มุมมองและแนวโน้มของธุรกิจที่พำนักระยะยาวสำหรับชาวญี่ปุ่นสูงอายุในจังหวัดเชียงใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาในครั้งนี้เพื่อศึกษามุมมองและแนวโน้มของธุรกิจที่พำนักระยะยาวสำหรับชาวญี่ปุ่นสูงอายุในจังหวัดเชียงใหม่ โดยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผลการศึกษาพบว่าผู้ให้สัมภาษณ์ทุกท่านเห็นว่า นักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นสูงอายุเป็นนักท่องเที่ยวที่มีคุณภาพ และการพำนักระยะยาวเป็นทิศทางที่เป็นบวกสำหรับการท่องเที่ยวไทยและมีโอกาสเติบโตอีกมาก โดยมีทั้งฝ่ายที่เห็นว่า ชาวญี่ปุ่นสูงอายุที่มาพำนักมีฐานะดีและมักใช้จ่ายเต็มที่ และฝ่ายที่เห็นว่าชาวญี่ปุ่นสูงอายุส่วนใหญ่เป็นกลุ่มตลาดระดับกลาง อาศัยเงินบำนาญยังชีพ จึงใช้จ่ายอย่างประหยัด ในขณะที่ชาวญี่ปุ่นสูงอายุมองว่าธุรกิจที่พำนักระยะยาวฯ ยังมีโอกาสเติบโตสูง ส่วนแนวโน้มหลักของธุรกิจที่พำนักระยะยาวฯ ยังคงมุ่งเน้นตลาดระดับกลาง รวมทั้งมีโครงการจะสร้างคอมมูนิตี้สำหรับชาวญี่ปุ่นสูงอายุโดยเฉพาะขึ้น เน้นตลาดชาวญี่ปุ่นสูงอายุระดับบนที่มีกำลังซื้อสูง ซึ่งถือได้ว่าเป็นการขยายตลาดขึ้นไปสู่ตลาดระดับบน ซึ่งควรจับตามองแนวโน้มใหม่นี้ต่อไป
Article Details
ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นของผู้เขียนบทความนั้นๆ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการหรือของวารสาร jsn Journal
เอกสารอ้างอิง
กรกช นิ่มกิตติคุณ, บุญชัย อรรถสกุลชัย และอรุณรัตน์ บัวเผียน. (2550). แผนพัฒนาธุรกิจสถานพำนักระยะยาว สำหรับผู้เกษียณอายุชาวญี่ปุ่นในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มหําวิทยําลัยธรรมศําสตร์.
กรวรรณ สังขกร. (2559ก). แผนแม่บทพัฒนาธุรกิจ Long Stay ปีพ.ศ. 2560-2564 ของกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน 1. เชียงใหม่: ศูนย์วิจัยและพัฒนํากํารท่องเที่ยว สถําบันวิจัยสังคม มหําวิทยําลัยเชียงใหม่.
กรวรรณ สังขกร (ผู้บรรยําย). (มีนําคม 2559ข). อนําคตภําคเหนือสู่ศูนย์กลําง Long Stay ระดับนํานําชําติ. ใน ศูนย์วิจัยและพัฒนํากํารท่องเที่ยว สถําบันวิจัยสังคม, การพัฒนาธุรกิจ Long Stay ภาคเหนือรองรับกลุ่มผู้พำนักระยะยาวนานาชาติ. กํารสัมมนําทํางวิชํากําร วันที่ 16 มีนําคม 2559 ณ ศูนย์ประชุมนํานําชําติคุ้มคำ-คุ้มขันโตก จังหวัดเชียงใหม่
กระทรวงกํารท่องเที่ยวและกีฬํา. (2554). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ. 2555-2559. เข้ําถึงได้จํากhttp://www.mots.go.th/ewt_dl_link.phd?nid=4147
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (ม.ป.ป.). Long Stay Project. เข้ําถึงได้จําก http://www.tourismthailand.org/fileadmin/upload/trip-of-lifetime.pdf
จันจิรา ตันตยานุสรณ์. (2552). ความต้องการของชาวญี่ปุ่นต่อสถานที่พักระยะยาวในถนนช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จีรพร ศรีวัฒนานุกูลกิจ และเศกสิน ศรีวัฒนานุกูลกิจ. (2547). ความต้องการและความพึงพอใจของชาวต่างชาติในการพำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยําลัยเชียงใหม่.
