รูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 12
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเขต 12 2)สร้างรูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเขต 12 และ 3)ตรวจสอบรูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเขต 12 โดยใช้ระเบียบวิธีวิทยาการวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Methods) ซึ่งมี 3 ขั้นตอน คือ 1.ศึกษาสภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเขต 12 โดยการศึกษาและสังเคราะห์เอกสาร งานวิจัย แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง และสัมภาษณ์ผู้บริหารโรงเรียนมาตรฐานสากล จำนวน 3 คน จากนั้นนำผลการสังเคราะห์และผลการสัมภาษณ์มาสร้างเครื่องมือ โดยการสำรวจความคิดเห็นผู้บริหารโรงเรียนมาตรฐานสากลจำนวน 53 คน 2.สร้างรูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเขต 12 โดยการศึกษาเอกสาร งานวิจัย แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมร่วมกับผลการสังเคราะห์ข้อมูลปรากฏการณ์และทำการร่างรูปแบบ และ 3.ตรวจสอบเพื่อรับรองรูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเขต 12 ด้วยการจัดสัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ (Connoisseurship) จำนวน 9 คน และสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion) จำนวน 5 คน ผู้วิจัยใช้แบบสอบถามมาตราส่วนประเมินค่า 5 ระดับ เป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1.สภาพการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล ตามความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 12 โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เรียงลำดับจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ การสร้างวิสัยทัศน์ร่วม (Shared Vision) มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมาคือ การปรับเปลี่ยนองค์การ (Organization Transformation) การเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม (Team Learning) การเป็นบุคคลที่รอบรู้ (Personal Mastery) และการผลิตงานอย่างสร้างสรรค์ (Creative Production) มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด
- รูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 12 ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ คือ การสร้างวิสัยทัศน์ร่วม การปรับเปลี่ยนองค์การ การเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม การเป็นบุคคลที่รอบรู้ และการผลิตงานอย่างสร้างสรรค์
- การตรวจสอบเพื่อรับรองรูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 12 พบว่า รูปแบบมีความถูกต้อง ครอบคลุม เหมาะสม มีความเป็นไปได้และเป็นประโยชน์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Secondary Education Service Area in Bangkok. SDU Research Journal Humanities and Scocial Sciences. 9 (3).
Chiyaset Phomsri. (2008). A Handbook for Excellent Organizations. Bangkok: Punyachon.
Garvin, D. (1993). Building a Learning Organization. Harvard Business Review, 71.
Hoy, W. K. & Miskel, C. G. (2001). Educational Administration: Theory, Research
and Practice.6th ed. New York: Mc Graw–Hill International Edition 2001.
Marquardt, M. J. (1996). Building the Learning Organization: A Systems Approach to
Quantum Improvement and Global Success. NY: McGraw-Hill.
Parichat Kunpluem (2005). Developing Learning Organization Models of Private
Universities in Thailand. Doctor of Education Program in Educational Administration, Graduate School, Burapha University.
Payom Chinnawong (2012). Learning Organization Model of Schools for the Deaf in
Thailand. Doctor of Education Program in Educational Administration, Graduate School, Silpakorn University.
Pedler, B., Burgoyne, J., & Boydell, T. (1991). The Learning Company, A Strategy for
Sustainable Development. London: McGraw-Hill.
Saksin Chongdarakul. (2007). Factors Related to the Sufficiency Economy Philosophy
Application. Academic Journal, The Office of the Basic Education Commission. 10(4), 49-56.
Saman Utsawapum. (2014). An Educational Reformation of School Administration in
New Era (Revised Edition). Ubon Ratchathani : Ubonkit Offset Printing Ltd.
Senge, P. M. (1990). The Fifth Disciplines: The Art and Practice of Learning
Organization. London: Century Business.
Somchai Rattanakoch. Phongsri Vanitsuppavong , Ekkarin Sungtong, and Chawalit Kerdtip
(2015, September-December). Development of Learning Organization of Prince of Songkla University. Academic Services Journal Prince of Songkla University. 26(3).
The National Economic and Social Development Board (2016). The Twelfth National
Economic and Social Development Plan (2017-2020). Bangkok: The National Economic and Social Development Board.
The Secondary Education Office (2016). Office of the Basic Education
Commission Quality Award: OBECQA (2016-2017). Bangkok: The Agricultural Co-operative Federation of Thailand.,LTD.
Wasun Saenglha (2014, May-August). Developing Learning Organization Model for Small
Primary Schools in Chaiyaphum Province. Pathumthani University Academic Journal, 6(2).
Weerawat Punnitamai. (2001). Learning Organization Development. Bangkok:
Teerapomwannakam.
Weerawut Makasiranon. (2002). Learning Organization Development. Bangkok: Thunkamol
Press.
Weerawut Makasiranon. (2006). Learning Organization to Intelligent Organization. 5th ed.
Bangkok: Expernet.
Wichit Saengsawang. (2012). A Learning Organization Model Development for Rajabhat
Universities Using LISREL Analysis. Doctor of Education Program in Educational
Administration, Dhurakij Pundit University.
Wijarn Panich (2007). Intelligent Organization. Industrial Relations Journal, 73, 2 - 3.
Wirot Sarrattana. (2002). Educational Administration ,Theory and Principle. Bangkok:
Thipwisut.
Worapong Taochalee (2014, May-August).The Efficiency of School Administration Related
to the World Class Standard School of Secondary Schools in the Northeastern Region. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 7(2).
