การพัฒนาข้อเสนอเชิงนโยบายสำหรับการขับเคลื่อนอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวโดยชุมชนเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตและเศรษฐกิจฐานรากเชิงสร้างสรรค์ของจังหวัดราชบุรี
คำสำคัญ:
ข้อเสนอเชิงนโยบาย, การท่องเที่ยว, เศรษฐกิจฐานราก, ราชบุรีบทคัดย่อ
ราชบุรีเป็นจังหวัดที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม โบราณสถาน ธรรมชาติ และใกล้กรุงเทพมหานคร จึงควรดึงศักยภาพเหล่านี้มาพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาข้อเสนอเชิงนโยบายสำหรับการขับเคลื่อนอุตสาหกรรมท่องเที่ยวโดยชุมชนในจังหวัดราชบุรี เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตและเศรษฐกิจฐานรากเชิงสร้างสรรค์ ใช้วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ แบ่งการเก็บข้อมูลเป็น 3 ขั้นตอน คือ สัมภาษณ์เชิงลึก จัดประชุมสัมมนาแบบมืออาชีพ และประชุมเชิงนโยบาย ผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ หน่วยงานของราชการที่เกี่ยวข้องกับนโยบายการท่องเที่ยว ผู้ประกอบการธุรกิจโรงแรมและรีสอร์ต ร้านอาหาร วิสาหกิจชุมชนในจังหวัดราชบุรี นักท่องเที่ยวกลุ่มผู้สูงอายุและกลุ่มครอบครัว รวมทั้งสิ้น 114 คน ใช้วิธีวิทยากรณีศึกษาและปรากฏการณ์วิทยา ตรวจสอบข้อมูลด้วยวิธีการแบบสามเส้า ผลการวิจัยแบ่งข้อเสนอเชิงนโยบายออกเป็น 5 มิติ คือ 1) การพัฒนาคุณภาพอุตสาหกรรมท่องเที่ยว 2) การพัฒนาขีดความสามารถของแหล่งท่องเที่ยว 3) การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวอย่างมีเอกลักษณ์บนฐานทางวัฒนธรรม 4) การบูรณาการความร่วมมือและการสร้างเครือข่ายด้านการท่องเที่ยวโดยชุมชน 5) การตลาดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว
Downloads
เอกสารอ้างอิง
สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2563). สรุปข่าวการประชุม ครม. 30 พฤศจิกายน 2563. สืบค้นเมื่อ 4 มิถุนายน 2564, จาก https://www.thaigov.go.th/news/contents/details/48878
สำนักวิจัยและพัฒนาการจัดการที่ดิน. (2564). เมืองเกษตรสีเขียว ราชบุรี. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2564, จาก https://www.ldd.go.th/WEB_Greencity/PDF/6GAC_Ratburee.pdf
กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2564). ระบบสารสนเทศวิสาหกิจชุมชน. สืบค้นเมื่อ 2 มิถุนายน 2564, จาก https://smce.doae.go.th/ProductCategory/SmceCategory.php?region_id=andprovince_id=70andamphur_id=andkey_word=
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2561). ปี 63 ราชบุรีเข้าสู่สังคมสูงวัยสมบูรณ์แบบ. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.thaihealth.or.th/ปี-63-ราชบุรีเข้าสู่สังคม/
สำนักงานเกษตรและสหกรณ์ จังหวัดราชบุรี. (2563). แผนพัฒนาจังหวัดราชบุรี พ.ศ. 2561-2565 ฉบับทบทวน ปี พ.ศ. 2563. สืบค้นเมื่อ 3 พฤษภาคม 2564 จาก https://www.opsmoac.go.th/ratchaburi-strategic-files-421991791799
Dangi, T. B., and Jamal, T. (2016). An integrated approach to “sustainable community-based tourism”. Sustainability, 8(5), 475.
จังหวัดราชบุรี. (2564). แผนพัฒนาจังหวัดราชบุรี พ.ศ. 2561-2564 (ฉบับทบทวนปี พ.ศ. 2562). สืบค้นเมื่อ 17 มิถุนายน 2566, จาก https://ratchaburi.industry.go.th/web-upload/migrated/files/2016_microsite_ratchaburi/319_cms_file_11615_article_file.pdf
Macefield, R. (2009). How to specify the participant group size for usability studies: a practitioner's guide. Journal of Usability Studies, 5(1), 34-45.
Patton, M. Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods (2nded.). Beverly Hills, CA: Sage.
Bhandari, N. A., MacDonald, B. L., Martin, J. M., Biviano, A. M., Simmons, J. M., Turner, W. D., and Asselin, S. (2013). Professional seminar: Valuing a one-credit course through the lens of doctoral students. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 25(3), 346-357.
Nastasi, B. K., and Schensul, S. L. (2005). Contributions of qualitative research to the validity of intervention research. Journal of School Psychology, 43(3), 177-195.
นรินทร์ สังข์รักษา. (2551). รายงานการวิจัยเรื่อง ผลดีของการประยุกต์ใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในกระบวนการเรียนรู้และการจัดการความรู้เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนของวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษาจังหวัดราชบุรี. สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ.
Pedrosa, A., Martins, F., and Breda, Z. (2022). Tourism routes: A scoping review. European Journal of Tourism Research, 32, 3216-3216.
สัจจา ไกรศรรัตน์. (2555). การศึกษาเพื่อพัฒนาบุคลิกภาพจังหวัดราชบุรี ในฐานะของแหล่งท่องเที่ยว. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 8(1), 57-80.
Kapiki, S. (2012). Quality management in tourism and hospitality: An exploratory study among tourism stakeholders. International Journal of Economic Practices and Theories, 2(2), 53-61.
Kim, Y. Z., and Lee, K. (2008). Sectoral innovation system and a technological catch-up: the case of the capital goods industry in Korea. Global economic review, 37(2), 135-155.
Artal-Tur, A., Briones-Peñalver, A. J., Bernal-Conesa, J. A., and Martínez-Salgado, O. (2019). Rural community tourism and sustainable advantages in Nicaragua. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 31(6), 2232-2252.
Bond, N., and Falk, J. (2013). Tourism and identity‐related motivations: Why am I here (and not there)?. International Journal of Tourism Research, 15(5), 430-442.
อาจารี รุ่งเจริญ, และศุภกรณ์ ดิษฐพันธุ์. (2557). การใช้เอกลักษณ์จากศิลปะการแสดงพื้นบ้านเพื่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม : กรณีศึกษาจังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 16(1), 47-56.
Xue, L., Kerstetter, D., and Hunt, C. (2017). Tourism development and changing rural identity in China. Annals of Tourism Research, 66, 170-182.
Aref, F. (2011). Sense of community and participation for tourism development. Life Science Journal, 8(1), 20-25.
Giampiccoli, A., and Saayman, M. (2018). Community-based tourism development model and community participation. African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 7(4), 1-27.
Tsiotsou, R., and Ratten, V. (2010). Future research directions in tourism marketing. Marketing intelligence and planning, 28(4), 533-544.
Dodds, R., Ali, A., and Galaski, K. (2018). Mobilizing knowledge: Determining key elements for success and pitfalls in developing community-based tourism. Current Issues in Tourism, 21(13), 1547-1568.
นิสา บุญทะสอน, สุดารัตน์ มานะ, และบังอร พลเตชา. (2557). การพัฒนาการตลาดและการท่องเที่ยวของธุรกิจชุมชนสู่วิสาหกิจชุมชนเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในอำเภอหันคา จังหวัดชัยนาท. จันทรเกษมสาร, 20(39), 39-48.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International (CC-BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของวารสารสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
