแนนแต่ไม่เกิน 525 คะแนนหรือมีคุณสมบัติมีจำนวนชั่วโมงเรียนระหว่าง 450-600 ชั่วโมง ผ่านการเรียนคันจิอย่างน้อย 600 อักษร จำนวนคำศัพท์อย่างน้อย 3,000 คำ จำนวน 10 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง ผลการวิจัยพบว่าผู้เรียนมีคะแนนก่อนใช้แบบฝึกหัดเฉลี่ยเท่ากับ 20.70 คะแนน (คะแนนเต็ม = 30 คะแนน) และมีคะแนนหลังใช้แบบฝึกหัดเฉลี่ยเท่ากับ 25.20 คะแนน เมื่อเปรียบเทียบระหว่างคะแนนทั้งสองครั้งพบว่าคะแนนสอบหลังใช้แบบฝึกหัดสูงกว่าก่อนใช้แบบฝึกหัดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในส่วนของผลการแสดงความคิดเห็นพบว่าผู้เรียนเห็นด้วยว่าแบบฝึกหัดคำศัพท์คันจิภาษาญี่ปุ่นช่วยสร้างความตระหนักรู้ (รู้ เข้าใจ แยกแยะ) ในระดับมาก ( x̄= 4.30) และผู้เรียนมั่นใจมากขึ้นว่าจะสามารถคาดเดาความหมายคำศัพท์ได้ในระดับมาก ( x̄= 4.10)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นของผู้เขียนบทความนั้นๆ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการหรือของวารสาร jsn Journal
เอกสารอ้างอิง
คุมิโกะ มิชิมะ และ ยุพกา ฟูกุชิม่า (2561, 24-25 พฤษภาคม). การศึกษากลวิธีการเรียนรู้คันจิของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชั้นกลางชาวไทยในระดับอุดมศึกษา: เปรียบเทียบระหว่างผู้ที่มีความสามารถทางคันจิสูงและต่ำ. การประชุมวิชาการระดับชาติ IAMBEST ครั้งที่ 3, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ จังหวัดชุมพร.
ณัฏฐิรา ทับทิม (2567). การทวนสอบความชัดเจนของความสัมพันธ์ทางความหมายระหว่างคำคันจิ 2 อักษรกับคันจิที่เป็นส่วนประกอบของคำจากมุมมองผู้ใช้ภาษาญี่ปุ่นชาวไทย. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 41(1), 1-23.
นัฏฐนันท์ กิจจาเกษมกุล และพัชราพร แก้วกฤษฎางค์ (2565). กลยุทธ์การเรียนคันจิของผู้เรียนชาวไทยที่ศึกษาภาษาญี่ปุ่นเป็นวิชาเอกในระดับอุดมศึกษา. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 39(2), 26-50.
บุญชม ศรีสะอาด (2556). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุษบา บรรจงมณี (2561). ความคิดเห็นต่อกลยุทธ์การเรียนคันจิของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทย: เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างความคิดเห็นของผู้สอนและผู้เรียน. JSN Journal, 8(2), 77-94.
ประคอง กรรณสูต (2542). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์ (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร : เจริญผล
Carlisle, J. F. (2000). Awareness of the structure and meaning of morphologically complex words: Impact on reading. Reading and Writing: An Interdisciplinary Journal, 12, 169-190.
Carlisle, J.F. (2003). Morphology matters in learning to read: A commentary. Reading Psychology, 24(3-4), 291-322.
JPT日本語能力試験 (n.d.). Differences between the JLPT (Level comparison). https://www.jptest.jp/en/about/jlpt.php
Long, E. & Yokoyama, S. (1997). An Analysis of Kanji Strings in the CD −HIASK ’93 Data Base.『シンポ ジウム人文科学における数量的分析(2)』, 15-20.
Nation, I.S.P. (2001). Learning Vocabulary in Another Language. United Kingdom: Cambridge University Press.
Nation, I. S. P., & Webb, S. A. (2011). Researching and Analyzing Vocabulary. Boston, MA: Heinle, Cengage Learning.
Spencer, M., Muse, A., & Wagner, R.K. (2015). Examining the underlying dimensions of morphological awareness and vocabulary knowledge. Read Writ 28, 959–988 (2015). https://doi.org/10.1007/s11145-015-9557-0
Tighe, E. L. & Binder, K. S. (2015). An investigation of morphological awareness and processing in adults with low literacy. Applied Psycholinguistics, 36(2), 245-273.
