การดำรงอยู่และการเปลี่ยนแปลงการผลิตหอมแดงภายใต้มโนทัศน์ภูมิศาสตร์การเกษตร: กรณีศึกษาบ้านยางชุมใหญ่ หมู่ที่1 อำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

บทความชิ้นนี้ต้องการนำเสนอถึงการคงอยู่และการเปลี่ยนแปลงการผลิตหอมแดงภายใต้มโนทัศน์ภูมิศาสตร์การเกษตร: กรณีศึกษาบ้านยางชุมใหญ่ หมู่ที่1 อำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ โดยผู้วิจัยได้เก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์จากแบบสอบถามเกษตรกรผู้ที่ยังคงปลูกหอมแดงและเกษตรกรที่ปรับเปลี่ยนการปลูกหอมแดงเป็นพืชชนิดอื่น ได้ทำการสัมภาษณ์ครัวเรือนที่ปลูกหอมแดงจำนวน 20 ครัวเรือน และเกษตรกรที่ปรับเปลี่ยนการปลูกหอมแดงเป็นพืชชนิดอื่นจำนวน 20 ครัวเรือน และนำมาวิเคราะห์ พบว่า เกษตรกรที่ยังคงปลูกหอมแดงอยู่ เนื่องมาจากปัจจัย 2 ด้าน คือ 1) การเป็นอาชีพจากรุ่นสู่รุ่น ซึ่งครอบครัวเคยทำมาก่อน โดยเป็นอาชีพที่มีการสืบทอดกันมา ทำให้เกษตรกรยังคงปฏิบัติตามๆ กันมจนถึงปัจจุบัน และ 2) เป็นอาชีพที่สร้างรายได้ให้กับครอบครัว การปลูกหอมแดงได้สร้างรายได้หลักกับครอบครัว แม้ว่ารายจ่ายและรายรับจะมีมาก แต่ยังมีจุดความคุ้มทุนของเกษตรกร นอกจากนี้หอมแดงยังเป็นพืชเศรษฐกิจในชุมชน ส่วนเกษตรกรที่ตัดสินใจปรับเปลี่ยนการปลูกหอมแดงมาเป็นพืชชนิดอื่น เนื่องมาจากปัจจัย 2 ด้าน คือ 1) การเป็นผู้สูงอายุ และไม่มีแรงงานในการภาคการเกษตร เนื่องจากเกษตรกรมีอายุที่มากขึ้น ไม่สามารถจะประกอบอาชีพการเกษตรได้ ประกอบกับในครัวเรือนไม่มีแรงงานที่ทำการเกษตร เนื่องมาจากวัยแรงงานได้อพยพเข้าไปทำงานในเมือง ทำให้ตัดสินใจปรับเปลี่ยนพืชในการปลูก และ 2) การไม่มีต้นทุนในการลงทุนปลูกหอมแดง เกษตรกรไม่มีทุนในการลงทุนปลูกหอมแดง จึงต้องปรับเปลี่ยนพืชในการปลูก โดยเน้นปลูกพืชที่ไม่มีค่าใช้จ่ายสูง และสามารถเก็บผลผลิตขายได้ทุกวัน