ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมคิดก้าวหน้าของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ชลบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยและสร้างสมการถดถอยพหุคูณทำนายพฤติกรรมคิดก้าวหน้าของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ชลบุรี ประกอบด้วย 5 ตัวแปร ได้แก่ เพศ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ความเชื่อมั่นในตนเอง และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน กลุ่มตัวอย่างจำนวน 100 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ค่าสถิติพื้นฐานและการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย ผลการวิจัยปรากฏว่า ผลวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมคิดก้าวหน้าของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ชลบุรี ตามสมมติฐานค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ภายในตัวแปรทำนายสัมพันธ์กันคือ พฤติกรรมคิดก้าวหน้ามีความสัมพันธ์กับแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์มีค่าความสัมพันธ์ .524 มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ สัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อนมีค่าความสัมพันธ์ .138 มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยทั้ง 2 ปัจจัยสามารถทำนายพฤติกรรมคิดก้าวหน้าได้ร้อยละ 46.40 และมีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการพยากรณ์เท่ากับ .365 มีค่าคงที่เท่ากับ 1.346 และสามารถสร้างสมการถดถอยพหุคูณดังนี้ สมการถดถอยในรูปคะแนนดิบ สมการถดถอยในรูปคะแนนมาตรฐาน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จุฑาทิพย์ เจริญรื่น. (2556). พฤติกรรมแบบความคิดก้าวหน้าของผู้ปฎิบัติงานเทศบาลตำบลในจังหวัดชลบุรี : การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน. วารสารการวิจัยและวิทยาการปัญญา, 11(1), 56-66.
เรณูรัชต์ ประสิทธิเกตุ. (2552). ผลของการใช้กิจกรรมกลุ่มที่มีต่อการประหยัดของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร. เข้าถึงได้จาก http://prathom.swu.ac.th/satit/vijai/Newvijai14/two/leynurut01.html
Covey, S. R. (1990). The seven habits of highly effective people. New York: Fireside/Simon & Schuster.
Crant, J. M. (2000). Proactive behavior in organizations. Journal of Management, 26, 435–462