Tuptim, N. (2023). Japanese Industrial Technical Terms: Word Formation, Word Type and Word Pedagogical Applications. Kasetsart Journal of Social Sciences, 44(3), 797-806.
University of Washington Morphological Awareness Battery. (1999) Unpublished experimental test battery, Seattle Washington.
岩田一成（編）, (2018). 『語から始まる教材作り』東京:くろしお出版.
影山太郎 (1993).『文法と語形成』東京: ひつじ書房.
加納千恵子 (1993).「漢字の造字成分に関する―考察(2) : 形成文字の音符について」『文芸言語研究』24, 97-114.
加納千恵子 (2000).「中上級学習者に対する漢字語彙教育の方法」『筑波大学留学生センター日本語教育論集』15, 35-46.
川上正浩 (2018). 「漢字二字熟語の意味とそれを構成する漢字の意味との関連性（透明性）データベースの構築」『大阪樟蔭女子大学研究紀要』8, 19-28.
桑原陽子 (2009).「漢字未知語の意味推測に及ぼす語構成の影響―中上級非漢字系日本語学習者のケーススタディより―」『福 井大学留学生センター紀 要』(4), 21-30.
桑原陽子 (2012).「漢字2字熟語の意味推測に及ぼす語構成に関する知 識の影響 : 主要部の位置との関わりから」『福井大学留学生センター紀要』(7), 1-10.
桑原陽子 (2013).「漢字2字熟語の意味の透明性の調査」『福 井大学留学生センター紀 要』(8), 1-13.
桑原陽子 (2017).「漢字2字熟語が漢語動名詞かどうかの判断に及ぼす語構成の影響 : 非漢字系中上級学習者対象の調査の結果から」『国際教育交流研究』(1), 27-36.
小林英樹著 (2004).『現代日本語の漢語動名詞の研究』東京: ひつじ書房.
小林義行・徳永健伸・田中穂積 (1995). 「複合名詞の構成要素間の関係推定の一手法」『言語処理学会第1回年次大会』, 85-88.
斎賀秀夫 (1957).「語構成の特質」岩淵悦太郎編『講座現代国語学 II ことばの体系』筑摩書房, 217-248.
笹原宏之 (2020).『漢字の歴史古くて新しい文字の話』東京: 筑摩書房.
杉本つとむ・岩淵匡 (1998). 『新版日本語学辞典（第2刷）』東京:おうふう.
陳迪 (2022).「書き言葉・話し言葉を含む72変種のコーパスデータの調査に基づく「重要漢語動名詞200」の抽出の試し」『統計数理研究所共同研究リポート』, 456, 21-41.
張明 (2018).「字音接辞の分類」『学習院大学大学院日本語日本文学』(14), 47-76.
日本語教育学会（編）, (2010).『新版日本語教育事典（第2刷）』東京: 大修館書店.
日本語教師コトハジメ (2022). 『JLPT N3対策ってどしてる？』https://cotohajime.net/2022/06/15/jlpt-n3-prep/
野村雅昭 (1988). 「二字漢語の構造」『日本語学』 7 (5), 44-55.
本多由美子 (2015).「二字漢語における語と漢字の意味の結びつきの特徴―国語辞典の語義の説明文を利用した調査―」『第8回コーパス日本語学ワークショップ予稿集』, 103-112.
本多由美子 (2017).「二字漢語における語の透明性―コーパスを用いた語と構成漢字の分析―」『軽量国語学』31(1), 1-19.
本多由美子 (2022).『二字漢語の透明性と日本語教育への応用』東京: くろしお出版.
宮下久夫・伊東信夫・篠崎五六・浅川満 (2017, 7刷発行).『漢字がたのしくなる本ワーク4漢字の音あそび』東京: 太郎次郎社エディタス.
宮下久夫・伊東信夫・篠崎五六・浅川満 (2019, 9刷発行).『漢字がたのしくなる本ワーク4漢字の音あそび』東京: 太郎次郎社エディタス.
ルネサンス日本語学院 (2020).『初心者がN5-N1レベルに到達するために必要な時間数は？』https://biz.rn-ac.jp/topics/jlpt0817.html
渡部倫子 (2015).「非漢字圏学習者のための漢字語彙学習ストラテジー尺度の開発」『漢字・日本語教育研究』(4), 30-64.
