การพัฒนาบทเรียนสื่อประสม ชุด รู้ป้องกันและเสริมสร้างความปลอดภัยในชีวิต กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) พัฒนาบทเรียนสื่อประสม ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังการเรียนโดยใช้บทเรียนสื่อประสม 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อบทเรียนสื่อประสม 4) ศึกษาความคงทนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังการเรียนรู้ด้วยบทเรียนสื่อประสมผ่านไป 4 สัปดาห์ ใช้รูปแบบการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนโรงเรียนเทศบาลชุมชนวิมลวิทยา ชั้นปีที่ 6/2 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 28 คน เลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้คือ บทเรียนสื่อประสม ชุด รู้ป้องกันและเสริมสร้างความปลอดภัยในชีวิต ค่าความเที่ยง 0.86 แบบสอบถามความพึงพอใจ ค่าความเที่ยง 0.85 วิเคราะหขอมูลด้วย ความถี่ คาเฉลี่ย สวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบ t-test Dependent ผลการศึกษาพบว่า 1. บทเรียนสื่อประสม ชุด รู้ป้องกันและเสริมสร้างความปลอดภัยในชีวิต กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีประสิทธิภาพ E1/E2 = 82.08/82.14 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และบทเรียนสื่อประสมมีดัชนีประสิทธิผลเท่ากับ 0.59 3. นักเรียนมีความพึงพอใจต่อบทเรียนสื่อประสม ชุด รู้ป้องกันและเสริมสร้างความปลอดภัยในชีวิต โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( x ̅= 4.15, S.D. = 0.25) 4. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของกลุ่มตัวอย่างหลังเรียน ไม่แตกต่างกัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จรัสพร อาบทอง. (2559). ผลการใช้บทเรียนสำเร็จรูป เรื่อง ความปลอดภัยในชีวิต กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษา และพลศึกษา โดยใช้การเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค STAD สำหรับชั้น ประถมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์.
นิสากร สกุลแพทย์. (2560).การประเมินประสิทธิภาพบทเรียนสื่อประสม วิชาโยคะเบื้องต้นสำหรับผู้สูงอายุ จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการศึกษานอกระบบ และการศึกษาตามอัธยาศัย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ปรัชญกุล ตุลาชม. (2558). การพัฒนาสื่อประสมเรื่อง ภาวะโลกร้อน เพื่อการศึกษาตามอัธยาศัย. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฏีบัณฑิต สาขาสิ่งแวดล้อมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์.
ปัทมวรรณ สุวรรณรุ่ง. (2561). การพัฒนาชุดสื่อประสมเสริมทักษะเพื่อพัฒนาความพร้อมทางคณิตศาสตร์ด้านการสังเกตสำหรับนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนวัดแก่งหางแมว จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสาร การศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เผชิญ กิจระการ. (2554). การวิจัยและทฤษฎีเทคโนโลยีการศึกษา. มหาสารคาม: ภาควิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
รุ่งทิพย์ มีสำลี. (2557). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนศิลปะโดยใช้สื่อประสมสำหรับนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน บัณฑิต วิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์.
รุ่งสมทรัพย์ เรืองศรีอรัญ. (2562). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน PBL เรื่อง ความปลอดภัยในชีวิต กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2553). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. นครปฐม: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศศิวรรณ บัวแดง. (2560). การพัฒนาสื่อประสมในการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคปอดสำหรับ แรงงานเมียนมา. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้ป่วยโรคติดเชื้อและการควบคุมการติดเชื้อ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
อภิวัฒน์ โตชัยภูมิ. (2559). การพัฒนาผลสัมฤทธ์ิทางการเรียน เรื่อง ความปลอดภัยในชีวิต กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
