การจัดการเรียนรู้จากกิจกรรมในหนังสือเรียน คณิตศาสตร์ญี่ปุ่นเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ด้วยวิธีการแบบเปิด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อ (1) ส่งเสริมทักษะ การคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 (2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์จากการใช้กิจกรรมในหนังสือเรียนคณิตศาสตร์ญี่ปุ่น กลุ่มประชากรเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านกองลม ปีการศึกษา 2559 จำนวน 30 คน ซึ่งผู้วิจัยวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและใช้การวิจัยเชิงพรรณนาเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์ แบบบันทึกการสังเกตชั้นเรียน แบบทดสอบการคิดวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์และแบบวัดความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์จากการใช้กิจกรรมในหนังสือเรียนคณิตศาสตร์ญี่ปุ่น
ผลการวิจัยพบว่า 1. กิจกรรมการเรียนรู้จากหนังสือเรียนญี่ปุ่นสามารถส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ได้คือลักษณะการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนในชั้นเรียนที่ใช้วิธีการแบบเปิดจากการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ด้านทักษะการจำแนกพบในขั้นที่ 1 การนำเสนอสถานการณ์ปัญหา : โดยกระตุ้นด้วยการใช้คำถามของครูเกี่ยวกับสิ่งที่โจทย์กำหนดมาให้ ด้านการจัดประเภทพบในขั้นที่ 2 การเรียนรู้ด้วยตนเองของนักเรียน : จากการเสนอความคิด/วิธีการ/แนวคิดของแต่ละคน ในกลุ่มที่อาจเหมือนกันหรือคล้ายคลึงกันแล้วนำมาสรุปว่าเป็นวิธีเดียวกันได้ ด้านการเชื่อมโยงพบในขั้นที่ 3 การอภิปราย :โดยเชื่อมความสัมพันธ์แนวคิดของเพื่อนกลุ่มอื่น ๆ เข้าด้วยกันว่ามีลักษณะที่เหมือนกันหรือเป็นวิธีแก้ปัญหาที่สามารถทดแทนกันได้หรือไม่ ด้านสุดท้าย ด้านการสรุปความและการประยุกต์พบในขั้นที่ 4การสรุป : โดยการสรุปจะเป็นการสรุปร่วมกันทั้งชั้นเรียนถึงแนวคิด/วิธีการที่เป็นวิธีการที่ดีที่สุดของสถานการณ์ปัญหาในคาบนั้น ๆ ด้วยกันและยังมีการให้แนวทางอื่นที่ใช้คาดการณ์กับปัญหาอื่นๆจากทั้งครูและนักเรียนด้วย 2. นักเรียนมีความความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์จากการใช้กิจกรรมในหนังสือเรียนคณิตศาสตร์ญี่ปุ่นโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่าด้านการใช้สื่อการสอนประกอบการทำกิจกรรมอยู่ในระดับดีมาก รองลงมาคือด้านการมีส่วนร่วมของนักเรียนในการทำกิจกรรมกลุ่มและด้านบรรยากาศการเรียนในชั้นเรียนอยู่ในระดับดี
Article Details
ข้อความและข้อคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นของผู้เขียนบทความนั้นๆ ไม่ใช่ความเห็นของกองบรรณาธิการหรือของวารสาร jsn Journal
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2556, 15 มีนาคม). นโยบายการศึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ. เข้าถึงได้จาก http://www.moe.go.th/moe/upload/
ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2551). การพัฒนาการคิด. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.
ปิ่นแก้ว ไชยสลี (มปป). การขาดทักษะการคิดวิเคราะห์ (Lack of Critical Thinking). เข้าถึงได้จาก http://mcpswis.mcp.ac.th/html_edu/cgi-bin/mcp/main_php/print_informed.php?id_count_inform=17030
รัตนา สิงหกูล. (2550). ผลการสอดแทรกกิจกรรมการฝึกทักษะการคิดขั้นพื้นฐานในการสอนที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณทิต, สาขาหลักสูตรและการสอน, มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
ลักขณา สริวัฒน์. (2549). การคิด=Thinking. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
วุฒิชัย ไพคำนาม, วรรณิภา ศุกรียพงศ์, สมจินต์ ศรีเมือง, ประกายฝน บรรดาศักดิ์ไพศาล และนเรียนนามบุญเรือง. (2555). การศึกษาความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น ฝ่ายประถม. เข้าถึงได้จาก http://www.primary.satit.kku.ac.th/main/administrator/modules/mod_fileresearch/myfile/20131210145003_05satitJurnal_pwutti.pdf.
ศิริชัย กาญจนวาสี และคณะ. (2551). เอกสารประกอบการประชุมปฏิบัติการเพื่อพัฒนาแบบวัดการคิดจำแนกตามกลุ่มสาระการเรียนรู้สำหรับ 4 ช่วงชั้น ภายใต้โครงการขับเคลื่อนการคิดสู่ห้องเรียน. กรุงเทพฯ: ศูนย์ทดสอบและประเมินเพื่อพัฒนาการศึกษาและวิชาชีพ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริกาญจน์ ธนวุฒิพรพินิต. (2553). การพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
สุลัดดา ลอยฟ้าและไมตรี อินทร์ประสิทธิ์. (2547). การพัฒนาวิชาชีพครูแนวใหม่เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้คณิตศาสตร์. KKU Journal of Mathematics Education, 1, 18-28.
สุวิท คำมูล. (2547). กลยุทธ์การสอนวิเคราะห์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
Becker, J. & Shimada, S. (1997). The Open-Ended Approach: A New Proposal for Teaching Mathematics. Reston, Virginia: National Council of Teachers of Mathematics.
Bellanca, J. & Brandt, R. (2010). 21st Century Skills: Rethinking How Students Learn. Bloomington, IN: Solution Tree Press Good, C.V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book.
Isoda, M. (2010). Lesson Study: Problem Solving Approaches in Mathematics Education as a Japanese Experience. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 8, 17-27. doi:http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2010.12.003
Inprasitha, M. (2010). One Feature of Adaptive Lesson Study in Thailand: Designinga Learning Unit. In Proceedings of the 45th Korean National Meeting of Mathematics Education (pp. 193-206). Gyeongju: Dongkook University.
Sawada, T. (1997). Developing lesson plans. In Becker, J. & Shimada, S. (Eds.),The Open-ended approach: A new proposal for teaching mathematic (pp.1-9). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
