การพัฒนาแบบวัดสุขภาวะทางจิตสำหรับผู้สูงอายุไทย (DEVELOPMENT OF PSYCHOLOGICAL WELL-BEING FOR THAI ELDERLY)

Authors

  • อรพินทร์ ชูชม สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • พรรณี บุญประกอบ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธนบุรี
  • มนัส บุญประกอบ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธนบุรี
  • อุษา ศรีจินดารัตน์ สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • สุชาดา สุธรรมรักษ์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

Keywords:

Psychological Well-Being Scale, Thai Elderly People, Psychometric Properties

Abstract

         The purposes of this study were (1) to develop valid and reliable psychological well-being for Thai elderly people and (2) to examine the factor structure of psychological well-being. The sample consisted of 300 elderly people in Bangkok. The instrument was the Elderly Psychological Well-Being Scale which contained 24 items. Each item was rated on a five-point Likert scale, from (1) never true of me to (5) always true of me. The data were analyzed using confirmatory analysis. The results from confirmatory factor analysis confirmed the first order factor structure model which consisted of 5 correlated factors such as (1) positive emotion (2) self-reliance (3) social relationship (4) having mind anchor and (5) resilience. Results from the second order confirmatory factor analysis also indicated that psychological well-being included the combination of 5 factors. The results also indicated the psychological well-being inventory had good psychometric properties: internal consistency reliability, construct validity, and convergent validity. The measure of psychological well-being scale is a multidimensional scale that has the potential for significant usage in the development and testing of theory, as well as practical application.

Downloads

References

[1] มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2558. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.
[2] สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). ผลสำรวจสภาวะทางสังคม วัฒนธรรม และสุขภาพจิต ปี 2561. สืบค้นจาก http://www.nso.go.th/sites/2014/Pages/News/2561/N21-09-61-1.aspx
[3] Seligman, M. E. P. (2011). Flourish: A Visionary New Understanding of Happiness and Well-Being. New York: Free Press.
[4] Choochom, O., Sucaroman, A., Chavanovanich, J., & Tellegen, P. (2019). A model of self-development for enhancing psychological immunity of the elderly. The Journal of Behavioral Science. 14(1), 84-96.
[5] ประเวช ตันติพิวัฒนสกุล, และเอกอนงค์ สีตลาภินันท์. (2554). คู่มือสร้างสุขระดับจังหวัด. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.
[6] Ryff, C. D. (1989). Happiness Is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology. 57(6), 1069-1081.
[7] Butler, J., & Kern, M. L. (2015). The PERMA-Profiler: A Brief Multidimensional Measure of Flourishing. Retrieved from http://www.peggykern.org/questionnaires.html
[8] Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin. 95(3), 542-575.
[9] อรพินทร์ ชูชม. (2559). โครงสร้างของความสุขและสุขภาวะในจิตวิทยาเชิงบวก. วารสารจิตวิทยามหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต. 6(2), 1-7.
[10] Henderson, L. W., & Knight, T. (2012). Integrating the hedonic and eudaimonic perspectives to more comprehensively understand wellbeing and pathways to wellbeing. International Journal of Wellbeing. 2(3), 196-221.
[11] Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist. 55(1), 34-43.
[12] Watson, D., Clark, L. A., & Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS Scales. Journal of Personality and Social Psychology. 47, 1063-1070.
[13] Ryff, C. D., & Keyes, C. L. M. (1995). The structure of psychological well-being revisited. Journal of Personality and Social Psychology. 69(4), 719-727.
[14] Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology. 52, 141-166.
[15] จิราพร เกศพิชญวัฒนา, และคณะ. (2543). สูงวัยไม่สูญค่า. กรุงเทพฯ: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสชิ่ง.
[16] กรมสุขภาพจิต. (2555). คู่มือความสุข 5 มิติสำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศ.
[17] กิ่งแก้ว ทรัพย์พระวงศ์. (2555). สุขภาวะทางจิตของผู้สูงอายุไทย. BU Academic Review. 11(2), 99-110.
[18] Diener, E., & Biswas-Diener, R. (2008). Happiness: Unlocking the mysteries of Psychological wealth. Malden, MA: Blackwell Publishing.
[19] Hair, J., Black, W., Babin, B., & Anderson, R. (2010). Multivariate data analysis. Prentice-Hall: New York.
[20] Strainer, DL. (1994). Figuring out factors: the use and misuse of factor analysis. Canadian Journal of Psychiatry. 39(3), 135-140.
[21] Adams, T. B., Bezner, J., Steinhardt, M. A. (1997). The conceptualization and measurement of perceived wellness: Integrating balance across and within dimensions. American Journal of Health Promotion. 11(3), 208-218

Downloads

Published

2020-06-30

How to Cite

ชูชม อ. ., บุญประกอบ พ. ., บุญประกอบ ม. ., ศรีจินดารัตน์ อ. ., & สุธรรมรักษ์ ส. . (2020). การพัฒนาแบบวัดสุขภาวะทางจิตสำหรับผู้สูงอายุไทย (DEVELOPMENT OF PSYCHOLOGICAL WELL-BEING FOR THAI ELDERLY). Srinakharinwirot Research and Development Journal of Humanities and Social Sciences, 12(23, January-June), 112–124. retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swurd/article/view/244111

Issue

Vol. 12 No. 23, January-June (2020): Srinakharinwirot Research and Development (Journal of Humanities and Social Sciences)

Section

บทความวิจัย

License

Srinakharinwirot Research and Development Journal of Humanities and Social Sciences is licensed Under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International (CC-BY-NC-ND 4.0) License, Unless Otherwise Stated. Please Read Journal Policies Page for More Information on Open Access, Copyright and Permissions.