เฉลิมพล แจ่มจันทร์และอรไท โสภารัตน์. (2555). การพำนักระยะยําวของคนญี่ปุ่นในจังหวัดเชียงใหม่: การวิเคราะห์ปัจจัยกำหนดในช่วงก่อนและหลังการพำนัก. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 29(1), 16-34.
มิวํา โคชิจิ. (2555). บทบาทของผู้สูงวัยชาวญี่ปุ่นที่พำนักระยะยาวที่มีต่อชุมชนท้องถิ่นในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหําบัณฑิต, สาขาวิชาภูมิภาคศึกษํา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
โมโมโกะ ทํากิซําวะ. (2549). คุณภาพชีวิตในการพำนักระยะยาวของนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นที่พำนักในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภูมิภาคศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2552). รูปแบบการบริหารจัดการท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาบริหารศาสตร์, สำนักงานบัณฑิตศึกษา, มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
สถานกงสุลใหญ่ญี่ปุ่น ณ นครเชียงใหม่. (2558ก). จำนวนชาวญี่ปุ่นที่พำนักอยู่ในเขต 9 จังหวัดในภาคเหนือตอนบน ณ เดือนตุลาคม 2558 [จดหมายอิเล็กทรอนิกส์].
สถานกงสุลใหญ่ ณ นครเชียงใหม่. (2558ข). จำนวนชาวญี่ปุ่นในจังหวัดเชียงใหม่ ณ เดือนตุลาคม 2558 [จดหมายอิเล็กทรอนิกส์].
สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย จังหวัดเชียงใหม่. (2557, 8 พฤศจิกายน). จัดงานปอยมิตรภาพไทย-ญี่ปุ่นครั้งแรกในวัดหมื่นสารวัวลาย. เข้าถึงได้จาก http://www.region3.prd.go.th/chiangmai
สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. (2545). แนวทางการส่งเสริมและพัฒนาการท่องเที่ยวพำนักระยะยาว: กรณีศึกษาเฉพาะนักท่องเที่ยวอายุ 50 ปีขึ้นไปที่เดินทางมาพักผ่อน. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สราวุธ ไพฑูรย์พงษ์. (2558, 24 กรกฎาคม). การปฏิรูปการดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในประเทศญี่ปุ่น. เข้าถึงได้จาก http://www.matichon.co.th
สำนักข่าวอิศรา. (2559, 23 พฤศจิกายน). ขยาย Long Stay Visa จากเดิม 1 ปีเป็น 10 ปี ใน 14 ประเทศ. เข้าถึงได้จาก http://www.isranews.org/thaireform/thaireform-data/item/51973-long-stay-visa-1-10-14.html
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. (2544). ข้อมูลมติคณะรัฐมนตรี. เข้าถึงได้จาก http://www.cabinet.soc.go.th_2544.12.25.html
สุดปรารถนา ดวงแก้ว. (2555). การท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาวในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ กรณีศึกษาการตั้งชุมชนและการปรับตัวของชาวญี่ปุ่นวัยเกษียณ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาญี่ปุ่นศึกษา, คณะศิลปศาสตร์, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุดปรารถนา ดวงแก้ว. (2557). การย้ายถิ่นเพื่อเปลี่ยนวิถีชีวิตของคนญี่ปุ่น: กรณีศึกษาคนญี่ปุ่นวัยเกษียณในจังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย. JSN Journal, 5(1), 35-52.
อํายะ. (2559, 16 เมษายน). ปรากฎการณ์โซโตะโคโมริ: เมื่อคนญี่ปุ่นไม่อยากอยู่ญี่ปุ่น. เข้าถึงได้จาก http://anngle.org/th/j-culture/culture/sotokomori.html
Long Stay Foundation. (n.d.). The outline of the “longstay”. Retrieved from http://www.longstay.or.jp/english/about.html
Muramatsu. (2011). Japan: Super-aging society preparing for the future. The Gerontologist, 51(4), 425-432.
Roger J. D. & Ikeno O. (2002). The Japanese mind. Singapore: Tuttle Publishing.
Terlecky, S. W. & Bryce, P. (2007). Retiring in Thailand: Live in Paradise for Pennies on the Dollar. Bangkok: Paiboon Poomsan Publishing.
United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division. (2015). World Population Ageing 2015. Retrieved from http://www.un.org/en/development/desa/population/publication/pdf/ageing/ WPA2015_Report.pdf
Yoshida, E. (2015). International retirement migration in Thailand: From the perspective of welfare and Social participation. Retrieved from http://www.kuasa.cpier.kyoto-u.ac.jp/wcontent/uploads/2015/10/Emi-Yoshida.pdf