มานุษยวิทยา สิทธิมนุษยชน และการพัฒนาอย่างยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
เนื้อหาของบทความนี้มี 2 ส่วน ส่วนแรกเป็นประสบการณ์การทำงานวิชาการในฐานะผู้สอนและผู้ทำวิจัย เป็นการทบทวนการทำงานทางมานุษยวิทยาทั้งในเรื่องพัฒนาการทางแนวคิดทฤษฎี และบทบาทของสาขาวิชามานุษยวิทยาในการทำงานสหสาขาวิชา โดยมาจากประสบการณ์การทำงานในพื้นที่ที่ผู้เขียนได้มีโอกาสปฏิสัมพันธ์กับชาวบ้านและนักวิชาการต่างสาขา คำถามที่ได้รับจากคนในพื้นที่ผสมผสานกับพัฒนาการทางวิชาการในระดับสากล ทำให้มีการปรับกระบวนทัศน์ด้านการพัฒนา นำไปสู่การปรับวิธีการทำงานและการตั้งโจทย์ที่มีลักษณะสหสาขาวิชา ส่วนที่สองมีเนื้อหาเชิงนโยบายระดับสากล จากการที่สหประชาชาติพบว่ากระบวนทัศน์การพัฒนากระแสหลักแนวทุนนิยมเสรีและประชาธิปไตยเสรีที่เน้นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเป็นหลัก ทำให้เกิดผลกระทบเชิงลบทางสังคมต่อผู้คนกลุ่มต่าง ๆ อย่างมาก จึงได้เกิดการปรับกระบวนทัศน์การพัฒนาสู่การพัฒนาที่มีมนุษย์เป็นศูนย์กลาง โดยสนับสนุนแนวคิดสิทธิมนุษยชนและการพัฒนาที่ยั่งยืนที่มีความหมายว่า กระบวนการพัฒนาในมิติเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมต้องดำเนินการ ไปพร้อมกันเป็นกระบวนการเดียวกัน และเป็นการพัฒนาที่ใช้ทรัพยากรในปัจจุบันอย่างเหมาะสมโดยไม่รบกวนทรัพยากรในอนาคต
Article Details
1) บทความนี้เป็นลิขสิทธิ์ของสถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แต่ความคิดเห็นและเนื้อหาเป็นของผู้แต่ง
2) ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารวิจัยสังคมและปริทัศน์ สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้แต่งบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิจัยสังคมและปริทัศน์ สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอก แต่ให้ระบุถึงการอ้างอิง
