คุณค่าทางจริยธรรมและการดำรงอยู่ของเสียงกลองงันบนวิถีชุมชนอีสาน:กรณีศึกษาตำบลพังขว้าง อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1.ความสำคัญของเสียงกลองงัน 2.คุณค่าทางจริยธรรมของเสียงกลองงัน และ 3.สถานการณ์การดำรงอยู่ของเสียงกลองงันในวิถีชุมชนอีสาน โดยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่ใช้วิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม กลุ่มเป้าหมายคือ ประชาชนตำบลพังขว้าง อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร ซึ่งแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ ผู้ให้สัมภาษณ์จำนวน 36 รูป/คน และผู้เข้าร่วมสนทนากลุ่มจำนวน 250 รูป/คน โดยดำเนินการจัดสนทนากลุ่มรวม 27 ครั้ง การเลือกกลุ่มเป้าหมายทั้งหมดใช้วิธีการเลือกแบบแนะนำและแบบเจาะจง การเก็บข้อมูลใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างและแบบสนทนากลุ่ม ซึ่งผ่านความเห็นชอบจากผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน และใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1.เสียงกลองงันมีความสำคัญต่อวิถีชุมชนอีสาน คือ การสร้างองค์ความรู้ การสร้างคุณธรรมที่ดีงาม การสร้างความภาคภูมิใจ การสร้างเสถียรภาพและแบบอย่างที่ดี การสร้างความสัมพันธ์ที่ดี และการสร้างรากฐานทางเศรษฐกิจที่ดี 2.เสียงกลองงันสามารถเสริมสร้างคุณค่าทางจริยธรรมภายใน ได้แก่ จิตสำนึกที่ดี และคุณค่าทางจริยธรรมภายนอก ได้แก่ ลักษณะนิสัยที่ดีและสังคมที่ดีได้ และ 3.สถานกาณ์การดำรงอยู่ของเสียงกลองงัน ได้แก่ การตีกลองงันในเขตตำบลพังขว้างได้ลดลงเล็กน้อย