บทบาทของผู้หญิงและความเป็นหญิงในสื่อกระแสนิยมประเภทชายรักชาย ในซีรีส์และมังงะ The Role of Women and Femininity in Boys’ Love in Series and Manga

Main Article Content

Witchayaphon Suwanpakai
Putthida Kijdumnern

Abstract

The expanding popularity of boy's love (BL) pop culture has become a prevalent phenomenon on Thai social media platforms, particularly, the production of Yaoi manga and series featuring male-male relationships. This media landscape is characterized by repetitive production and the consistent portrayal of character models. The result of study reveals female characters are marginalized and constructed as flat entities. Additionally, male-female relationship dynamics are often covered onto male-male relationships within these narratives. There is a notable emergence of male characters exhibiting high levels of femininity, commonly referred to as "Uke," which has catalyzed the development of subgenres like "Omegaverse" and "Mpreg." These developments reflect rooted societal values and expectations surrounding gender roles and relationships, including the persistent belief that male characters should conform to traditional female treatment standards.


 


 

Article Details

How to Cite
Suwanpakai, W., & Kijdumnern, P. (2024). บทบาทของผู้หญิงและความเป็นหญิงในสื่อกระแสนิยมประเภทชายรักชาย ในซีรีส์และมังงะ: The Role of Women and Femininity in Boys’ Love in Series and Manga. Journal of Social Sciences and Humanities Kasetsart University, 50(2). retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/socku/article/view/270717
Section
Research Articles

References

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2551). GENDER ความหลากหลายทางเพศ. กรุงเทพฯ: ออลอินวัน พริ้นติ้ง.

กฤตยา อาชวนิจกุล. (2554). เพศภาวะและเพศวิถีกับเอดส์ศึกษา. กรุงเทพฯ : เอดิสัน เพรส โพรดักส์, 2550. http://library.nhrc.or.th/ULIB/dublin.php?&f=dublin&ID=6951

จันทร์จิรา ปัญญาภวกุล. (2555). เพศภาวะในมังงะวายและอะนิเมะวาย [ปริญญานิพนธ์ที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร. http://isas.arts.su.ac.th/wp-content/uploads/2555/social/social-2555-02.pdf

ชานันท์ ยอดหงษ์. (2021). วายคือวาย ไม่ใช่ LGBTQ? การปะทะกันของความหมายเพศชายรักกัน. The matter. https://thematter.co/thinkers/y-culture-and-lgbtq

ชีรา ทองกระจาย. (ม.ป.ป.). ความเท่าเทียมกันทางเพศสภาพ [เอกสารประกอบการสอนที่ไม่มีการตีพิมพ์]. https://www.stou.ac.th/Schoolnew/polsci/UploadedFile/82427-8.pd

ณัฐธนนท์ ศุขถุงทอง และ ภูวิน บุณยะเวชชวินี. (2562). Wai Series: A Preliminary Statistical Study ซีรีส์วาย: ข้อพิจารณาเบื้องต้นทางสถิติ. International Journal of East Asian Studies, 23(2) (2019), 360-383. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/easttu/article/download/241362/164388/834793

ถนัดกิจ จันกิเสน. (2563). ถอดบทเรียน LINE TV กับการดัน ‘ซีรีส์วาย’ ที่แมสแล้วจริงหรือ?. The Standard. https://thestandard.co/line-tv-y-series/

นฤมล กระจ่างโฉม. (2563). ภาพลักษณ์และบทบาทของตัวละครเอกหญิงในนวนิยายของ กฤษณา อโศกสินที่นำเสนอเป็นละครโทรทัศน์ในปี พ.ศ.2560-2561 [วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. http://www.cmruir.cmru.ac.th/handle/123456789/2274

นัทธนัย ประสานนาม. (2565). ภาวะเควียร์ในนวนิยายยาโออิของ ร เรือในมหาสมุท. วารสารธรรมศาสตร์,41(1), 137-160. http://tujournals.tu.ac.th/thammasatjournal/detailart.aspx?ArticleID=7931

