รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดยะลา เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน

Main Article Content

มณภัสสรณ์ เสถียรบุตร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ สร้างรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา และประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดยะลา เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสมผสานทั้งการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ (Mixed Methods approach: Qualitaive and Quantitative) ผู้วิจัยใช้ทฤษฎีระบบ (System Theory) ในการดำเนินการวิจัย 2 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 สร้างรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาจังหวัดยะลา ขั้นตอนที่ 2 พัฒนารูปแบบและประเมินผลรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาจังหวัดยะลา ผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการสัมภาษณ์ เป็นผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 25 คน ขั้นตอนที่ 1 จำนวน 20 คน ขั้นตอนที่ 2 จำนวน 5 คน ผู้ประเมินรูปแบบเป็นผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งกำหนดให้เป็นกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 15 คน ผู้วิจัยเลือกแบบเฉพาะเจาะจงและเต็มใจที่จะให้ข้อมูล เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม แบบตรวจสอบคุณภาพ แบบประเมินรูปแบบการพัฒนา ผู้วิจัยดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยตนเอง และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. สร้างรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดยะลา เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบประกอบด้วย ประเด็นหลัก 4 ประเด็น ประเด็นที่ 1 ความต้องการ จำเป็น ในการพัฒนา ประกอบด้วยสมรรถนะ 2 ด้าน ได้แก่ สมรรถนะด้านการบริหารและสมรรถนะทางด้านการสื่อสาร ด้านการบริหารประกอบ ด้วยการสร้างความตระหนักและเห็นความสำคัญการปลูกฝังให้บุคลากรมีความพยายามที่จะพัฒนาตนเอง การสร้างเครือข่าย การมีส่วนร่วม การมีมนุษยสัมพันธ์ การทำงานเป็นทีม ด้านการสื่อสารเน้นการพัฒนาการใช้ภาษาอังกฤษ ภาษามลายูกลาง และภาษาจีน ประเด็นที่ 2 นโยบายการดำเนินงาน สอดคล้องกับนโยบายของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน และนโยบายของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา กำหนดในแผนงานของสถานศึกษา เน้นการสร้างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับประชาคมอาเซียน และการพัฒนาสมรรถนะด้านการบริหารและสมรรถนะทางการสื่อสาร ประเด็นที่ 3 แนวทางการพัฒนา ประกอบด้วย การจัดงบประมาณสนับสนุน กำกับ นิเทศ ติดตาม ต่อเนื่อง สมรรถนะด้านภาษาเน้นการนำไปใช้ในการสื่อสารตามความจำเป็นกับสายงาน ดำเนินการโดยรับสมัครผู้บริหารที่ต้องการพัฒนามีการจัดทำข้อตกลงและรวมกันเสนอข้อคิดเห็นในแนวทางการพัฒนา การพัฒนาจัดเป็นกลุ่มย่อย/ มีการฝึกสมรรถนะง่ายไปหายากและใช้กระบวนการพัฒนาแบบผสมผสาน ประเด็นที่ 4 กระบวนการพัฒนา ประกอบด้วย หลักสูตรที่ดี มีเนื้อหาครอบคลุมความต้องการในการพัฒนา วิทยากรเป็นเจ้าของภาษา สื่อและคู่มือมีจำนวนเพียงพอ ระยะเวลาเหมาะสม ดำเนินการอบรมเชิงปฏิบัติการ มีการทดสอบก่อนการพัฒนา กำลังพัฒนา และหลังการพัฒนา จัดกิจกรรมที่หลากหลาย และการประเมินที่มุ่งเน้นการประเมินเพื่อพัฒนา 2. ผลการประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดยะลา เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน พบว่า รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดยะลา เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียนมีผลการประเมิน ด้านความเหมาะสมและความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุดทั้งในภาพรวมและรายด้านของรูปแบบ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เสถียรบุตร ม. (2016). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดยะลา เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน. วารสาร สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 7(2), 99–118. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yri/article/view/179965
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เกสร สุขจินดา. (2550). การพัฒนาบุคลากรกับความพร้อมในการจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. สาขาบริหารการศึกษา: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

เฉลิมพร วรพันธกิจและศักดา ขจรบุญ. (ม.ป.ป.). สมรรถนะที่พึงประสงค์ของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพื่อรองรับการเป็นประชาคมอาเซียน: กรณีศึกษาในกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต.

โณทัย อุดมบุญญานุภาพ. (2546). “คุณภาพของครูกับอนาคตของประเทศ. ประชาศึกษา.

ทวีวรรณ อินดา. (2552). การพัฒนารูปแบบที่มีประสิทธิภาพของการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. ดุษฎีนิพนธ์สาขาบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ธัญญา อภิปาลกุล และคณะ. (2545). รูปแบบการพัฒนาผู้บริหารสถานศึกษาเพื่อปฏิรูปการเรียนรู้สถานศึกษา SINTPAE Model (ฉบับสรุป). กลุ่มงานพัฒาวิขาชีพครู สำนักนโยบายแผนและมาตรฐานการศึกษาฯ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.

