แนวทางการพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวผ่านวัฒนธรรมด้านอาหาร ในเขตบางกอกน้อย เขตบางกอกใหญ่ และเขตคลองสาน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวผ่านทางวัฒนธรรมด้านอาหาร 2) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ของการท่องเที่ยวผ่านวัฒนธรรมด้านอาหาร และ 3) เพื่อหาแนวทางการพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวผ่านวัฒนธรรมด้านอาหาร ระเบียบวิธีการวิจัย เป็นแบบผสมผสาน (Mixed Method Research) คือ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบกัน กลุ่มตัวอย่างการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ นักท่องเที่ยวชาวไทย จำนวน 400 คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม โดยเลือกตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multi–Stage Sampling) และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณา (Descriptive Statistics) ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ในการทดสอบ ได้แก่ สถิติค่าที (t-test) และการวิเคราะห์ ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One –way ANOVA or F-test) และวิเคราะห์ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธีของเชฟเฟ่ (Scheffe Method) โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 1นักศึกษามหาบัณฑิต คณะวิทยาลัยการจัดการ หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยพะเยา 2รองศาสตราจารย์ อาจารย์ประจำหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยพะเยา ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพจะใช้ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 17 คนจากเจ้าหน้าที่ภาครัฐ ภาคเอกชน ชุมชนและนักวิชาการที่มีความรู้ ความเชี่ยวชาญวัฒนธรรมด้านอาหารในชุมชน โดยเก็บรวบรวมข้อมูลด้วย การสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง (Structured Interview) ผลการวิจัยพบว่า 1) พฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวมาเพื่อการพักผ่อนมากที่สุด เดินทางมาท่องเที่ยวกับเพื่อน ใช้เวลาเดินทางในช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เดินทางมาท่องเที่ยวมากกว่า 4 ครั้ง ค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวน้อยกว่า 300 บาท และสถานที่ชื่นชอบมากที่สุด คือ ตรอกวังหลัง ในภาพรวมพบว่า นักท่องเที่ยวที่มาท่องเที่ยว มีเพศ สถานภาพการสมรส อาชีพ และรายได้ต่อเดือน แตกต่างกัน มีพฤติกรรมในการท่องเที่ยวผ่านวัฒนธรรมด้านอาหาร แตกต่างกัน 2) นักท่องเที่ยวให้ความสำคัญต่อปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ภาพรวมอยู่ในระดับมาก (xˉ = 3.74) พิจารณารายด้าน พบว่า ทุกด้านมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก นักท่องเที่ยวที่มีเพศ สถานภาพการสมรส อาชีพ และรายได้ต่อเดือนที่แตกต่างกัน จะให้ความสำคัญต่อปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่แตกต่างกัน 3) แนวทางการพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวผ่านวัฒนธรรมด้านอาหารควรเน้นการพัฒนาองค์ประกอบของแหล่งท่องเที่ยว (6As) โดยส่งเสริมและพัฒนาพื้นที่ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยววัฒนธรรมด้านอาหาร มีการจัดเส้นทางการเข้าถึงได้ง่าย มีระบบสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐานในแหล่งท่องเที่ยว มีการสร้างเครือข่ายการท่องเที่ยวในชุมชน มีการสนับสนุนด้านงบประมาณจากภาครัฐ และภาคเอกชนที่เกี่ยวข้องเพื่อการจ้างงานให้แก่คนในชุมชน มีการสร้างระบบการดูแลความปลอดภัยให้แก่นักท่องเที่ยว และมีการจัดกิจกรรมด้านอาหารให้มากขึ้น ทั้งนี้เพื่อเป็นการประชาสัมพันธ์และสร้างความสนใจให้นักท่องเที่ยวเข้ามาท่องเที่ยววัฒนธรรมด้านอาหารได้ตลอดทั้งปี