การพัฒนารูปแบบความร่วมมือเพื่อการจัดการเรียนรู้ตลอดชีวิตระหว่างมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ดกับชุมชนในเขตเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาผลการดำเนินงานในขั้นตอนต่างๆ ของการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการศึกษา 2) เพื่อศึกษาผลการเปลี่ยนแปลงตามสภาพที่คาดหวัง ประสบการณ์การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในตัวบุคคล กลุ่มบุคคล และมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ผู้วิจัยได้ยึดหลักการมีส่วนร่วมระหว่างมหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ดกับชุมชนเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องรวมทั้งสิ้น 25 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบสัมภาษณ์กลุ่ม แบบสังเกต และแบบตรวจสอบหรือบันทึก ผลการวิจัย พบว่า การพัฒนารูปแบบความร่วมมือเพื่อการจัดการเรียนรู้ตลอดชีวิต ระหว่างมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด กับชุมชนเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด ตามแผนปฏิบัติการที่ได้กำหนดร่วมกัน พบว่า ผลการดำเนินงานโครงการกิจกรรมต่าง ๆ ตามขั้นตอนของการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม 1 วงจร 6 ขั้นตอน ในภาพรวมบรรลุตามวัตถุประสงค์ที่คาดหวังทุกโครงการ ซึ่งส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงและประสบการณ์การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในตัวบุคคล กลุ่มบุคคล และองค์กรมหาวิทยาลัย ได้ความรู้ใหม่จากการปฏิบัติ 3 ลักษณะ คือ 1) ความรู้ใหม่จากการปฏิบัติตามหลักการของการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม 2) ความรู้ใหม่ที่เกี่ยวกับประสบการณ์ที่ได้จากการนำแผนปฏิบัติการลงสู่การปฏิบัติเกี่ยวกับการพัฒนารูปแบบความร่วมมือเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิต 3) ความรู้ใหม่เกี่ยวกับแนวทางการพัฒนารูปแบบความร่วมมือเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิต 9 ประการ เพื่อการพัฒนาอย่างต่อเนื่องยั่งยืนและมีประสิทธิภาพ ประกอบด้วย 1) การศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหา 2) พัฒนาเป็นแผนกลยุทธ์ 3) การตั้งชุดดำเนินงาน 4) ร่วมดำเนินการอย่างสร้างสรรค์ 5) นิเทศงานอย่างต่อเนื่อง 6) ฟูเฟื่องเรื่องปรับปรุง 7) มุ่งสู่ความภูมิใจ 8) รายงานต่อสาธารณชน และ 9) สร้างค่านิยมที่ยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
นาตยา ปิลันธนานนท์. 2542. การศึกษาตามมาตรฐาน: แนวคิดสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสำนักพิมพ์แม็ค จำกัด.
ประเวศ วะสี. 2544. ยุทธศาสตร์ทางปัญญาและการปฏิรูปการศึกษาที่พาประเทศพ้นวิกฤต. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
วิจารณ์ พานิช. 2540. คำนำ ในอุทัย ดุลยเกษม และนางสาวอรศรี งามวิทยาพงศ์. ระบบการศึกษากับชุมชน: กรอบความคิดและข้อเสนอเพื่อการศึกษาวิจัย. กรุงเทพมหานคร: บริษัท แปลนพริ้นติ้ง จำกัด.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2558). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา: แนวคิด แนวปฏิบัติ และกรณีศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4 . กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. 2542. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวาน กราฟฟิค จำกัด.
สำนักงานปฏิรูปการศึกษา (องค์การมหาชนเฉพาะกิจ). 2545. ปฏิรูปการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. กรุงเทพมหานคร: บริษัทบุญศิริการพิมพ์ จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.. 2542ก ความร่วมมือระหว่างชุมชน สถานประกอบการและโรงเรียนในการปฏิรูปการศึกษากรณีศึกษา: ซิลิคอนแวลลีย์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ที.พี.พริ้นท์ จำกัด.
Creswell, J.W. (2008). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. 3rd ed. New Jersey: Merrill Prentice Hall.
Hirsch, P. 1990. Development Dilemmas in Rural Thailand. Singapore: Oxford University Press.
James, E.A., Milenkiewicz, M.T.,& Bucknam, A. (2008).Participatory action research for educational leadership: Using data-driven decision making to improve schools.Thousand Oaks, CA: Sage.
McTaggart, R. (2010). Participatory action research or change and development. Townsville, Australia: James Cook University.
Mills,G. E. (2007). Action research: A Guide for the teacher researcher.3nd ed. New Jersey: Merrill Prentice Hall.
Quixley, S. (2008). Participatory action research: A brief outline of the concept. Taskforce: Canberra.
Seymour-Rolls & Hughes (2000). Particiaptory action research: Getting job done. Retrieve January 20, 2009 from http://www2.fhs.usyd.edu.au/arow/o/m01/
