องค์ประกอบที่สำคัญในการบริหารจัดการคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีสู่องค์กรมืออาชีพ

Main Article Content

สมคิด สกุลสถาปัตย์

บทคัดย่อ

วิจัย เรื่อง “องค์ประกอบที่สำคัญในการบริหารจัดการคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี สู่องค์กรมืออาชีพ”เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาในลักษณะการวิจัยสถาบันมีวัตถุประสงค์ เพื่อกำหนดองค์ประกอบ ที่สำคัญและปัจจัยหลักความสำเร็จของการบริหารจัดการคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีสู่องค์กรมืออาชีพ ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้ทรงคุณวุฒิที่เป็นผู้บริหารและอาจารย์ประจำของคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีที่มีองค์ความรู้/ประสบการณ์ในการบริหารจัดการองค์กรทางการศึกษาซึ่งได้จากการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 11 คน ดำเนินการวิจัยโดยใช้เทคนิคการวิจัย คือ การวิเคราะห์และสังเคราะห์เอกสาร การสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงสร้างเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิวิเคราะห์เนื้อหา หาค่าความถี่ และค่าร้อยละ ตลอดจนดำเนินการตรวจสอบ/ยืนยันด้วยวิธีการประเมินตามกระบวนการอ้างอิงผู้ทรงคุณวุฒิโดยการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญและทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์ในการบริหารจัดการองค์กรทางการศึกษา จำนวน 7 คน และปรับองค์ประกอบตามข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวิเคราะห์เอกสารแบบสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงสร้าง แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และ แบบตรวจสอบรายการ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์และสังเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ และค่าร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า การบริหารจัดการคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีสู่องค์กรมืออาชีพประกอบด้วยองค์ประกอบที่สำคัญ 5 องค์ประกอบ คือ ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ การสร้างภาพลักษณ์เลิศด้วยประสบการณ์ สมรรถนะมุ่งการเปลี่ยนแปลง การเน้นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเป็นสำคัญ และวัฒนธรรมองค์กรเชิงสร้างสรรค์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สกุลสถาปัตย์ ส. (2017). องค์ประกอบที่สำคัญในการบริหารจัดการคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีสู่องค์กรมืออาชีพ. วารสาร สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 8(2), 177–188. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yri/article/view/178290
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรรณิการ์ โพธิ์ลังกา. (2557). “การศึกษาลักษณะส่วนบุคคล วัฒนธรรมองค์กรลักษณะสร้างสรรค์ และสภาพแวดล้อมภายในองค์กรที่มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานระดับปฏิบัติการในย่านธุรกิจ อโศก กรุงเทพมหานคร”. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต,กรกฎาคม 2557, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

กัณฑ์กณัฐ สุวรรณรัชภูม์ (2554). “ภาวะผู้นำกลยุทธ์ : รูปแบบของผู้นำยุคใหม่”ปริญญาการศึกษาดุษฏีบัณฑิต,สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

กัลยกร กลายสุข (2554).”ภาวะผู้นากับการบริหารองค์การของผู้บริหารมหาวิทยาลัยและแนวทางการพัฒนาสู่ความเป็นผู้บริหารมืออาชีพ” ,วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, ปีที่ 3,ฉบับที่ 2 พฤษภาคม – สิงหาคม 2554.

กล้าศักดิ์ จิตต์สงวน (2557). “รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์”,วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, ปีที่ 4 ฉบับที่ 1 ประจำเดือน มกราคม-เมษายน 2557.

จันทร์เพ็ญ ราชานู (2555).”ความพึงพอใจของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียต่อการบริหารงานของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา” งานวิจัยสถาบัน ประจาปีงบประมาณ พ.ศ. 2555. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

ชัยวุฒิ วรพินธุ์.(2557). “คุณลักษณะภาวะผู้นำยุคใหม่กับสมรรถนะการบริหารงานแบบมืออาชีพของปลัดเทศบาลในภาคกลาง” วารสารสมาคมนักวิจัย ปีที่ 19 ฉบับที่ 1 มกราคม – เมษายน 2557.

ชมพูนุช อัครเศรณี.(2547). “ทำงานแบบไหนถึงจะเป็นมืออาชีพ”. ELLE Thailand แอล.กรุงเทพมหานคร :ศิริรัตน์ อินเตอร์พรินท์.

ทวนธง ครุฑจ้อน. (2556). “การปรับภาพลักษณ์องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย: กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีการบริหารที่เป็นเลิศ”. มหาวิทยาลัยทักษิณและ Universality Malaysia k_ thuanthong@ hotmail.com.

ธีระ รุญเจริญ. (2548). “ผู้นำมืออาชีพ” http//bluesuvitwordpress.com เข้าถึงเมื่อ 2 มกราคม 2558.

ธนภณ ธรรมรักษ์(2556) “รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน”.วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม,ปีที่ 9 ฉบับที่ 2 ปีการศึกษา 2556.

