Assertion, Emotional Quotient and Coping with Bullying Styles of Junior High School Students at One of the Secondary School in Bangkok Metropolis.
Article Sidebar
Published:
Jun 4, 2020
Keywords:
Assertion Emotional Quotient Coping with Bullying Styles
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to study the level of assertion, emotional quotient and coping with bullying styles of junior high school students, 2) to study relationship between assertion and coping with bullying styles of junior high school students and 3) to study relationship between emotional quotient and coping with bullying styles of junior high school students. The samples used in this research were 244 junior high school students at one of the secondary school in bangkok metropolis. The data were collected by questionnaires and analyzed by a statistical package program. The statistical methods used for analysis were percentage, mean, standard deviation, t-test, f-test and Pearson’s product moment correlation coefficient.
The results were as follows: 1) assertion and emotional quotient were at the rather high level ,while coping with bullying as solving problems and emotional styles of junior high school students ,but coping with bullying styles as avoiding style was at the moderate level. 2) assertion had positively related to coping with bullying styles as solving problems and emotional styles of junior high school students with the statistical significance at the .01 level and 3) emotional quotient had positively related to all 3 coping with bullying styles of junior high school students with the statistical significance at the .01 level.
Article Details
How to Cite
Boonchakorn, M. (2020). Assertion, Emotional Quotient and Coping with Bullying Styles of Junior High School Students at One of the Secondary School in Bangkok Metropolis. Journal of Social Sciences and Humanities Kasetsart University, 46(1), 146–173. retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/socku/article/view/241839
Section
Research Articles
References
กรุงเทพธุรกิจ. (2550). เด็กไทยชอบรังแกติดอันดับ 2 ของโลก. สืบค้นจาก http://www.bangkokbiznews.com/news/detail/751894.
กันตชาติ เมธาโชติมณีกุล. (2559). พฤติกรรมการกล้าแสดงออกของนักเรียนระดับชั้น ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 2 ห้อง 4 สาขาวิชาการตลาดวิทยาลัย เทคโนโลยีอรรถวิทย์พณิชยการ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย ศรีปทุม).
จุไรรัตน์ พงษ์ดัด. (2553). รูปแบบการรังแกกันและการจัดการปัญหาการรังแกกันของ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนเขตปริมณฑล. มหาวิทยาลัยมหิดล: [ม.ป.ท.].
นันทินี ศุภมงคล. (2547). ความวิตกกังวล การสนับสนุนทางสังคม และกลวิธีการเผชิญ ปัญหาของนิสิตนักศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เบญจพร อนุสนธิ์พรเพิ่ม และคณะ. (2558). ความสัมพันธ์ของความฉลาดทางอารมณ์และ พฤติกรรมรังแกข่มขู่ในโรงเรียนมัธยมศึกษาในกรุงเทพมหานคร.วารสารสมาคม จิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 60(3), 181-182.
โยธิน พวงพิลาและคณะ. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษา อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. รายงานการประชุมวิชาการ “มหาวิทยาลัยมหาสารคามวิจัย ครั้งที่ 13”, มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิไลรัตน์ แสงศรีและธวัชชัย พึ่งธรรม. (2558). การศึกษาความฉลาดทางอารมณ์และความ ขัดแย้งของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ภาคพายัพ เชียงใหม่. วารสารราชมงคลล้านนา, 3(1), 43.
สมคิด ลอมาลี. (2554). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมข่มขู่ของนักเรียนช่วงชั้นที่2 เขตห้วยขวาง โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร.(วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
สมบัติ ตาปัญญา. (2549). รายงานการสำรวจปัญหาการรังแกกันของนักเรียน. เชียงใหม่:
คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2549). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. พิมพ์ครั้งที่5. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2560). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้
อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2560 ของ ETDA. สืบค้นจาก https://www.smartsme.co.th/content/76548.
องค์การแพลน อินเตอร์เนชั่นแนล (ประเทศไทย). (2557). การรังแกกันของนักเรียนใน โรงเรียนระดับมัธยมศึกษา : รูปแบบ ความชุก ผลกระทบ แรงจูงใจ และ มาตรการป้องกัน ใน 5 จังหวัดของประเทศไทย. [ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์]. สืบค้น จาก https://www.ryt9.com/s/prg/2168692.
Cook and Heppner. (1997). Bully/victim problems in school: Facts and intervention. European Journal of Psychology of Education, 12(4), 495–510.
Hargie, Saumders and Dickson. (1994). Social Skills in Interpersonal Communication. 14(7), Croom Helm.
J Lomas, K Hansen and LA Downey. (2012). Brief report: Emotional intelligence, victimisation and bullying in adolescents. Journal of adolescence. 35(1), 207-211.
