STATUS OF KNOWLEDGE AND EDUCATIONAL STYLE IN 3-DECADE THAI THESIS (1987 - 2017)

Authors

  • Warangkana Supanchanaburee Department of Thai, Faculty of Humanities and Social Science, Thaksin University.

Keywords:

Status, Style, Thai Thesis

Abstract

article on "Status of Knowledge and Educational Style in 3-Decade Thai Thesis (1987 - 2017)". The objective is to compile thesis of students. Graduate student Department of Thai Language In government universities between 1987-2017. By collecting data from electronic databases that provide thesis search services. The results of the thesis found that the study was carried out using styles Graduate level 19 subjects. The researchers used 2 methods of study, namely 1) 13 theoretical studies by studying in various media, including poetry, music, texts, law, literature, documentaries, news and television programs and 2) applied studies, namely the study of the transformation of vowel systems and consonants in the Thai language. This article shows good interest in thesis by using the style of verbal style.

Downloads

Download data is not yet available.

References

อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2540). ภาษาในสังคม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุธิดา พูลทรัพย์. (2537). การแปรตามวัจนลีลาของ (ร) และ (ล) ในพยัญชนะควบกล้ำในภาษากรุงเทพ ฯ ของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมปีที่ 4 โรงเรียนศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มลุลี พรโชคชัย. (2538). การศึกษาวัจนลีลาของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ไทย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กฤติยา ผลเกิด. (2546). การศึกษาวัจนลีลาของประมวลกฎหมายอาญา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทย). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ปรมาภรณ์ ลิมป์เลิศเสถียร. (2539). ร้อยกรองของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ : วัจนลีลากับความคิดของกวี. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พัชรีย์ จำปา. (2539). วัจนลีลาในวรรณกรรมสำหรับเด็ก. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปิยะ มณีวงศ์. (2544). การเล่าและวัจนลีลาในงานประพันธ์เนื้อร้องเพลงไทยสากล ของ ระวี กังสนารักษ์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการสื่อสารและการพัฒนา). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

กาญจนา ยอดศิริจินดา. (2545). หน่วยเชื่อมโยงวัจนลีลาแบบพูดและแบบเขียนในภาษาไทย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นฤมล อินทรลักษณ์. (2545). วัจนลีลาในการเสนอภาพลักษณ์สังคมการเมืองในกวีนิพนธ์ของไพวรินทร์ ขาวงาม. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อาภาพร พันธุ์พฤกษ์. (2547). วัจนลีลาในวรรณกรรมเพลงเพื่อชีวิตของ สุรชัย จันทิมาธร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร). ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ปาตีฮะห์ แวบางิง. (2554). วัจนลีลาในบทไว้อาลัยผู้วายชนม์ของขรรค์ชัย ขุนปาน. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทยกับการสื่อสาร). ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

พิชญภณ ศรีนวล. (2554). วัจนลีลาในเพลงของบอย โกสิยพงษ์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

กันยารัตน์ พรหมวิเศษ. (2544). วัจนลีลาในสารคดีโทรทัศน์โลกสลับสี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร). ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

จงจิตร สุขสวัสดิ์. (2545). วัจนลีลาของข่าวเจาะพิเศษประเภทข่าวอาชญากรรมในหนังสือพิมพ์เดลินิวส์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร). ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

สุมาลี พลขุนทรัพย์. (2555). วัจนลีลาของ สุทธิพงษ์ ธรรมวุฒิ ในรายการคนค้นคน. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทย). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ขวัญใจ บุญคุ้ม. (2559). วัจนลีลาและบทบาทหน้าที่ของเพลงลูกทุ่ง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาไทย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ประภา ภิรมย์. (2542). การแก้ไขเกินเหตุของ (ล) ในภาษาไทย ของบุคลากรประจำสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทยช่อง 11. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริรัตน์ ศิริวิสูตร. (2537). การแปรของเสียงพยัญชนะท้าย (1) ในคำยืมภาษาอังกฤษในภาษาไทยตามวัจนลีลา และพื้นฐานการศึกษา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาต่างประเทศ). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิมพ์ระวี เรืองวัฒกี. (2551). การแปรทางสังคมของพยัญชนะควบกล้ำ (kw) และ (khw) ในภาษาไทยถิ่น ตำบลบ้านแพรก อำเภอบ้านแพรก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุวรรณรัตน์ ราชรักษ์. (2556). การแปรของสระสูงยาว (อี อือ อู) ในภาษาไทยถิ่นนครศรีธรรมราชตามตัวแปรอายุ เพศ และวัจนลีลา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต (ภาษาศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Downloads

Published

2022-12-29

How to Cite

Supanchanaburee, W. . (2022). STATUS OF KNOWLEDGE AND EDUCATIONAL STYLE IN 3-DECADE THAI THESIS (1987 - 2017). Srinakharinwirot Research and Development Journal of Humanities and Social Sciences, 14(28, July-December), 166–173. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swurd/article/view/263030