ธัญทิพ บุญเยี่ยม และ นางสาวทิวาพร ทาวะรมย์. (2556). ทัศนคติต่อความสำคัญของภาษาในอาเซียน. คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.

แพรภัทร ยอดแก้ว. (2555). คุณลักษณะของพลเมืองอาเซียนตามกฎบัตรอาเซียน. คณะมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม .

ไพศาล วิศาลาภรณ์. (2554). การพัฒนามาตรฐานและยุทธศาสตร์ในการพัฒนาโรงเรียนสู่ประชาคมอาเซียน สังกัดสานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กระทรวงศึกษาธิการ.

วราพร ชูภักดี. (2555). สำรวจความคิดเห็นเพื่อการพัฒนาสังคมไทยสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. แหล่งที่มา http://webcache.googleusercontent.com สืบค้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2555.

วิทยาลัยนานาชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา. (2556). ภาษาจีนภาษาที่คนทั่วโลกอยากเรียน. แหล่งที่มา http://www.uniggng.com. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2558.

ศิริจันทร์ พลอยกระโทก. (2551). สมรรถนะทางการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 5. วิทยานิพนธ์ปริญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ศุภชัย สิงห์ยะบุศย์. (2558). "มมส"เปิดเวทีสร้างเครือข่ายเพื่อนบ้าน ร่วมมือศิลปกรรมศาสตร์สานเจตนารมณ์อาเซียน. แหล่งที่มา http:// www.daily.khaosod.co.th/view_news.php?. สืบค้นเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม 2558

สมชาติ กิจยรรยง และอรจรีย์ ณ ตะกั่วทุ่ง. (2550). เทคนิคการจัดการฝึกอบรมเพื่อพัฒนาบุคลากรอย่างมีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ : สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).

สุภาภรณ์ โกสีย์. (ม.ป.ป.). บัณฑิตที่พึ่งประสงค์. แหล่งที่มา www.hu.ac.th/ academic/ article/... Ideal%20%20Graduate.html. สืบค้นเมื่อ 1 เมษายน 2558.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). การพัฒนามาตรฐานและยุทธศาสตร์ในการพัฒนาโรงเรียนสู่ประชาคมอาเซียน สังกัดสานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กลุ่มวิจัยและพัฒนา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, กระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (ก.ค.ศ.). (2548). “มาตรฐานตำแหน่งและมาตรฐานวิทยฐานะ”. หนังสือสำนักงาน ก.ค.ศ. ที่ ศธ 0206.3/ ว17 วันที่ 21 ตุลาคม 2548

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2548). คู่มือสมรรถนะราชการพลเรือนไทย. สำนักงาน ก.พ.; กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีพวิ่งจำกัด.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2555). การประชุมสัมมนาทางวิชาการประจำปี 2555 : เรื่อง “ปรับระบบราชการไทย...เตรียมพร้อมสู่อาเซียน 2015. แหล่งที่มา http://www.opdc.go.th/content.php?menu_id=2&content_id=3090 สืบค้นเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2558.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). ข้อเสนอการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (2552-2561). กรุงเทพฯ : บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์. (2555). ไทยกับการเตรียมพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน ตอน 3. แหล่งที่มา http://www.castu.org/CAS-TU/index. สืบค้นเมื่อวันที่ 5 เมษายน 2013.

อเนก เพิ่มวงศ์เสนีย์. (2554). การบรรยายทางวิชาการเพื่อสร้างความตระหนัก”เรื่อง การก้าวสู่ประชาคมอาเซียน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายความร่วมมือกับต่างประเทศ.

Drago-Severson, E. (2004). Helping teachers learn: principle leadership for adult growth and development. Thousand Oaks, CA : Corwin Press

Hughers, L.W. (1999). The principal as Leader. 2nd ed. New Jersey : Prentice Hall.

Henderson, Iain S. (n.d.). “Managerial Competencies : three dimension to managerial effectiveness?” [Online]. . Available from http:// alummi. Absmba. Com/ablmmi/pdf/managerial competencies. Pdf. Accessed 20 March 2014.

Kevin Kruse. (2004). “Introduction to Instructional Design and the ADDIE Model.” Retrieved [Online].. . Available from http://www. Elearningguru.com/articles /art2_1.htm.

Neubert, John. Mitchell. (1998). A Functional-Based Model Informal Leadershp Perceptions in Intact Work Teams. Dissertation Abstracts international.

Seldin, Peter. (1988). Evaluating and Developing Administrative Performance. San Francisco : Jossey – Bass.

Slocum, john;Jackson, Susan and Hellriegel, Don. (2008). Competency–Based Management. Ohio: South Western Cengage Learning.

Spark & Locks-Horsley . (1989). Education Administration : A Decade of Reform. Thousand. Oaks, C.A : sage.

Spencer L.M. and Spencer S.M. (1993). Competence at Work: Models for Superior Performer. New York: Wiley.