บทบาทของเจ้าอาวาสในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค 14 ที่มีต่อการแก้ไขปัญหาอบายมุข

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความตระหนักถึงทุกขสัจของสังคมของเจ้าอาวาส เพื่อศึกษาบทบาทของเจ้าอาวาสที่มีต่อการแก้ไขปัญหาอบายมุขเพื่อเปรียบเทียบบทบาทที่มีต่อการแก้ไขปัญหาอบายมุข และเพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาบทบาทของเจ้าอาวาสที่มีต่อการแก้ไขปัญหาอบายมุข การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสม กลุ่มตัวอย่าง คือ เจ้าอาวาส จำนวน 299 รูป พร้อมทั้งได้สัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 16 รูป ด้วยแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบมีโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า เจ้าอาวาสได้ตระหนักถึงพุทธพจน์ในการส่งพระสาวกไปประกาศ พระศาสนาครั้งแรก ระดับมากที่สุด และมีบทบาทในการแก้ไขปัญหาอบายมุข โดยรวมทั้ง 3 ด้าน และแต่ละด้าน คือด้านการเผยแผ่ธรรมะ ด้านประชาสังคมบวร และด้านการบำบัดรักษาผู้ติดยาเสพติด อยู่ในระดับเกือบทุกครั้ง ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า เจ้าอาวาสที่มีพรรษาและการศึกษาทางโลกต่างกัน มีบทบาทต่อการแก้ไขปัญหาอบายมุขโดยรวมทั้ง 3 ด้านไม่แตกต่างกัน แต่ที่มีอายุและระยะเวลาการดำรงตำแหน่งต่างกัน มีบทบาทแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เจ้าอาวาสได้พบปัญหา คือ ขาดความร่วมมืออย่างจริงจังจากหน่วยงานต่าง ๆ ทั้งภาครัฐและเอกชน จึงควรมีการรณรงค์ส่งเสริมสนับสนุนความร่วมมือกันของชุมชนทั้งจากภาครัฐและเอกชนอย่างจริง ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสัมภาษณ์เชิงลึก พบว่า เจ้าอาวาสมีความคิดเห็นว่า สภาพจิตใจของบุคคลที่ขาดการฝึกฝนให้รู้จักระงับยับยั้ง เป็นเหตุให้ถูกชักจูงให้เข้าไปเกี่ยวกับอบายมุขได้ง่าย