Factors Influencing the Mental Health Promotion of Elderly People in Nong Chumphon Nuea Subdistrict, Khao Yoi District, Phetchaburi Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to 1) explore of health promotion factors of the elderly in Nong Chumphon Nuea Subdistrict, Khao Yoi District,Phetchaburi Province 2) study the mental health level of the elderly in Nong Chumphon Nuea Subdistrict, Khao Yoi District, Phetchaburi Province. and 3) explore the factors affecting mental health enhancement of the elderly in Nong Chumphon Nuea Subdistrict, Khao Yoi District, Phetchaburi Province. Use quantitative research methods Thesample were 356 elderly in Nong Chumphon Nuea Subdistrict, Khao Yoi District, Phetchaburi Province. The instrument used was a questionnaire. The data were analyzed by using percentage, mean, standard deviation, and stepwise multiple regression analysis. The research results were as follows: 1) The health promotion factors were overall and aspect practiced at a high level (= 3.99, S.D. = 0.60). The first aspect is spiritual development, followed by exercise Interpersonal health responsibility, relationship stress management, and nutrition in last, 2) Mental health of the elderly found that most of them have good mental health as other people, representing 52.25 percent, and 3) The health enhancing factors of exercise (X2 ) and stress management (X6 ) affect mental health of the elderly with statistical significance at the 0.01 level, prediction efficiency 56.20%, written as a regression equation as follows. = 1.296 + 0.151(X2 ) +0.097(X6).From the research, it can be concluded that relevant agencies or family members must take care of the elderly. By doing activities to strengthen the body always, Social activities and folk traditions are organized. Promote cooperation and social support in communities and localities as well as building relationships between family members and society. This will serve as a protective shield to enhance the mental health of the elderly, and be happy in living life.
Article Details
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). กรมกิจการผู้สูงอายุ. รายงานประจำปี.จาก
https://www.dop.go.th/th/news/1/4174 สืบค้นเมื่อ31 ธันวาคม 2567
กองส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต. (2560). แบบประเมินสุขภาพจิตผู้สูงอายุ ฉบับสั้น Thai Geriatric Mental
Health Assessment Tool (T-GMHA-15).
http://www.sorporsor.com/happy2017/t_gmha15_index.php สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2568.
กาญจนา นิ่มสุนทร, สัณณ์ภณ ตะพังพินิจการ, วิภาพร คุณพาที และสนธยา ลาเตะ. (2567). ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะ
สุขภาพจิตของผู้สูงอายุในตำบลไทรใหญ่ อำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อม และสุขภาพชุมชน, 9(5), 715–724.
นัสมล บุตรวิเศษ และอุปริฏฐา อินทรสาด. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาอำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2564). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2563. นครปฐม: สถาบันวิจัย
ประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
ลออ สิงหโชติสุขแพทย์, ศิรินา สันทัดงาน, รัตติยา วงศ์ลาภพานิช, สิทธิ อติรัตนา, ขจรวิชญา ประภาเลิศ
และพวงแก้ว แสนคำ (2567) ประสิทธิผลของหลักสูตรการเรียนรู้สุขภาพผู้สูงอายุแบบองค์รวมในโรงเรียน
ผู้สูงอายุ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์, 4(2), 102-111.
วรวรรณ สุภาตา, และสุกัญญา บัวศร. (2567). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในเขต อำเภอเมือง. วารสารวิจัยการพยาบาลและสุขภาพ, 25(2), 1-17
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2565). คุณภาพชีวิตการทำงานและความสุข. กรุงเทพ: โรงพิมพ์ธรรมดาเพลส จำกัด.
สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดเพชรบุรี. (2567). รายงานสถานการณ์ทางสังคม
จังหวัดเพชรบุรี ประจำปี พ.ศ. 2565. เพชรบุรี: สำนักงาน.
สำนักงานอุตสาหกรรมจังหวัดเพชรบุรี.(2566). รายงานผลการดำเนินงานตามแผนการดำเนินงานประจำปี งบประมาณ พ.ศ. 2566. เพชรบุรี: สำนักงาน.
สำนักส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. (2558). คู่มือความสุข 5 มิติสำหรับผู้สูงอายุ. (พิมพค์รั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
อัมพร พรชยากร. (2024). ผลของโปรแกรมแรงสนับสนุนทางสังคมต่อสุขภาพจิตและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุเทศบาลเมืองศรีสัชนาลัย อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน, 9(6), 375-383.
อุไรวรรณ ขมวัฒนา. (2563). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมนันทนาการระหว่างวัยที่มีผลต่อสุขภาพองค์รวมและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา ไม่สังกัดภาควิชา/ เทียบเท่าคณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร.
Best, J.W. (1981). Research in Education. New Jersey: Prentice – Hall.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). "Determining Sample Size for Research Activites". Education and Psychological Measurement, 30(3), 266-272
Polit DF, Hungler BP. Essentials of nursing research:methods, appraisal, and utilization 8th ed. Philadelphia:Lippincott; 2013
World Health Organization. Ageing and health Fact sheet 2022. Retrieved from:
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/ageing-and-h.
and Psychological Measurement, 30(3), 266-272.
WHO. (2019). การดูแลผู้สูงอายุแบบบูรณาการ (ICOPE): แนวทางการประเมินที่เน้นที่บุคคลและเส้นทางสู่การดูแลสุขภาพเบื้องต้น.สืบค้นได้จาก: http//www.who.int/ageing/publications/world-report-2015-
launch/en/ [Google Scholar ] วันที่สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2567.
Ya-hui lee. (2011). Older adults’ Motivation to Learn in Higher Education. Adult education Research Conference. Available:
http://newprairiepress.org/cgi/viewcontent.cgi?article=3184&context=aercAccessed Sep.14, 2024.