Jorge Luiz da Silva et al. (2016). The Effects of a Skill-Based Intervention for Victims of Bullying in Brazil. Int J Environ Res Public Health, 13(11), 1042. doi: 10.3390/ijerph13111042.
Parris, Leandra N. The Development and Application of the Coping with Bullying Scale for Children. Counseling and Psychological Services Dissertation, Georgia State University, 2013. Retrived from https://scholarworks.gsu.edu/cps_diss/93.
Susan Rivers. (2014). Preventing Bullying using Emotional Intelligence Training. Yale Center for Emotional Intelligence, Retrived from http://ei.yale.edu/preventing-bullying-using-emotional-intelligence- training/.
Bangkok Business. (2007). Bullying situation in Thai Children: Thailand Bullying was ranked second in the world. [Blog bangkokbiznews]. Retrived from http://www.bangkok biznews.com/news/detail/751894 . [in Thai]
Mathachotmaneekul K. (2016). Assertion Behavior of Student Vocational Certificate Marketing Program at Attawit Commercial Teachnology College. (Master Thesis, SripatumUniversity). [in Thai]
Pongdat J. (2010). Bullying Styles and Coping with Bullying of Junior High School Students at School in Metropolitan Area. Mahidol University : [n.p.]. [in Thai]
Supamongkon N. (2004). Anxiety, Social Support and Coping Strategies of University Students. Bangkok : The Chulalongkorn University Publisher. [in Thai]
Anusonpornperm B. et al. (2015). Relating of Emotional Quotient and Bullying Behavior of Junior High School Students in Bangkok. The Journal of Psychiatric Association of Thailand, 60(3), 181-182. [in Thai]
Puamara Y. et al. (2017). Factors Affected to Emotional Quotient Among Secondary School Students in Warinchamrab District, Ubon Ratchathani Province. “Researching Mahasarakham University Meeting report 13th”, Mahasarakham : The Graduate School Mahasarakham University. [in Thai]
Sangsri W. et al. (2015). A study of Emotional Quotients and Conflict of Rajamangala University of Technology Lanna Students, Chiang-Mai Campus. RMUTL Journal of Humanities and Social Sciences, 3(1), 43. [in Thai]
Lormaree S . (2011). Factors Relating To Bullying Behavior of The Second Level Students In Schools under the Bangkok Metropolitan In Huay Kwang District, Bangkok Metropolitan. (Master Thesis, SrinakharinwirotUniversity). [in Thai]
Tapanya S. (2006). The report of student’s bullying problem survey: Department of Psychaitry, Faculty of Medicine. Chiangmai University. [in Thai]
Eaimsupasit S. (2006). Theories and Teachniques in Behavior Modification. Bangkok : The Chulalongkorn University Publisher. [in Thai]
Electronic Transactions Development Agency. (2560). The report of Behavior’s User Internet in Thailand 2018 of ETDA. Retrived from https://www.smartsme.co.th/content/76548. [in Thai]
Plan International Thailand. (2014). Bullying of The Second Level Students In Schools : Prevalence Styles ,Effective, Motive and Preventive in 5 Province of Thailand, [E;ectronic]. Retrived from https://www.ryt9.com/s/prg/2168692. [in Thai]
กันตชาติ เมธาโชติมณีกุล. (2559). พฤติกรรมการกล้าแสดงออกของนักเรียนระดับชั้น ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 2 ห้อง 4 สาขาวิชาการตลาดวิทยาลัย เทคโนโลยีอรรถวิทย์พณิชยการ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย ศรีปทุม).
จุไรรัตน์ พงษ์ดัด. (2553). รูปแบบการรังแกกันและการจัดการปัญหาการรังแกกันของ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนเขตปริมณฑล. มหาวิทยาลัยมหิดล: [ม.ป.ท.].
นันทินี ศุภมงคล. (2547). ความวิตกกังวล การสนับสนุนทางสังคม และกลวิธีการเผชิญ ปัญหาของนิสิตนักศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เบญจพร อนุสนธิ์พรเพิ่ม และคณะ. (2558). ความสัมพันธ์ของความฉลาดทางอารมณ์และ พฤติกรรมรังแกข่มขู่ในโรงเรียนมัธยมศึกษาในกรุงเทพมหานคร.วารสารสมาคม จิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 60(3), 181-182.
โยธิน พวงพิลาและคณะ. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อความฉลาดทางอารมณ์ของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษา อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี. รายงานการประชุมวิชาการ “มหาวิทยาลัยมหาสารคามวิจัย ครั้งที่ 13”, มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิไลรัตน์ แสงศรีและธวัชชัย พึ่งธรรม. (2558). การศึกษาความฉลาดทางอารมณ์และความ ขัดแย้งของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ภาคพายัพ เชียงใหม่. วารสารราชมงคลล้านนา, 3(1), 43.
