สภาวะทางอารมณ์ของนักกีฬาประเภทต่อสู้ของนักกีฬามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ MOOD STATE IN FIGHTING ATHELETES OF THE THAILAND NATIONAL SPORTS UNIVERSITY
คำสำคัญ:
สภาวะทางอารมณ์, นักกีฬาประเภทต่อสู้, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาแบบทดสอบสภาวะทางอารมณ์ฉบับภาษาไทย (BMIST) ที่พัฒนามาจากแบบทดสอบสภาวะทางอารมณ์ (The Brief Mood Introspection Scale; BMIS) ของเมย์เยอร์และกาสเฆ่ (Mayer & Gaschke) 2) เพื่อศึกษาสภาวะทางอารมณ์ของนักกีฬาประเภทต่อสู้ของนักกีฬามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักกีฬาประเภทต่อสู้ป้องกันตัว ภายใต้สังกัดของมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ จำนวน 160 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาช ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างประกอบไปด้วย นักกีฬาเพศชาย จำนวน 116 คน (ร้อยละ 72.50) และเพศหญิง จำนวน 44 คน (ร้อยละ 27.50) มีอายุเฉลี่ยเท่ากับ 20.19 + 1.64 ปี น้ำหนักเฉลี่ยเท่ากับ 61.28 + 9.72 ส่วนสูงเฉลี่ยเท่ากับ 167.03 + 6.53 และมีประสบการณ์ในการเล่นกีฬาประเภทต่อสู้เท่ากับ 7.79 + 1.63 ปี และแบบทดสอบสภาวะทางอารมณ์ฉบับภาษาไทย (BMIST) มีความเหมาะสมในการนำมาใช้กับนักกีฬาไทย โดยมีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาชทั้งฉบับเท่ากับ 0.96 และค่าความเชื่อมั่นของแต่ละสภาวะอารมณ์ อยู่ระหว่าง 0.82-1.00 ดังนั้นแบบทดสอบสภาวะทางอารมณ์ฉบับภาษาไทย (BMIST) จึงเป็นเครื่องมือที่มีความเหมาะสมสำหรับการนำไปประยุกต์ใช้ในการศึกษาสภาวะทางอารมณ์ของนักกีฬาประเภทอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้สภาวะอารมณ์ของนักกีฬาประเภทต่อสู้ของนักกีฬามหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ โดยรวมระดับสภาวะทางอารมณ์เชิงบวกอยู่ในสภาวะที่มีความรู้สึก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.45 + 0.78 ในขณะที่ระดับสภาวะทางอารมณ์อยู่ในสภาวะที่มีความมั่นใจว่าไม่รู้สึก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.45 + 0.21
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Bompa , T. O. H., G. G. (2009). Periodization: Theory and Methodology of Training. 5th ed. Champaign IL: Human Kinetics.
Larry K. W., W., J. H., & Costill, D. L. (2015). Physiology of Sport and Exercise. 6th ed. Champaign, IL: Human Kinetics.
Vealey, R. S., Hayashi, S. W., Garner-Holman, M., Giacobbi, P. (1998). Sources of sport-confidence: Conceptualization and instrument development. Journal of Sport and Exercise Psychology, 20(1), 54-80.
ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2550). จิตวิทยาการโค้ชกีฬา. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
เทียนชัย ชาญณรงค์ศักดิ์. (2554). ผลการฝึกจินตภาพเพื่อการผ่อนคลายที่มีต่อความแปรปรวนของอัตราการเต้นของหัวใจ. ปริญญานิพนธ์ วท.ม. (วิทยาศาสตร์การกีฬา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Mayer, J., D., & Salovey, P. (1997). What is emotional intelligence?. In P. Salovey & D. Sluyter (Eds.), Emotional Development and Emotional Intelligence: Implications for Educators. New York: Basic Books.
ถนอมศักดิ์ จิรายุสวัสดิ์. (2556). EQ ดี ทำอะไรก็สำเร็จ. กรุงเทพฯ: ปราชญ์.
Belsten, L. (2008). The sage and scholar’s guide to coaching emotional intelligence. Boulder. Colorado: Learn More Communications.
Mayer J. D., & Gaschke. (2013). Brief Mood Introspection Scale (BMIS). Measurement Instrument Database for the Social Science.
ฉัตรกมล สิงห์น้อย, และนฤพนธ์ วงศ์จตุรภัทร. (2554). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อการหมดไฟในนักกีฬาเยาวชนภาคตะวันออก. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา, 11(2), 288-305.
ดวงตา สุพล. (2541). ทฤษฏีและกลวิธีการแปล. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาอังกฤษ คณะอักษะศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Fisher, F., & K. Corcoran. (1994). Measures for Clinical Practice. 2nd ed. New York: The Free Pree Pushlishing.
บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2553). เทคนิคการสร้างเครื่องมือรวบรวมข้อมูลสำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ. ศรีอนันต์การพิมพ์.
Brislin, R. W. (1986). The wording and translation of research instruments. In W. J. Lonner & J. W. Berry (Eds.), Field methods in cross-cultural research, 8(1), 137-164.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International (CC-BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของวารสารสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
