งานเริ่มต้นคัมภีร์พุทธศาสนาในอาณาจักรล้านนา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาข้อมูลเบื้องต้นพุทธศาสนาในสมัยล้านนา 2) เพื่อศึกษาจุดเริ่มต้นคัมภีร์พุทธศาสนาในล้านนา 3) เพื่อวิเคราะห์คุณค่าคัมภีร์พุทธศาสนาในล้านนา ผลการวิจัย พบว่า พุทธศาสนาในสมัยล้านนามีความสำคัญอย่างมาก พระสงฆ์ในยุคนี้ได้นำความรู้เรื่องความสำคัญของการเขียน และวิธีการสร้างตัวอักษรกลับมาจากลังกา พัฒนาการการถ่ายทอดแบบมุขปาฐะ มาเป็นการถ่ายทอดตามอักษร จึงเป็นจุดเริ่มต้นคัมภีร์พุทธศาสนาในประเทศไทย คัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาส่วนมากที่ปรากฏในประเทศไทยนั้น มีพัฒนาการเริ่มต้นจากล้านนาเกือบทั้งสิ้น ตัวอักษรล้านนาจึงเป็นศูนย์กลางในการสร้างอัตลักษณ์ ประเพณีการจัดหาและสืบต่อพระคัมภีร์เริ่มเกิดเป็นประเพณีในสมัยล้านนา โครงการคัดลอกพระคัมภีร์ทั้งหมดสอดคล้องกับแนวความคิดในเรื่องการอันตรธานของพระศาสนาในอนาคต การสร้างคัมภีร์จึงมิได้มุ่งหวังเพียงแค่ตามที่ต้องการ แต่เป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญโดยการทำหน้าที่เป็นตัวแทนให้กับคำสอนของพระพุทธองค์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ดาเนียล เอ็ม. ไวด์ลิงเกอร์. (2552). ย้อนรอยพระคัมภีร์ การสืบทอดพระคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาที่เป็นลายลักษณ์อักษรและมุขปาฐะในล้านนา แปลโดย สมหวัง แก้วสุฟอง. (เอกสารประกอบการบรรยาย). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
บำเพ็ญ ระวิน. (2539). ตำนานวัดป่าแดง. สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พระโพธิรังสี. (2554). จามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริภุญไชย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศรีปัญญา.
สุภาพรรณ ณ บางช้าง. (2526). ประวัติวรรณคดีบาลีในอินเดียและลังกา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.