นันทิยา น้อยจันทร์(2550) “วัฒนธรรมองค์กรกับประสิทธิภาพการบริหารอุดมศึกษา”ดุษฎีนิพนธ์ หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา,บัณฑิตวิทยาลัย,มหาวิทยาลัยศิลปากร ปีการศึกษา 2550.

ปนัดดา วรกานต์ทิวัตถ์.(2555). “ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารโรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชน กรุงเทพมหานครตามการรับรู้ของผู้บริหารและครู” หลักสูตรศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

ปิยพจน์ ตุลาชม (2557).“รูปแบบการพัฒนาคุณลักษณะผู้บริหารมืออาชีพของผู้บริหารสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา” วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, ปีที่ 33 ฉบับที่ 4 กรกฎาคม - สิงหาคม พ.ศ.2557.

ปุญญภณ เทพประสิทธิ์.(2554). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์กับความสำเร็จในการบริหาร วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร ฉบับพิเศษ.

พัชรินทร์ ศิริสุข.(2553)การพัฒนากลยุทธ์การบริหารการเปลี่ยนแปลงอย่างมีแผน สำหรับผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานครวิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต บริหารการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พลกฤษณ์ ไพรสานฑ์วณิชกุล. (2559). “ภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรี” วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี,ปีที่ 12 ฉบับที่ 5 วาระพิเศษ ประจำเดือน กรกฎาคม 2559.

สุดารัตน์ โยธาบริบาล.(2554). “วัฒนธรรมองค์การกับผลสัมฤทธิ์การดำเนินงานอำเภอเมืองนครปฐม” วารสารวิทยบริการ ปีที่ 22 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม-สิงหาคม 2554,100-125.

สมาพร ภูวิจิตร.(2015). รูปแบบวัฒนธรรมองค์กรที่มีประสิทธิภาพ JOURNAL OF NAKHORNRATCHASIMA COOLEGE Vol. 9, No. 1 January – June 2015, 73-77

สมจินตนา คุ้มภัย(2553). “การเปรียบเทียบวัฒนธรรมองค์การที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลองค์การ :กรณีศึกษารัฐวิสาหกิจในประเทศไทย”.รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต,สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์,.

อนพัช ทวีเมือง(2554). “อิทธิพลของภาพลักษณ์และความพึงพอใจในการให้บริการต่อความจงรักภักดีของลูกค้าธนาคารออมสิน”, ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต,สาขาวิชาการจัดการธุรกิจ.

อิทธิพัทธ์ คัมพรรัตน์.(2556). “วัฒนธรรมองค์กรของบุคลากรวิทยาลัยอาชีวศึกษาดุสิตพณิชยการ,ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต.

Barnard, C. I. (1938). “The Functions of the Executive”. Cambridge, MA: Harvard University Press..

Blanchard, Ken. (1988).“Shaping Team Synergy.” Today's Office 22,7(1988).

Butler, J. (1989).School Leader Development for School Improvement. Leuven, Acco.

Butler, J.K., Cantrell, S.R., and Flick, R.J. “Transformational Leadership Behaviors, upward Trust, and Satisfaction in Self-managed Work.”Organization Development 17/1, (Spring) 99,1,1999 .

Covy, Stephen R. “กางตำราสังคมไทยสู่ Knowledge Worker,” การประชุมปฏิบัติการหลักสูตรเพื่อพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลง วันที่ 1 – 6 สิงหาคม 2548 [Online]. Accessed 15 Avialable from http://opdc.go.th

Fernando ,M. and Yang, Y.(2006) “Transformational Leadership in a Cross-cultural Setting.” Australia,New Zealand Acadamy of Management(ANZAM),Queensland,(December).

Forcefield Analysis - Kurt Lewin’s model[online]. Accessed 19 January 2008. Available from http://www.hull.ac.uk/workbasedlearning/documents/forcefieldanalysis.doc Issue,,May,2002

Freeman, R. E. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. MA: Pitman.

Goleman, D. Emotional Intelligence. New York :Bantam, 1995.

Goleman , D. , Boyatzis, R. and McKee, A.( 2002) Primal Leadership (Boston,MA:Harvard Business School Press,).

Goleman, D. Leaders with Impact. Strategic HR Review, 2002,1(6), 3-4.

Herscowitch ,Lynne and Meyer John P. “Commitment to Change Extension of a Three-Component Model” Journal of Applied Psychology 87, 3, 2002..

Jones ,G.R. & George, J.M. “The Experience and Evolution of Trust: Implication for Cooperation and Teamwork.” Academy of Management Review, 23 (3), 1998.

McAllister, D. “Affect and Cognition Based Trust as Foundations for Interpersonal Cooperation in Organisations.” Academy of Management Journal. 1, 1995.

McClelland, D.C. Power.New York : Invington, 1975.

Post, J. E., Lawrence, A. T., & Weber, J. (2002). Business and Society: Corporate Strategy, Public Policy, Ethics. Boston, MA: McGraw-Hill.

Siddique, Zawahir. 2007 “The Influence of Strategic Human Resource Management on Emotional Competencies.” International Review of Business Research Papers 3, 4 (October) 2007.