การฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความรู้ของการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น 2) เพื่อศึกษาระดับทักษะของการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น 3) เพื่อศึกษาแนวปฏิบัติระดับความรู้และทักษะของการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี เทคโนโลยีและนวัตกรรมการศึกษาและคอมพิวเตอร์ศึกษา ชั้นปีที่ 3 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี จำนวน 113 คน สัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับระดับความรู้และทักษะของการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์เนื้อหาจากการสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความรู้ของผู้ผ่านการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น ของมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี พบว่าระดับความรู้โดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาป็นรายข้อพบว่าระดับความรู้เรื่องการวางแผนกำหนดการฝึกอบรมมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาเรื่องหลักสูตรและวิชาพิเศษลูกเสือ และต่ำสุดเรื่องการดำเนินงานในกองลูกเสือ 2) ระดับทักษะของผู้ผ่านการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น ของมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี พบว่าระดับทักษะโดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาป็นรายข้อพบว่าเรื่องวินัยและความเป็นระเบียบเรียบร้อยมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาเรื่องการประชุมรอบเสาธงใหญ่ตอนเช้า และต่ำสุดเรื่องพิธีการของลูกเสือ 3) แนวปฏบัติในระดับความรู้และทักษะของการฝึกอบรมลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องตน ของมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี มีดังนี้ (1) ภาคความรู้ทางลูกเสือควรเรียนรู้ในมหาวิทยาลัยทุกสัปดาห์ตามหลักสูตร ( 2) ภาคปฏิบัติทางลูกเสือควรฝึกปฏิบัติบางส่วนในมหาวิทยาลัย (3) นักศึกษาที่เรียนภาคความรู้และฝึกปฏิบัติในมหาวิทยาลัยต้องแต่งเครื่องแบบทุกคน 4) ควรมีการวัดผลประเมินผลทั้งภาคความรู้และภาคปฏิบัติในมหาวิทยาลัย และ (5) ต้องผ่านการฝึกอบรมในค่ายลูกเสือเพื่อรับวุฒิบัตร
Article Details
เอกสารอ้างอิง
รัชนีย์ อินทรโสภา. (2559). การฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น. รายงานการวิจัย ค่ายลูกเสือพระแท่นดงรัง จังหวัดกาญจนบุรี.
สมเดช บำรุง.(2556). การฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น.รายงานการวิจัย ค่ายลูกเสือพระแท่นดงรัง จังหวัดกาญจนบุรี.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ(2550). การจัดกิจกรรมตามแนวทางการพัฒนาลูกเสือที่มีประสิทธิภาพในค่ายลูกเสือ. รายงานการวิจัย สำนักงานลูกเสือ ยุวกาชาดและกิจการนักเรียน สำนักปล้ดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการร่วมกับคณะวิจัยจาก มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานลูกเสือแห่งชาติ. (2555). คู่มือการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือ ขั้นความรู้ทั่วไป. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานลูกเสือแห่งชาติ. (2550). คู่มือการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้เบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานลูกเสือแห่งชาติ. (2550). คู่มือการฝึกอบรมวิชาผู้กำกับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ ขั้นความรู้ชั้นสูง. กรุงเทพมหานคร: โรง พิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
Best,John W.(1978). Research in Education. New York: Prentice,Inc..
Cornbach, Lee J. (1978). Essentials of psychological Testing. 3nd ed. New York : Herper & Row Publishers.
Krejcie,Robert V. and Daryle W. Morgan.(1970). “Determining Sample Size for Research Activities.”Journal for Education and Psychological Measurement, No.3 November 1970 :608.Prentice – Hall Inc.
Likert,Rensis(1961).. New Pattern of Management. New York : McGraw-Hill.
