ผลกระทบของคำสาปที่มีต่อรูปแบบโครงเรื่องในนวนิยายเรื่อง “ก็อบลิน”

บทคัดย่อ

นวนิยายเรื่อง ก็อบลิน นำคำสาปมาใช้เป็นปมปัญหาของเรื่อง โดยพระเอกซึ่งเป็นโทแกบีจะต้องตามหาเจ้าสาวของเขาเพื่อแก้คำสาปและหลุดพ้นจากความโดดเดี่ยวของการเป็นอมตะ แต่เมื่อโทแกบีได้พบกับเธอแล้วกลับไม่อยากจากไปเพราะความรักที่เกิดขึ้นผูกพันคนทั้งสองไว้ บทความนี้มุ่งวิเคราะห์ผลกระทบของคำสาปที่มีต่อโครงเรื่องตามทฤษฎีของกุสตาฟ ไฟร์ทากซึ่งมี 7 ขั้นตอน ประกอบด้วย 1) ช่วงเปิดเรื่อง 2) จุดเร่งเร้า 3) การผูกปม 4) วิกฤต 5) จุดสุดยอด 6) การแก้ปม 7) เข้าสู่ภาวะสมดุล ผลการวิเคราะห์พบว่า ในช่วงเปิดเรื่องคำสาปของพระเจ้าทำให้พระเอกกลายเป็นโทแกบีที่ต้องติดตามหารักแท้เพื่อถอนคำสาป ต่อมาในจุดเร่งเร้า พระเอกพบกับนางเอกแล้วแต่กลับไม่แน่ใจว่าเธอเป็นเจ้าสาวตัวจริง การผูกปมของเรื่อง คือ นางเอกถอนคำสาปให้พระเอกไม่สำเร็จ ในขั้นวิกฤต ทั้งสองยังคงพบหน้ากันจนเกิดความรักขึ้น ต่อมาในขั้นจุดสุดยอด พระเอกถอนคำสาปได้สำเร็จ แต่นางเอกถูกลบความทรงจำ ต่อมาในขั้นการแก้ปมปัญหาคือ นางเอกฟื้นความทรงจำและได้แต่งงานกับพระเอก ขั้นสุดท้ายคือ การเข้าสู่ภาวะสมดุล นางเอกเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ กลับมาเกิดใหม่จนได้ครองรักกันอีกครั้ง  จากผลข้างต้นจะเห็นว่าคำสาปเป็นปมปัญหาสำคัญของเรื่องที่ทำให้ตัวละครแสดงพฤติกรรมต่าง ๆ ในขั้นแรกจนถึงขั้นที่ 5 ขณะเดียวกัน ความรักและการลืมเลือนถือเป็นตัวแปรสำคัญต่อความสำเร็จในการถอนคำสาปของตัวละครเอกทั้งสองด้วย