การพัฒนารูปแบบและผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้แบบสหสาขาวิชาชีพในการวินิจฉัยและการสร้างเสริมสุขภาพชุมชนสำหรับนิสิตสาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบผสมวิธีครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบและประเมินผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้แบบสหวิชาชีพในการวินิจฉัยและการสร้างเสริมสุขภาพชุมชน กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้เป็นอาจารย์ผู้สอน 15 คน อาจารย์พี่เลี้ยง 10 คน อาสาสมัครสาธารณสุขพี่เลี้ยง 10 คน และนิสิตสาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ 193 คน แบ่งเป็นนิสิตแพทยศาสตรบัณฑิต 152 คน และนิสิตสาขาการส่งเสริมสุขภาพ 41 คน คัดเลือกอาสาสมัครโดยใช้วิธีสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง การดำเนินการวิจัย ประกอบด้วย 1) วิเคราะห์สถานการณ์การเรียนรู้แบบสหวิชาชีพโดยการสนทนากลุ่มและสัมภาษณ์เชิงลึกอาจารย์ผู้สอน อาจารย์พี่เลี้ยง และอาสาสมัครสาธารณสุขพี่เลี้ยง 2) พัฒนารูปแบบการเรียนรู้ 3) นำรูปแบบการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นไปใช้จริงในนิสิตสาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ 4) การประเมินผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้แบบสหสาขาวิชาชีพ ภายหลังการใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบสหวิชาชีพเก็บรวบรวมโดยใช้แบบประเมินผลสัมฤทธิ์การเรียน แบบประเมินความสุขและแบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า ทั้งสองหลักสูตรยังไม่มีเนื้อหาการสอนเกี่ยวกับการเรียนรู้แบบสหวิชาชีพโดยตรง นอกจากนี้นิสิตยังไม่มีความเข้าใจและประสบการณ์เรียนรู้แบบสหสาขาวิชาชีพ ทั้งนี้รูปแบบการเรียนรู้ ประกอบด้วย การปฐมนิเทศ กิจกรรม Human Bingo การบรรยายภาคทฤษฎี การพัฒนา Soft Skills และการฝึกภาคสนาม 1 สัปดาห์ เพื่อให้ผู้เรียนมีประสบการณ์ทำงานร่วมกับทีมสหวิชาชีพในชุมชน การอภิปรายกลุ่ม การศึกษาด้วยตนเองและการสะท้อนคิด ภายหลังการใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบสหวิชาชีพ พบว่า นิสิตส่วนใหญ่มีผลการเรียนอยู่ในระดับดีเยี่ยม มีความพึงพอใจ (คะแนนเฉลี่ย 4.39 ± 0.52)
อยู่ในระดับมาก และความสุข (คะแนนเฉลี่ย 3.61 ± 0.42) อยู่ในระดับดี ดังนั้น สถาบันการศึกษาควรสนับสนุนการจัดการศึกษาแบบสหวิชาชีพเพื่อส่งเสริมสมรรถนะในการทำงานร่วมกันระหว่างสหวิชาชีพของนิสิตปริญญาตรีสาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