การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยด้านอิทธิบาท 4 ปัจจัยด้านฆราวาสธรรม 4 และปัจจัยด้านพรหมวิหาร 4 ของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย และศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย จำนวน 101 รูป/คนโดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ร้อยละ (%) ค่าเฉลี่ย ( ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และการทดสอบค่าไคว์แสควร์ (chi-square) ผลการวิจัย พบว่า นักศึกษาชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยผู้เข้าอบรมกรรมฐานภาคปฏิบัติมีการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในการอบรมกรรมฐานภาคปฏิบัติ อยู่ในระดับปานกลาง (
= 3.44) และเมื่อแยกเป็นรายด้านพบว่า ด้านอิทธิบาท 4 อยู่ในระดับปานกลาง (
= 3.27) ด้านฆราวาสธรรม 4 อยู่ในระดับมาก (
= 3.61) ด้านพรหมวิหาร 4 อยู่ในระดับมาก (
= 3.75) และด้านการปฏิบัติธรรมอยู่ในระดับปานกลาง (
= 3.34) โดยนักศึกษาชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยผู้เข้าอบรมกรรมฐานภาคปฏิบัติที่มีสถานภาพ และอายุต่างกัน มีการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมไม่มีความสัมพันธ์กัน ส่วนคณะที่ศึกษาต่างกัน มีการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมมีความสัมพันธ์กัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
พูนสุข ภูสุข. (2555). “ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานตามหลักอิทธิบาท 4 ของข้าราชการฝ่ายอัยการสำนักงานอัยการคดีเยาวชนและครอบครัวจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ”. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นิพนธ์ โอภาษี. (2557). “การบริหารงานตามหลักอิทธิบาท 4 ขององค์การบริหารส่วนตำบลห้วยถั่ว เหนือ อำเภอหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์”. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พัชรี ชำนาญศิลป์. (2554). “ประสิทธิภาพการบริหารจัดการวิทยาลัยการอาชีพนครสวรรค์ตามหลักอิทธิบาท 4”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิชญาภา เมธีวรฉัตร. (2554). “การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักอิทธิบาท 4 : กรณีศึกษาโรงเรียนคีรีวงศ์วิทยาจังหวัดนครสวรรค์”. ปริญญานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณวิทยาลัย.
นภัสวรรณ ปรางค์พันธุ์. (2552). “การพัฒนาคุณธรรมผู้นาเยาวชนตามหลักฆราวาสธรรม4 :กรณีศึกษาโรงเรียนสามพรานวิทยาอำเภอสามพรานจังหวัดนครปฐม”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลั : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นิธินันท์ นาคบุรี. (2552). ทัศนะของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยที่มีต่อการบริหารงานของสานักงานตำรวจแห่งชาติตามหลักฆราวาสธรรม4. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสมทบ ถิรปญฺโญ. (2554). ภาวะผู้นำของเยาวชนตามหลักฆราวาสธรรม4 :กรณีศึกษาโรงเรียนหล่มสักวิทยาคมจังหวัดเพชรบูรณ์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิเชียร ด้วงพริ้ม. (2555). “ความพึงพอใจของประชาชนที่มีต่อการบริหารงานตามหลักพรหมวิหาร4ของผู้นำท้องถิ่น : ศึกษาเฉพาะกรณีเทศบาลหัวไทรอำเภอหัวไทรจังหวัดพระนครศรีธรรมราช”. สารนิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.
วิเชียร บุญกล้า. (2556). “การศึกษาการใช้หลักพรหมวิหาร4ของผู้บริหารสถานศึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์เขต 3”. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
ณัฐวรรณ ฐิตาคม. (2556). “การประยุกต์ใช้พรหมวิหาร4ในการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 42”. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.