เมื่อฉันอยากเป็นสาวเซ็กซี่: บทบาทของความโน้มเอียงทางอุปนิสัยบนสนามนางแบบสายเซ็กซี่

บทคัดย่อ

อาชีพนางแบบเซ็กซี่ที่ภาพลักษณ์การทำงานของพวกเธอยังคงผูกติดอยู่กับการให้ความหมายอันหลากหลายในแง่ลบ จนไปบดบังความด้อยโอกาส การดิ้นรนต่อสู้เพื่อความเป็นอยู่ของตนเองและครอบครัวซึ่งชักนำให้ก้าวมาสู่เส้นทางสายนี้ การศึกษาครั้งนี้ จึงใช้วิธีการศึกษาเชิงชาติพันธุ์วรรณนา เพื่อบอกเล่าเรื่องราวประสบการณ์ชีวิตของผู้หญิงที่เป็นนางแบบสายเซ็กซี่จำนวน 8 คน ในบริษัทถ่ายแบบนิตยสารแห่งหนึ่งและวิเคราะห์เนื้อหาภายใต้แนวคิดฮาบิทัสของปิแอร์ บูร์ดิเยอ เพื่อสะท้อนกระบวนการและเงื่อนไขในการก้าวเข้าสู่เส้นทางสายนี้

ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า ผู้หญิงกลุ่มนี้ต่างมีลักษณะร่วมกันหลายอย่างทั้งภูมิหลังความสัมพันธ์และความสนิทกับบุคคลในครอบครัว รูปแบบการเลี้ยงดูที่อยู่ในลักษณะเปิดกว้างทั้งความคิดและการกระทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทักษะด้านกิจกรรมที่ได้ทำในช่วงวัยเด็กเช่นเดียวกับช่วงวัยเริ่มต้นการทำงาน โดยผู้หญิงกลุ่มนี้ต่างมีรูปแบบของการเลือกรับงานที่เน้นการใช้รูปร่างหน้าตา ความกล้าแสดงออก และความชอบในการบริการ อีกทั้งความจำเป็นในมิติทางเศรษฐกิจ ความต้องการพึงพาตนเองและจุนเจือครอบครัว โดยช่องทางเข้าสู่สายอาชีพของผู้หญิงทุกคนล้วนมาจากการชักชวนโดยคนรู้จักเพื่อนสนิทซึ่งให้ความรู้สึกไว้เนื้อเชื่อใจ เปิดกว้าง ยอมรับ และเห็นเป็นแบบอย่างซึ่งมีอิทธิพลต่อการรับรู้ถึงลักษณะการทำงานและมูลค่าทางเศรษฐกิจที่ได้จากการประกอบอาชีพนี้ สิ่งเหล่านี้เป็นผลจากสถาบันและโครงสร้างทางสังคมต่าง ๆ ที่ล้วนทำหน้าที่ผลิตสร้าง ปลูกฝัง ความคิด ค่านิยม บ่มเพาะทักษะในการเลี้ยงดูจากประสบการณ์และรูปแบบการใช้ชีวิตที่เริ่มจากวัยเยาว์กลายเป็นความโน้มเอียงทางอุปนิสัยซึ่งผลักดันให้ผู้หญิงกลุ่มนี้เข้าสู่สนามนางแบบสายเซ็กซี่ โดยไม่ได้เป็นเพียงการตัดสินใจแบบฉาบฉวยที่คนทั่วไปตัดสินในเชิงถูกลดคุณค่าเท่านั้น แต่เกิดจากอิทธิพลของกลไกสังคมที่ซับซ้อนตลอดช่วงชีวิตของพวกเธอ