แนวทางการพัฒนาการป้องกันอัคคีภัยของอาคาร 3 กองบัญชาการกองทัพไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการป้องกันอัคคีภัยและความพร้อมของบุคลากรในอาคาร 3 กองบัญชาการกองทัพไทยในการป้องกันอัคคีภัย และ 2. เพื่อเปรียบเทียบความพร้อมของบุคลากรในอาคาร 3 กองบัญชาการกองทัพไทย โดยผู้วิจัยได้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือ ข้าราชการทหารทุกชั้นยศและพนักงานราชการในปีงบประมาณ 2563 จำนวน 199 คน โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างจากผู้มาใช้บริการแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive Sampling) คำนวณตามสูตรไม่ทราบจำนวนประชากรของ ยามาเน่
ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการวิเคราะห์สภาพทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า ข้าราชการและพนักงานส่วนใหญ่เป็นชาย มีอายุระหว่าง 30 – 40 ปี สถานภาพโสด มีระดับการศึกษาปริญญาตรี มีประสบการณ์การฝึกอบรม 3 ครั้ง และมีประสบการณ์การทำงานมากกว่า 15 ปีขึ้นไป 2. ผู้ตอบแบบสอบส่วนใหญ่มีความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการป้องกันอัคคีภัย สาเหตุของการบทลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 217 คิดเป็นร้อยละ 96.00 มากที่สุด 3. ผลการวิเคราะห์ความพร้อมของข้าราชการและพนักงานในการป้องกันอัคคีภัย พบว่า ข้าราชการและพนักงานมีความพร้อมด้านเจตคติ ในการป้องกันอัคคีภัย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ทางด้านจิตใจที่จะปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่ดับเพลิงของหน่วยงานตลอด 24 ชั่วโมง และด้านพฤติกรรมในการปฏิบัติงานผลการวิเคราะห์ ข้าราชการและพนักงานได้ดำเนินการตรวจสอบอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับการป้องกันอัคคีภัยทุกๆ 3 เดือน 4. กลุ่มตัวอย่างที่มีอายุ สถานภาพ และระดับการศึกษาที่ต่างกันมีความคิดเห็นต่อความพร้อมของข้าราชการและพนักงานในการป้องกันอัคคีภัยที่แตกต่างกันข้อเสนอแนะจากการวิจัย พบว่า 1. ควรมีการเปรียบเทียบปัจจัยด้านแรงจูงใจในพัฒนาการป้องกันอัคคีภัย ในหน่วยงานอื่น ๆ และ 2. กองทัพควรกำหนดระเบียบข้อบังคับ รวมถึงมีการบรรยายเกี่ยวกับการป้องกัและบรรเทาอัคคีภัยก่อนการเริ่มงานและหลังเลิกงาน และจัดให้มีการฝึกอบรมและการจำลองสถานการณ์สมมติเพื่อฝึกฝนและให้ความรู้แก่ข้าราชการและพนักงาน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงกลาโหม. (2553). ระเบียบกระทรวงกลาโหม ว่าด้วยการกำหนดหน้าที่ส่วนราชการในกองบัญชาการกองทัพไทย พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงกลาโหม.
ชาลี เบญจวงศ์. (2549). ศึกษาการรับรู้ภัยจากดินถล่มและการเตรียมความพร้อมรับภัยจากดินถล่มของประชาชนในเขตพื้นที่เสี่ยงภัย จังหวัดหนองบัวลำภู. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย,เลย.
เทศบาลเมืองทุ่งสง.(2556). รายงานผลการดำเนินงานฝึกซ้อมแผนป้องกันและระงับอัคคีภัยเมืองทุ่งสงแบบบูรณาการ ประจำปี 2556. นครศรีธรรมราช : กองวิชาการและแผนงานเทศบาลเมืองทุ่งสง.
นภัสวรรณ แสงมณี.(2558).การเสริมสร้างสมรรถนะของเจ้าหน้าที่เทศบาลเมืองเพชรบูรณ์ในการป้องกันและระงับอัคคีภัย. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพมหานคร : วิทยาลัยป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย.
วชิรวิชญ์ ขาวคม, (2560). แนวทางการพัฒนาการป้องกันความเสียหายที่เกิดจากอุบัติภัยและอัคคีภัยกับอาคารและสถานที่ของกองทัพเรือ. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยการทัพเรือ.
อรัญ ขวัญปาน และชนะกานต์ พงศาสนองกุล. (2555). ความปลอดภัยจากการปฏิบัติงานของช่างซ่อมบำรุงมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพมหานคร :มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis (No. HA29 Y2 1967).