คำบริภาษของผู้พูดภาษาไทยถิ่นพะเยา: การศึกษาด้านความหมายและโลกทัศน์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหมายและโลกทัศน์ของคำบริภาษของผู้พูดภาษาไทยถิ่นพะเยา โดยเก็บข้อมูลจากผู้พูดภาษาไทยถิ่นพะเยาที่อาศัยอยู่ใน อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา ผลการศึกษาพบว่า ด้านความหมายของคำบริภาษของผู้พูดภาษาไทยถิ่นพะเยา แบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ คำบริภาษความหมายตรง และคำบริภาษความหมายเปรียบเทียบ คำบริภาษความหมายตรง แบ่งได้ 3 กลุ่ม ได้แก่ คำบริภาษเกี่ยวกับรูปร่างลักษณะ คำบริภาษเกี่ยวกับพฤติกรรม และคำบริภาษเกี่ยวกับความรู้ความสามารถ ส่วนคำบริภาษความหมายเปรียบเทียบ แบ่งได้ 3 กลุ่ม ได้แก่ คำบริภาษเกี่ยวกับรูปร่างลักษณะ คำบริภาษเกี่ยวกับพฤติกรรม และคำบริภาษเกี่ยวกับความรู้ความสามารถส่วนด้านโลกทัศน์ พบโลกทัศน์ทั้งหมด 5 โลกทัศน์ ได้แก่ โลกทัศน์เรื่องพ่อแม่และบรรพบุรุษ โลกทัศน์ด้านสติปัญญา โลกทัศน์เรื่องเพศ โลกทัศน์เรื่องความเชื่อเกี่ยวกับผีและความตาย และโลกทัศน์เรื่องการประกอบอาชีพและการทำงาน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารมังรายสาร ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมังรายสาร ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมังรายสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากวารสารมังรายสารก่อนเท่านั้น
References
ชัชวดี ศรลัมพ์. (2557). เอกสารประกอบการสอนวิชาระบบความหมาย (ภ.603). สาขาวิชาภาษาศาสตร์เพื่อการสื่อสาร คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ทิพวัลย์ เหมรา และสุวัฒนาเลี่ยมประวัติ. (2563). ถ้อยคำบริภาษของผู้พูดภาษาไทยถิ่นอีสาน: ความหมายของถ้อยคำ. Veridian E-Journal 12, 1 (มกราคม-กุมภาพันธ์). หน้า 793-810
รังสิมา รุ่งเรือง. (2560). ความหมายเปรียบเทียบของสัตว์ในภาษาไทยและภาษาอินโดนีเซีย. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชาภาษาศาสตร์เพื่อการสื่อสาร). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊ค พับลิเคชั่นส์
วิไล ธรรมวาจา. (2545). มหาชาติกัณฑ์ชูชก ฉบับเมืองชลบุรี: การศึกษาวิเคราะห์วรรณกรรมพื้นบ้าน. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชาภาษาไทย) บัณฑิตวิทยาลัย. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
อรทัย ชินอัครพงศ์. (2557). อุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ของคำด่าในภาษาไทย. ปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต (สาขาวิชาภาษาศาสตร์). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2522). สมมติฐานซาเพียร์-วอร์ฟ. อักษรศาสตร์ 11, 2(กรกฎาคม). หน้า 20-32.
Allan, Keith and Burridge. (2006). Forbidden Words: Taboo and the Censoring of language. New York: Cambridge University Press.
Lakoff, G. and M. Johnson. (1980). Metaphors We Live By. Chicago and London. The University of Chicago Press.