The motivations in ordination to study of Bhikkhus and Novices of the formal educational Phrapariyathidhamma schools in Nakhon Pathom Province
Main Article Content
Abstract
The purpose of this Research was to study the purposes and motivations in ordination to study of Bhikkhus and Novices of the formal educational Phrapariyathidhamma schools in Nakhon Province, to analyze the relationship between the individual and supporting factors with ordination to study, and to know the problems and suggestions to create motivation in ordination to study ofBhikkhus and Novices from 2 formal educational Phrapariyathidhamma schools in Nakhon Province. The research results were found that the most respondents were many more Novices than Bhikkhus, aged 14-15 years who were studying at the first years of secondary class, having the study results at between 2.01-3.00. Their family occupation was employing and trading and their family income was 5000 Baht, as well as their parents were staying together. The income of Bhikkhus and Novices came from invitation affairs and alms collecting, numbering 200-300 Baht averagely ineach month and the purpose of Bhikkhus’and Novices’ ordination to study was to develop themselves, the second one was to pay a gratitude to their parents to inherit Buddhism, and their motivation in ordination to study was to train themselves to be in order and disciplined, the second one was to be ordained in having and opportunity to make better progress in education and their ordination was to unable themselves to have a valuable life and their lives could be developed. The individual and supporting factors were found that the family’s income was related with the status of Bhikkhus and Novices at the statistically significance of 0.50. But their age, average grade, occupation of parents, the family status and their family’s income were not related with their motivation to be ordained to study. Bhikkhus and Novices has suggested that their should have some nursing rooms, small hospitals in the schools in type of a sick caring, and there should have an improvement in the disease curing and the tools of their first aid. There should have some scholarship to help Bhikkhus and Novices in order to enable their teachers to have a smiling and compassion. Their teachers should not be fierce or cruel, not curse students with their strong words and not punish novices who had committed a mistake with violent words, and there should not have the narrow and crowded space but a convenient place to stay for studying, and such a place should not be liable to diseases, as well as their studying and learning should be more suitable. But teachers should not force their students to more study than less relazation.
Article Details
References
กรมศิลปากร. พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษร. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์กรมศิลปากร, พ.ศ.2530.
ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, พ.ศ. 2546.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ, ระเบียบสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติว่าด้วยโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา, พ.ศ. 2546.
พระเทพวิสุทธิกวี (พิจิตร ฐิตวณฺโณ). อานิสงส์การออกบวช. กรุงเทพฯ : มหามกุฏราชวิทยาลัย, พ.ศ. 2543.
พระราชวรมุนี. ทางสายกลางของการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พ.ศ. 2530.
พระครูพุทธศาสนโสภณ (แคล้ว สุสํวุโต). การบรรพชาอุปสมบท. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์กรมการศาสนา พ.ศ. 2530.
รองศาสตราจารย์ดนัย โชยโยธา. สังคม วัฒนธรรม และประเพณีไทย. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์ พ.ศ. 2546.
โสภาค ภู่ดอก. “บทบาทพระสงฆ์ในการพัฒนาเยาวชน ศึกษาเฉพาะกรณี ศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ภาค 16”. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 2541.
หรรษา นิธิบุณยากร, พระมหา. “วิกฤตพุทธศาสนา : ศึกษากรณีการบรรพชาเป็นสามเณรในประเทศไทย”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2545.
อาทิตย์ อาทิจฺจวํโส (สุทธาวาสน์), พระปลัด. “วิเคราะห์การปรับตัวทางสังคมและวัฒนธรรม ของสามเณรชาวเขา วัดวิเวกวนาราม ตำบลหนองหาร อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่”.วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 2549.
วิโรจน์ พรหมสุด, พระมหา“การบวช : กระบวนการขัดเกลาเพื่อความเป็นศาสนทายาทคุณภาพ”. วิทยานิพนธ์สังคมวิทยาและมานุษยวิทยามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2543.