EFFECTS THE USE OF LEARNING PACKAGES THE DANCE ART IN STANDARD DANCE THROUGH GROUP DYNAMICS FOR PRATHOM 5 STUDENT
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to 1) compare learning achievement in Music – dancing art subject code 15101 before and after learning by using group dynamics for Prathom 5 students 2) compare the ability to dance the standard skills in Music – dancing art subject code 15101 before and after school by students using group dynamics for Prathom 5 students 3) study the satisfaction of learning management in Music –dancing art subject code 15101 by using group dynamics for Prathom 5 students. The samples using in the research were students in Prathom 5/5, Laem Chabang Municipality School 1, under the Laem Chabang Municipality, Siracha District, Chon buri Province. In the second semester of the 2017 academic year, 36 people were analyzed by using percentage (%), mean ( ), standard deviation (S.D.), dependent t-test. The research findings were as follows: The efficiency of the learning packages used of the dance art in standard dance of Prathom 5 students the criteria were 82.81/82.06 based on the criteria of 80/80. Learning results in music - dancing art subject code 15101 : The use of the dance art in standard dance. 1) Group learning art by using group dynamics for Prathom 5 students were significantly higher than before studying at .01. 2) the capacity for learning management in using standard dance moves in the standard dance of the students was at a good level and 3) the satisfaction with the academic performance by using group dynamics in the overall was at the highest level.
Article Details
References
ฐปนี ศรีสุคนธรัตน์. (2546). ผลของการใช้เทคนิคแม่แบบต่อเจตคติต่อการเรียนนาฏศิลป์ไทยของนักเรียนวิทยาลัยนาฏศิลป์กาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ทิศนา แขมมณี. (2522). กลุ่มสัมพันธ์: ทฤษฏีและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ:
บูรพาศิลป์การพิมพ์. (2545). กลุ่มสัมพันธ์เพื่อการทางานและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ : นิชินแอดเวอร์ไทซิ่งกรู๊ป.
นฤมล ขันสัมฤทธิ์. (2542). การนำเสนอแนวทางการพัฒนาอาจารย์วิทยาลัยนาฏศิลป. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาอุดมศึกษา สาขาวิชาอุดมศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พจน์มาลย์ สมรรคบุตร. (2538). แนวการคิดประดิษฐ์ท่ารำเซิ้ง. สำนักงานส่งเสริมวิชาการ สถาบันราชภัฏอุดรธานี.
มาลี จุฑา. (2542). จิตวิทยาการเรียนการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดทิพย์วิสุทธิ์.
เรณู โกศินานนท์. (2544). สืบสานนาฏศิลป์ไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
หัสดินทร์ โคทวี. (2542). การใช้กิจกรรมที่เน้นกระบวนการกลุ่มสัมพันธ์ในการพัฒนาความเข้าใจในการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ (ประถมศึกษา). เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อรวรรณ บรรจงศิลป์. (2545). การใช้กิจกรรมที่เน้นกระบวนการกลุ่มสัมพันธ์ที่ส่งผลต่อการเพิ่มระดับแรงจูงใจภายในของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประถมศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อุษา สบฤกษ์. (2536). การศึกษาพฤติกรรมการสอนนาฏศิลป์ไทยในวิทยาลัยนาฏศิลป์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาอุดมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุษา สบฤกษ์. (2545). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนนาฏยสวรรค์ที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ทางนาฏศิลป์ไทยของผู้เรียนวิชานาฏศิลป์ไทยในสถาบันอุดมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญา ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอุดมศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Willson, G. L. (1993). “The Effects of Guided Imagery on the Ensemble and Performance.” Dissertation ABSTRACTs International, 54(1): 1154-A.