กระบวนการสร้างวัฒนธรรมองค์กรโรงเรียนวิถีพุทธในจังหวัดนนทบุรี

Main Article Content

พระครูวินัยธรสมศักดิ์ สุจิตฺโต (ถมทรัพย์)

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ1) เพื่อศึกษาสภาพวัฒนธรรมองค์กรโรงเรียนวิถีพุทธในจังหวัดนนทบุรี 2) เพื่อศึกษากระบวนการสร้างวัฒนธรรมองค์กรโรงเรียนวิถีพุทธในจังหวัดนนทบุรี 3) เพื่อเสนอวัฒนธรรมองค์กรของโรงเรียนวิถีพุทธในจังหวัดนนทบุรีผลการวิจัยพบว่าการศึกษาสภาพวัฒนธรรมองค์กรของโรงเรียนวิถีพุทธ ในจังหวัดนนทบุรี โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Method Research) ประกอบด้วย การวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ได้เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหาร ครู และบุคลากร จำนวน 286 คน ส่วนวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ได้เก็บข้อมูลจากผู้ทรงคุณวุฒิและผู้เชี่ยวชาญโดยการสัมภาษณ์ จำนวน 12 รูป/คน และการสนทนากลุ่ม (Focus group Discussion) จำนวน 9 รูป/คน จากนั้นนำข้อมูลมาวิเคราะห์ โดยใช้สถิติการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis) ผลการวิจัย พบว่า : 1. การศึกษาสภาพวัฒนธรรมองค์กรของโรงเรียนวิถีพุทธ ในจังหวัดนนทบุรี พบว่า มีการบริหารงานอยู่ 4 ด้าน คือ ด้านการบริหารงานวิชาการ ด้านการบริหารงานธุรการ ด้านการบริหารงานบุคคล และด้านการบริหารงานทั่วไป (อาคารสถานที่) โดยภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านการบริหารงานทั่วไป (อาคารสถานที่) ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ได้แก่ ด้านการบริหารงานวิชาการ 2. กระบวนการสร้างวัฒนธรรมองค์กรของโรงเรียนวิถีพุทธ ในจังหวัดนนทบุรี มี 5 ประการ คือ 1) สร้างความตระหนักทางวัฒนธรรม 2) สร้างค่านิยมทางวัฒนธรรม 3) สร้างวิสัยทัศน์ 4) กำหนดกลยุทธ์ และ 5) บูรณาการกับการบริหารงาน 3. สำหรับการสร้างวัฒนธรรมองค์กรของโรงเรียนวิถีพุทธ ในจังหวัดนนทบุรีนั้น ควรบูรณาการกระบวนการสร้างวัฒนธรรมองค์กรวิถีพุทธกับการบริหารงานของโรงเรียนวิถีพุทธ ในจังหวัดนนทบุรี ให้มีความสัมพันธ์กับกระบวนการสร้างวัฒนธรรมองค์กรทั้ง 5 ด้าน ได้แก่ 1. สร้างความตระหนักทางวัฒนธรรม 2. สร้างค่านิยมทางวัฒนธรรม 3.สร้างวิสัยทัศน์ 4.กำหนดกลยุทธ์ และ 5.บูรณาการกับการบริหารงาน เพราะฉะนั้น ผู้บริหาร ครู และบุคลากร จะบริหารงานโรงเรียนวิถีพุทธ ต้องอาศัยกระบวนสร้างวัฒนธรรมองค์กรทั้ง 5 ด้านนี้ เป็นตัวขับเคลื่อนให้บุคลากรในโรงเรียนวิถีพุทธ ได้ทำหน้าที่อย่างมีประสิทธิภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
(ถมทรัพย์) พ. ส. (2016). กระบวนการสร้างวัฒนธรรมองค์กรโรงเรียนวิถีพุทธในจังหวัดนนทบุรี. วารสาร สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 7(2), 60–71. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yri/article/view/179262
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการศึกษาธิการ.คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภันฑ์,2546.

ไกรยุทธธี ยาคีนันท์. “ความคำนึงถึง ผลิตภาพครู”.วารสารวิธีวิทยาการวิจัย (Journal of Research Methodology: JRM), ปีที่ 5 ฉบับที่ 3 (18 สิงหาคม 2522): 22

ชัชวาล ชำนาญ. "การบริหารงานบุคคลเพื่อปฏิรูปการเรียนรู้ในโรงเรียนสัตยาไส จังหวัดลพบุรี". วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏลพบุรี, 2550.

ธนวัฒน์ สุวรรณจรัส. "การวางแผนยุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนาคุณธรรมในนิสิตนักศึกษาไทยระดับปริญญาบัณฑิต". วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอุดมศึกษา. คณะครุศาสตร์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548.

ธีระรุญเจริญ. ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษาในยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร :สำนักพิมพ์ข้าวฟ่าง, 2550.

นพรัตน์ ชัยเรือง. “พหุระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาจริยธรรมนักเรียนของโรงเรียนต้นแบบวิถีพุทธสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน”. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา, 2551.

บรรเจอดพรรัตนพันธ. ยุทธศาสตรการพัฒนาโรงเรียนวิถีพุทธ. กรุงเทพมหานคร: อุษาการพิมพ, 2547.

บุญชม ศรีสะอาด. การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้ง 2. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น, 2543.

ปรีชา กันธิยะ. “การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนที่พระมีส่วนร่วมในการสอนศีลธรรม”. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสยาม, 2551.

พงษ์ศักดิ์ ภูกาบขาว. “ข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อความมีประสิทธิผลของโรงเรียนเรียนร่วมจังหวัดขอนแก่น”. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2553.

ไพบูลย์ช่างเรียน. สังคมวัฒนธรรมและการบริหารแบบไทย. พิมพ์ครั้งที่ 5.กรุงเทพมหานคร: สถานบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์, 2543.

ภาควิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. “การเข้าสู่ผู้บริหารมืออาชีพ”. เอกสารประกอบการประขุมสัมมนาทางวิชาการ, 2545.

มัณฑริกาวิฑูรชาติ. “การพัฒนากลยุทธ์การบริหารสถานศึกษาเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของสถานศึกษาเอกชนขั้นพื้นฐานช่วงชั้นที่1-2ในเขตกรุงเทพมหานคร”. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำคณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น, 2551.

วันทนาเมืองจันทร์. “ปฏิรูปการศึกษา: คุณธรรมของผู้บริหารกับบทบาทในการประกันคุณภาพการศึกษา”. วิทยาจารย์, ปีที่ 4 ฉบับที่ 100 (20 ตุลาคม 2550): 21-25.

สวัสดิ์เพชรบูรณ์. “การพัฒนาการบริหารจัดการโรงเรียนวิถีพุทธระดับมัธยมศึกษาตอนต้นโรงเรียนวัดสังเวชสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานครเขต1”. ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. (หลักสูตรและการสอน). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2550.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. รายงานสรุปการติดตามและประเมินผลการปฏิรูปการศึกษาในวาระครบรอบ 4 ปีของการใช้พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานผลการจัดการศึกษา, 2546.

Stephen P. Robbins.Organizational Behavior. 7th ed. New Jersey: Prentice – Hall, 2001.

Shils. “Culture and Periphery” in The Logic of Personal Knowledge Essays Presented to Michael. London: R0utledge and Kogan Page, 1961.