วัจนกรรมและรูปแบบการสื่อสารเพื่อสร้างการรับรู้และจดจําด้วยจุดจับใจในสถานการณ์วิกฤติโรคโควิด-19 : กรณีศึกษาแอปพลิเคชั่นไลน์ “หมอพร้อม”
คำสำคัญ:
วัจนกรรม, รูปแบบการสื่อสาร, สถานการณ์วิกฤติโรคโควิด-19, แอปพลิเคชั่นไลน์ “หมอพร้อม”บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประเภทวัจนกรรมและรูปแบบการสื่อสารเพื่อสร้างการรับรู้และจดจําด้วยจุดจับใจในการนำเสนอข่าวประกาศในสถานการณ์วิกฤติโรคโควิด-19 ของแอปพลิเคชั่นไลน์ “หมอพร้อม” โดยศึกษาจากข่าวประกาศในช่วงวันที่ 12 กรกฎาคม ถึง 12 ตุลาคม พ.ศ. 2564 ได้ข้อมูลทั้งสิ้น 49 ประกาศ ผลการศึกษาพบประเภทวัจนกรรม 3 ประเภท โดยพบมากที่สุด คือ 1) วัจนกรรมกลุ่มการชี้นำ มีประเภทย่อย ได้แก่ วัจนกรรมการแนะนำ วัจนกรรมการถาม และวัจนกรรมการเชิญชวน 2) วัจนกรรมกลุ่มการบอกกล่าว มีประเภทย่อย ได้แก่ วัจนกรรมการให้ข้อมูล และ 3) วัจนกรรมกลุ่มการแสดงความรู้สึก มีประเภทย่อย ได้แก่ วัจนกรรมการเตือน ตามลำดับ ในด้านรูปแบบการสื่อสารนั้น พบรูปแบบการสื่อสารเพื่อสร้างการรับรู้และจดจําด้วยจุดจับใจ 2 ประเภท คือ 1) จุดจับใจทางด้านเหตุผล และ 2) จุดจับใจทางด้านอารมณ์ ซึ่งจุดจับใจทางด้านอารมณ์พบ 4 ประเภทย่อย คือ 1) จุดจับใจด้านความเป็นตัวเอง 2) จุดจับใจด้านประสาทสัมผัส 3) จุดจับใจด้านความกลัว / กังวลใจ และ 4) จุดจับใจด้านความอบอุ่น ตามลำดับ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ไทยรัฐออนไลน์. (2565). “โควิดระลอก 6 มาแล้ว”. ไทยรัฐ. สืบค้นเมื่อ 28 กรกฎาคม 2565, จาก https://www.thairath.co.th/news/local/2445381
ไทยพีบีเอส. (2564). ที่ปรึกษา ศบค. เผยไทยเข้าสู่ระลอก 4 จากไวรัสกลายพันธุ์. ไทยพีบีเอส. สืบค้นเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2564, จาก https://news.thaipbs.or.th/content/305829
กรมควบคุมโรค. (2565). รู้จัก "หมอพร้อม" รับวัคซีนโควิด-19. กรมควบคุมโรค. สืบค้นเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://ddc.moph.go.th/vaccine-covid19/
พรรณวดี ชัยกิจ, และสุมนทิพย์ จิตสว่าง. (2564). การแพร่กระจายของข่าวปลอมเกี่ยวกับการแพร่ระบาดของโควิด-19 และมาตรการป้องกันของไทย. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(40), 15-32.
ปรเมศวร์ รัมยากูร. (2563). การสื่อสารในภาวะวิกฤตของเว็บไซต์และแอปพลิเคชันที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์โควิด-19 ในประเทศไทย. วารสารนิเทศศาสตร์สยามปริทัศน์, 19(2), 231-247.
ธนพล เอกพจน์, วิรัช วงศ์ภินันท์วัฒนา, และปานปั้น ปลั่งเจริญศรี. (2563). ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ 2019 คือ ศัตรู : การศึกษาอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ของคนไทยตามแนวภาษาศาสตร์ปริษาน. วารสารภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม, 9(1), 1-37.
ธรรมวัฒน์ พัฒนาสุทธินนท์, และวิภาดา รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2564). วัจนกรรมในการแถลงข่าวของศููนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (ศบค.). วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 41(3), 91-104.
Searle, J. R. (1992). Speech acts: An essay in the philosophy of language. London: Cambridge Alden and University Press.
ทรงธรรม อินทจักร. (2550). แนวคิดพื้นฐานด้านวัจนปฏิบัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นภัทร อังกูรสนธนา. (2551). การศึกษาเปรียบเทียบวัจนกรรมออมในบทสนทนาในนวนิยายไทยต่างสมัย: ตามแนววัจนปฏิบัติศาสตร์ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อิงอร พึ่งจะงาม. (2554). การใช้วัจนกรรมและกลวิธีทางภาษาบนป้ายโฆษณาหาเสียงเลือกตั้งปี พ.ศ. 2554 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พรทิพย์ สัมปัตตะวนิช. (2546). แรงจูงใจกับการโฆษณา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภาสกร จิตรใคร่ครวญ. (2553). เทคโนโลยีของสื่อใหม่และการนำเสนอตัวตนต่อสังกับพฤติกรรมการสื่อสารบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิวิมล ชูแก้ว (2555). การศึกษารูปแบบและเนื้อหาการสื่อสารผ่านเฟซบุ๊กของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
กฤษณา อร่ามเรือง. (2550). แรงจูงใจและความคิดเห็นในงานโฆษณาผลิตภัณฑ์ระงับกลิ่นกายเพื่อใต้วงแขนขาวของผู้ชายในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์)

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International (CC-BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของวารสารสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต