การศึกษาสภาพการณ์ปัจจุบันของผู้สูงอายุด้านความสุขในยุคไทยแลนด์ 4.0 ในกลุ่มจังหวัดภาคกลางปริมณฑล A STUDY OF THE CURRENT SITUATION OF HAPPINESS IN ELDERLY IN THAILAND 4.0 PERIOD IN THE CENTRAL PROVICES OF THAILAND

Authors

  • วริศรา อินทรแสน ภาควิชาพื้นฐานทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • วรรณวีร์ บุญคุ้ม ภาควิชาพื้นฐานทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • คณิต เขียววิชัย ภาควิชาพื้นฐานทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

Keywords:

Happiness of the Elderly, Elderly Society, Thailand 4.0

Abstract

           This study aimed to: 1) study the current situation of happiness in elderly in the central provinces of Thailand; 2) analyze the components of happiness in elderly in Thailand 4.0 society in the central provinces of Thailand (Nonthaburi, PathumThani, Nakhon Pathom, and Samut Prakan Province). The data were collected during February - October 2019 from 384 elderly people selected by cluster random sampling. Mix methods technique was used to conduct quantitative and qualitative data. Five important dimensions, namely physical dimensions, emotional and psychological dimensions, social dimension, cultural and changes in Thailand 4.0 dimensions, and economic dimensions were studied. A questionnaire of current situation of happiness in elderly according to literary definitions was created and used. It was consisted of two sections and 45 questions with five-tier Likert rating scale. Four in-depth interviews issues were also used and evaluated by three experts. The questionnaire showed IOC values ​​at 0.67, and 1.00, with Alpha coefficient 0.979. The collected data were analyzed by percentage, mean, standard deviation, and structural validity check by the Exploratory Factor Analysis: EFA.

            The result of the current situation of happiness in elderly in the central provinces of Thailand, in over all, was found at a high level. When each aspect was individually considered it was found that the most important dimensions were: 1) emotional and psychological dimensions 2) social dimension
3) physical dimensions 4) cultural and changes in Thailand 4.0 dimensions, and 5) economic dimensions respectively. The findings also revealed the most important factors, found at the highest level: 1) able to do daily activities by oneself, 2) able to do hobbies or favorite activities by yourself, 3) able to accept as the truth of life, such as, born, getting old, death, 4) can be happy from helping others, 5) being proud and feeling self-worth, 6) can accept changes and deterioration of the body, 7) relations with friends' society. The analysis of the components of happiness of the elderly in Thailand 4.0 society era was consisted of six components, which were: Group 1 related to dealing with physical and mental changes, Group 2 Social / community participation, Group 3 online social knowledge, Group 4 financial planning, Group 5 appropriate health care, and Group 6 religious and beliefs activities.

Downloads

Download data is not yet available.

Author Biography

วริศรา อินทรแสน, ภาควิชาพื้นฐานทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