สมคิด ลอมาลี. (2554). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมข่มขู่ของนักเรียนช่วงชั้นที่2 เขตห้วยขวาง โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร.(วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
สมบัติ ตาปัญญา. (2549). รายงานการสำรวจปัญหาการรังแกกันของนักเรียน. เชียงใหม่:
คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2549). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. พิมพ์ครั้งที่5. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2560). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้
อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2560 ของ ETDA. สืบค้นจาก https://www.smartsme.co.th/content/76548.
องค์การแพลน อินเตอร์เนชั่นแนล (ประเทศไทย). (2557). การรังแกกันของนักเรียนใน โรงเรียนระดับมัธยมศึกษา : รูปแบบ ความชุก ผลกระทบ แรงจูงใจ และ มาตรการป้องกัน ใน 5 จังหวัดของประเทศไทย. [ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์]. สืบค้น จาก https://www.ryt9.com/s/prg/2168692.
Cook and Heppner. (1997). Bully/victim problems in school: Facts and intervention. European Journal of Psychology of Education, 12(4), 495–510.
Hargie, Saumders and Dickson. (1994). Social Skills in Interpersonal Communication. 14(7), Croom Helm.
J Lomas, K Hansen and LA Downey. (2012). Brief report: Emotional intelligence, victimisation and bullying in adolescents. Journal of adolescence. 35(1), 207-211.
Jorge Luiz da Silva et al. (2016). The Effects of a Skill-Based Intervention for Victims of Bullying in Brazil. Int J Environ Res Public Health, 13(11), 1042. doi: 10.3390/ijerph13111042.
Parris, Leandra N. The Development and Application of the Coping with Bullying Scale for Children. Counseling and Psychological Services Dissertation, Georgia State University, 2013. Retrived from https://scholarworks.gsu.edu/cps_diss/93.
Susan Rivers. (2014). Preventing Bullying using Emotional Intelligence Training. Yale Center for Emotional Intelligence, Retrived from http://ei.yale.edu/preventing-bullying-using-emotional-intelligence- training/.
Bangkok Business. (2007). Bullying situation in Thai Children: Thailand Bullying was ranked second in the world. [Blog bangkokbiznews]. Retrived from http://www.bangkok biznews.com/news/detail/751894 . [in Thai]
Mathachotmaneekul K. (2016). Assertion Behavior of Student Vocational Certificate Marketing Program at Attawit Commercial Teachnology College. (Master Thesis, SripatumUniversity). [in Thai]
Pongdat J. (2010). Bullying Styles and Coping with Bullying of Junior High School Students at School in Metropolitan Area. Mahidol University : [n.p.]. [in Thai]
Supamongkon N. (2004). Anxiety, Social Support and Coping Strategies of University Students. Bangkok : The Chulalongkorn University Publisher. [in Thai]
Anusonpornperm B. et al. (2015). Relating of Emotional Quotient and Bullying Behavior of Junior High School Students in Bangkok. The Journal of Psychiatric Association of Thailand, 60(3), 181-182. [in Thai]
Puamara Y. et al. (2017). Factors Affected to Emotional Quotient Among Secondary School Students in Warinchamrab District, Ubon Ratchathani Province. “Researching Mahasarakham University Meeting report 13th”, Mahasarakham : The Graduate School Mahasarakham University. [in Thai]
Sangsri W. et al. (2015). A study of Emotional Quotients and Conflict of Rajamangala University of Technology Lanna Students, Chiang-Mai Campus. RMUTL Journal of Humanities and Social Sciences, 3(1), 43. [in Thai]
Lormaree S . (2011). Factors Relating To Bullying Behavior of The Second Level Students In Schools under the Bangkok Metropolitan In Huay Kwang District, Bangkok Metropolitan. (Master Thesis, SrinakharinwirotUniversity). [in Thai]
Tapanya S. (2006). The report of student’s bullying problem survey: Department of Psychaitry, Faculty of Medicine. Chiangmai University. [in Thai]
Eaimsupasit S. (2006). Theories and Teachniques in Behavior Modification. Bangkok : The Chulalongkorn University Publisher. [in Thai]
Electronic Transactions Development Agency. (2560). The report of Behavior’s User Internet in Thailand 2018 of ETDA. Retrived from https://www.smartsme.co.th/content/76548. [in Thai]
Plan International Thailand. (2014). Bullying of The Second Level Students In Schools : Prevalence Styles ,Effective, Motive and Preventive in 5 Province of Thailand, [E;ectronic]. Retrived from https://www.ryt9.com/s/prg/2168692. [in Thai]