นันทิชา ลือพืช. (2560). การสร้างความหมายและแสดงตัวตนของสาววาย ในพื้นที่ออฟไลน์และพื้นที่ออนไลน์ [ปริญญานิพนธ์ที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. https://cis.tu.ac.th/uploads/ci/academic-work/research-project/57nanticha.pdf

นุชณาภรณ์ สมญาต. (2561). การนำเสนอภาพ “ความรัก” ของชายรักชายผ่านซีรีส์วาย (Y): ลักษณะเฉพาะและการนำเสนอความรักของชายรักชาย. การนำเสนอโครงการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานระดับชาติของนักศึกษาด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ, ประเทศไทย. http://hs.ssru.ac.th/useruploads/files/20181003/718d4dc58fed4855031dd6d992543a161ccfabfa.pdf

นุชอาภา อาแว. (2561). ประวัติศาสตร์มังงะแนว Boy’s love : ภาพสะท้อนเรื่องเพศในสังคมญี่ป่นกับกระแสความนิยมในไทยช่วง 1996 – ปัจจุบัน [ปริญญานิพนธ์ที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร. http://isas.arts.su.ac.th/wp-content/uploads/2561/history/05580729.pdf

พีรดา ธนูศรี. (2562). แนวคิดและทัศนคติต่อความเป็นเพศจากรูปแบบของ Omega verse และการยอมรับในเอเชีย [ปริญญานิพนธ์ที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร. http://isas.arts.su.ac.th/?p=3775

มณิสร วรรณศิริกุล. (2566). ‘ซีรีส์วาย’ ซอฟต์พาวเวอร์ของไทยหรือสื่อที่กำลังทำลายอุตสาหกรรมบันเทิง?. Urbancreature. https://urbancreature.co/series-y-softpower-or-ruin-entertainment/

ศศิประภา พันธนาเสวี. (2559). วัฒนธรรมกระแสนิยมเกาหลีกับการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารและความงาม ของผู้บริโภคเพศหญิงในเขตกรุงเทพมหานคร. สุทธิปริทัศน์, 30(96) (ตุลาคม -ธันวาคม 2559), 146-157. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/244526

สกุณา กวินยั่งยืน. (2552). สถานภาพและบทบาทของหญิงชาวม้ง :กรณีศึกษา บ้านเข็กน้อย ตำบลเข็กน้อย อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.

สิรภพ แก้วมาก. (2558). การสร้างตัวละครและวิธีการเลาเรื่องชายรักชายในสื่อบันเทิงไทย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. http://cuir.car.chula.ac.th/bitstream/123456789/51103/1/5784879228.pdf

สุระชัย ชูผกา. (2558). มายาคติในการสื่อสารออนไลน์ของเว็บไซต์การพนัน, วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์ และการสื่อสาร, ปีที่ 10(2) (เมษายน - กันยายน), 55-64. https://mac.ru.ac.th/wp-content/uploads/2018/08/-.pdf

โสภี อุ่นทะยา และ อนุชา พิมศักดิ์. (2560). SOTUS พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง: การประกอบสร้างอัตลักษณ์เพศนอกกรอบในนวนิยายรักวัยรุ่นแนววาย. วารสารการบริหารปกครอง (Governance Journal) [ฉบับพิเศษ], ปีที่ 6 (กันยายน 2560), 174-193. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/easttu/article/download/241362/164388/834793

อภิชัจ พุกสวัสดิ์. (2556). การประชาสัมพันธ์เพื่อการสร้างภาพลักษณ์. กรุงเทพมหานคร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อัมพร จิรัฐติกร. (2559). วัฒนธรรมสมัยนิยม: ความหมายและกระบวนทัศน์. วารสารสังคมศาสตร์, ปีที่ 28(2) (กรกฎาคม-ธันวาคม), 7-20. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jss/article/view/200896/140455