ฝ่ายสำนักพิมพ์

References

[1] มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559. กรุงเทพฯ: พริ้นเทอรี่.
[2] อาชัญญา รัตนอุบล, วีระเทพ ปทุมเจริญวัฒนา, วรรัตน์ ปทุมเจริญวัฒนา, ปาน กิมปี, และระวี สัจจโสภณ. (2554). การศึกษาและการเรียนรู้ตลอดชีวิตของผู้สูงอายุไทย. ใน รายงานฉบับสมบูรณ์การศึกษาและการเรียนรู้ตลอดชีวิตของผู้สูงอายุไทย. หน้า 197-210. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[3] สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
[4] สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2560, มกราคม-มีนาคม). Thailand 4.0 ขับเคลื่อนอนาคตสู่ความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน. ไทยคู่ฟ้า, 11(1), 3-24.
[5] สุชาดา ทวีสิทธิ์, มาลี สันภูวรรณ์, และศุทธิดา ชวนวัน. (2556). ประชากรและสังคมในอาเซียน: ความท้าทายและโอกาส. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
[6] คณะกรรมการส่งเสริมประสานงานผู้สูงอายุแห่งชาติสำนักนายกรัฐมนตรี. (2545). แผนพัฒนาผู้สูงอายุแห่งชาติฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2545-2564). กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
[7] ประกาศคณะกรรมการนโยบายการบริหารงานจังหวัดและกลุ่มจังหวัดแบบบูรณาการเรื่อง การจัดตั้งกลุ่มจังหวัดและกำหนดจังหวัดที่เป็นศูนย์ปฏิบัติการของกลุ่มจังหวัด ฉบับที่ 3. (2560, 17 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 134 ตอนพิเศษ 281 ง: 17.
[8] กระทรวงทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม. (2562). แผนจัดการคุณภาพสิ่งแวดล้อมกลุ่มจังหวัดภาคกลางปริมณฑล พ.ศ. 2562-2564. กรุงเทพฯ: กระทรวงทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม.
[9] สุทธิชัย จิตะพันธ์กุล. (2558, มีนาคม). ยุทธศาสตร์การวิจัยและพัฒนากับสังคมผู้สูงอายุสำหรับประเทศไทย. วารสารสถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีชั้นสูง, 1(1), 80-91.
[10] สํานักวิจัยและพัฒนาระบบงานบุคคล. (2560). ประเทศไทยในบริบทไทยแลนด์ 4.0 ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.
[11] สำนักส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต. (2560). คู่มือวิทยากรจัดกิจกรรมสร้างสุข 5 มิติ สำหรับผู้สูงอายุในชุมชน. นนทบุรี: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
[12] บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2547). ระเบียบวิธีวิจัยทางพยาบาลศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[13] มนตรี ประเสริฐรุ่งเรือง, และดุษฎี อายุวัฒน์. (2559, กันยายน). การสร้างทางเลือกในการพึ่งพาตนเองอย่างมีคุณค่าของผู้สูงอายุรุ่นใหม่. วารสารประชากรและสังคม, 4(2), 23-45.
[14] Ian Shergold, GlennLyons, ChristaHubers. (2014). Future mobility in an ageing society – Where are we heading?. In The Built Environment, Delft University of Technology. Netherlands: Delft University.
[15] จรัญญา วงษ์พรหม. (2558). การมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด. (การเรียนรู้ตลอดชีวิตและการพัฒนามนุษย์). นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
[16] ปาจรีย์ ผลประเสริฐ, และวรางคณา จันทร์คง. (2561, พฤษภาคม - สิงหาคม). บริหารจัดการชมรมผู้สูงอายุ อย่างไรให้สำเร็จ. วารสารชุมชนวิจัย, 12(2), 26-36.
[17] วิภาพร สิทธิสาตร์, และสุชาดา สวนนุ่ม. (2550). พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในชุมชน เขตความรับผิดชอบของสถานีอนามัยบ้านเสาหิน ตำบลวัดพริก อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก. ใน รายงานวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีพุทธชินราช สถาบันพระบรมราชชนก สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. หน้า 37-48. พิษณุโลก: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี พุทธชินราช.
[18] จุฑารัตน์ แสงทอง. (2560, มกราคม-เมษายน). สังคมผู้สูงอายุ(อย่างสมบูรณ์): ภาวะสูงวัยอย่างมีคุณภาพ. วารสารกึ่งวิชาการรูสมิแล, 38(1), 6-28.
[19] ศศิพัฒน์ ยอดเพชร, เล็ก สมบัติ, ณัฏฐพัชร สโรบล, และธนิกานต์ ศักดาพร. (2555). ลักษณะการดําเนินงานและกิจกรรมของชมรมผู้สูงอายุ. ใน รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ลักษณะการดําเนินงานและกิจกรรมของชมรมผู้สูงอายุ. หน้า 224-228. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
[20] วิรดา อรรถเมธากุล, และวรรณี ศรีวิลัย. (2556, กรกฎาคม-ธันวาคม). ปัจจัยที่ส่งผลต่อภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุ ตำบลคูบัว จังหวัดราชบุรี. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 7(2), 18-28.
[21] โรจนา ธรรมจินดา, และคณะ. (2560, ตุลาคม-ธันวาคม). การพัฒนารูปแบบธุรกิจชุมชนอย่างยั่งยืนกรณีศึกษา กลุ่มผักปลอดสารบ้านดอนสถาน อำเภอปัว จังหวัดน่าน. วารสารการวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน มหาวิทยาลัยนเรศวร, 10(4), 98-106.

Published

2021-07-07

How to Cite

อินทรแสน ว. ., บุญคุ้ม ว. ., & เขียววิชัย ค. . (2021). การศึกษาสภาพการณ์ปัจจุบันของผู้สูงอายุด้านความสุขในยุคไทยแลนด์ 4.0 ในกลุ่มจังหวัดภาคกลางปริมณฑล A STUDY OF THE CURRENT SITUATION OF HAPPINESS IN ELDERLY IN THAILAND 4.0 PERIOD IN THE CENTRAL PROVICES OF THAILAND. Srinakharinwirot Research and Development Journal of Humanities and Social Sciences, 12(24, July-December), 78–90. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swurd/article/view/252878