แนวทางการพัฒนาปัจจัยแห่งความสำเร็จของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของโรงเรียนเบญจมราชูทิศ จังหวัดราชบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยแห่งความสำเร็จของโรงเรียนเบญจมราชูทิศ จังหวัดราชบุรี และ 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาปัจจัยแห่งความสำเร็จของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของโรงเรียนเบญจมราชูทิศ จังหวัดราชบุรี ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูในโรงเรียนเบญจมราชูทิศ จำนวน 175 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบประเมินกรอบแนวคิดในการวิจัย แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และแบบประเมินเชิงวิพากษ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การแจกแจงความถี่ ร้อยละ และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยแห่งความสำเร็จของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของโรงเรียนเบญจมราชูทิศ จังหวัดราชบุรี ประกอบด้วย 5 ประการ ได้แก่ (1) วิสัยทัศน์และพันธกิจของสถานศึกษา (2) บรรยากาศและวัฒนธรรมของสถานศึกษา (3) โครงสร้างการบริหารและการปฏิบัติงานของครู (4) ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศที่มีประสิทธิภาพ และ (5) การเสริมแรงและการจูงใจครู และ 2) แนวทางการพัฒนาปัจจัยแห่งความสำเร็จของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูของโรงเรียนเบญจมราชูทิศ จังหวัดราชบุรี ประกอบด้วย 5 ประการ ได้แก่ (1) แนวทางการพัฒนาวิสัยทัศน์และพันธกิจของสถานศึกษาที่มุ่งเน้นการยกระดับการเรียนรู้ของผู้เรียนและความเป็นเลิศทางด้านวิชาการสู่มาตรฐานสากล (2) แนวทางการพัฒนาบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และวัฒนธรรมความภาคภูมิใจและความจงรักภักดีต่อสถานศึกษา (3) แนวทางการพัฒนาโครงสร้างการบริหารและการปฏิบัติงานของครูที่มุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการกระตุ้น ตรวจสอบ และผลักดันการพัฒนาอย่างมืออาชีพ (4) แนวทางการพัฒนาฐานข้อมูลสารสนเทศบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตที่มีประสิทธิภาพเพื่อการเข้าถึงแหล่งข้อมูลสารสนเทศของหน่วยงานภายนอก (5) แนวทางการพัฒนาการเสริมแรงและการจูงใจครูโดยการสนับสนุนงบประมาณในการสร้างสรรค์วัตกรรมการสอนของครู
Article Details
เอกสารอ้างอิง
นราพร จันทร์โอชา. (2560). ปัจจัยความสำเร็จของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ. สืบค้นเมื่อ 12 มีนาคม 2561, จาก https://www.youtube.com/watch?v=ZqauqoZQfUA.
แบ่งปันโอกาศ เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า. (2559). จัดอันดับ 400 โรงเรียนที่เก่งที่สุดในไทย. สืบค้นเมื่อ 20มีนาคม 2561, จาก http://www.thaijobsgov.com/jobs/161731.
พรรณี สวนเพลง. ( 2552 ). เทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรมสำหรับการจัดการความรู้. (พิมพ์ครั้ง ที่ 1). กรุงเทพ:ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด มหาชน.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2545). การบริหารหลักการทฤษฎีประเด็นทางการศึกษาและบทวิเคราะห์องค์การทางการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ทิพย์วสุทธิ์.ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมคิด สร้อยน้ำ. (2547). การพัฒนาตัวแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ในโรงเรียนมัธยมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). คู่มือประกอบการอบรม การขับเคลื่อน กระบวนการ PLC. (พิมพ์ครั้งที่ 1). สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา. (2560). ปัจจัยแห่งความสำเร็จ (ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ). สืบค้นเมื่อ 12 มีนาคม 2561, จาก https://www.youtube.com/watch?v=37rpCRyYmE0.
สุนีย์ คล้ายนิล. (2553). น่าห่วงนักเรียนไทยผลการประเมินไม่ผ่านมาตรฐาน. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2561, จาก http://kroobannok. com/view.php?article_id =40193&page=1
อนุสรา สุวรรณวงศ์. (2558). กลยุท์การบริหารเพื่อเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพสำหรับครูโรงเรียนเอกชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
Kenoyer, F.E. (2012). Case Study of Professional Learning Community Characteristics in an Egyptian Private School. Doctor’s Dissertation. College of Education, Columbia International University.
Vescio, V., Ross, D. and Adams, A. (2008). A review of research on the impact of professional learning communities on teaching practice and student learning. Teaching and Teacher Education.24 (2008).
